Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

Со всех языков на:
Греческий
С греческого на:
Все языки
Английский
Немецкий
Русский

πρὸς δεξιά

Толкование Перевод

1 προς-δεξιός

προς-δεξιός, f. L. Her. 7, 69 für πρὸς δεξιά.

Griechisch-deutsches Handwörterbuch > προς-δεξιός
2 προς

πρόθ. I με αίτιατ.
1) (при обознач, направления) к;
προς νότον — к югу;

έτρεξε προς την οδό Σταδίου он побежал в сторону улицы Стадиу;

τό παράθυρο μου βλέπει προς την θάλασσαν — моё окно выходит на море;

προς τα δεξιά — направо, в правую сторону;

κάθομαι προς τα δεξιά του сидеть (или садиться) справа от него;

προς τα αριστερά — налево, в левую сторону;

προς τα εκεί — туда;

προς τα εξω — кнаружи, вовне;

προς τα μέσα — внутрь, вовнутрь;

προς τα κάτω — вниз, книзу;

προς τα πού; — в какую сторону?;

2) (при обознач, лица или учреждения, к которому обращено действие, иногда без перевода) к;

προς τό λαό — к народу;

αναφορά προς το υπουργείον (τον υπουργό) — доклад министерству (министру);

3) (при обознач, отношения к кому-чем у-л.) к; по отношению к;

περιφρόνηση προς το θάνατο — презрение к смерти;

ασέβεια προς τούς γονείς — непочтение к родителям;

αντίθετον προς την παράδοση — вопреки традиции, вразрез с традицией;

πέφτει σε αντίφαση προς τον εαυτό

της она противоречит сама себе;

δυσανάλογη προς την ηλικία της — несообразно с её возрастом;

4):

ως προς... — что касается...; — в отношении..., относительно того, что...;

ως προς αυτό... — в отношении этого...;

ως προς αυτό αδιαφορώ πλήρως — я к этому совершенно равнодушен;

ως προς αυτό έχεις δίκιο — в отношении этого ты прав;

ως προς την ημερομηνία — относительно даты;

5) (при обознач, цены, соотношения):

τοκίζει προς 20% — он ссужает деньги под 20%;

τό ύφασμα το αγόρασα προς τριακόσιες δραχμές το μέτρο — я купил материал по триста драхм за метр;

6) (при обознач, действия, совершаемого в пользу или во вред кому-чему-л.] для, ради;

τό έκανα προς χάριν σου — я это сделал ради тебя;

προς τό συμφέρον σου — для твоей же пользы;

αυτό είναι προς τιμήν σου а) это в честь тебя; б) это делает тебе честь;

τα πούλησαν προς όφελός τους — они это продали выгодно для себя;

προς τιμωρίαν σου — тебе в наказание;

προς ζημίαν — во вред;

προς γενικήν ανακούφισιν — ко всеобщему облегчению;

7) (при обознач, времени) к, ближе к; на;

προς τό βράδυ — к вечеру;

προς τα ξημερώματα — на рассвете;

προς τό παρόν — пока, на данный момент, в настоящий момент;

προς στιγμήν — на очень короткое время, на минуту; — временно;

8) (при обознач, цели, намерения) для; в;

προς επεξεργασίαν — для обработки, переработки;

προς υπεράσπισιν — в защиту;

προς αποφυγήν παρεξηγήσεων — во избежание недоразумений;

προς τί; — для чего?, к чему?, зачем?;

προς τί η τόση σπουδή;

κ чему такая спешка?! 9) (при обознач, последовательности) за;

λέξη προς λέξη — а) слово за словом; — б) слово в слово;

βήμα προς βήμα — шаг за шагом; — по пятам;

τον παρακολουθούν βήμα προς βήμα — следят за каждым его шагом; — следуют за ним по пятам;

έν(α) προς έν(α) — одного за другим, по одному; — каждого в отдельности;

§ ένας προς έναν — один к одному;

προς έκπληξιν — на удивление;

II με γεν.
1) (при обознач, происхождения, родства):
ο προς μητρός θείος — дядя по матери;

τό σπίτι το έχουμε πάππου προς πάππου — дом мы наследуем от отцов и дедов;

2) (при заклинании, уверении, клятве) ради;

προς θεού μην το κάνεις — ради бога, не делай этого;

§ προς ώρας — временно;

αυτό είναιπρος κάκού μου — к моему несчастью;

III με δοτ.
1) (при обознач, прибавления) к;
προς τούτοις — к тому же;

προς τοίς άλλοις — ко всему прочему, кроме всего прочего;

2) (при обознач, близости):

αί προς τη θαλασσή πόλεις — прибрежные города

Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > προς
3 δεξιον

     δεξιόν

    τό чаще pl. правая сторона

     (τοῦ πλάτους Arst.)

    ἐπὴ (τὰ) δεξιά Hom., Her., ἐπὴ δεξιόφιν Hom., πρὸς δεξιά Her. — и εἰς δεξιά или τὰ ἐπὴ δεξιά Plat. направо, вправо;

    ἐκ и ἀπὸ τῶν δεξιῶν Plat., Arst., Plut. — справа;

    ἐν τοῖς δεξιοῖς Arst. — на правой стороне

Древнегреческо-русский словарь > δεξιον
4 δεξιός

δεξιός, rechts; Wurzel Δεκ-, verwandt δέκομαι, δἐχομαι; Nebenform δεξιτερός, Latein. dexter; Sanskrit dahshas »tüchtig«, »tauglich«, dakshinas »rechts«. Zunächst war δεξιός Bezeichnung der rechten Hand, welche zum Empfangen, Fassen, δέχεσϑαι, tauglicher ist als die linke Hand, δεξιὰ χείρ wörtlich »die zum Fassen geeignete, bestimmte Hand«; von der Hand wurde diese Bezeichnung sodann auf alles dieser Seite Angehörige ausgedehnt; vgl. s. v. δέκα und Curtius Grundzüge der Griech. Etymol. 1, 55. 104. 200. 2, 315. Mit χείρ scheint δεξιός, δεξιὰ χείρ, bei Homer nicht vorzukommen; start dessen sagt er δεξιτερὴ χείρ, s. δεξιτερός. Aber substantwirt δεξιά »die Rechte« start »die rechte Hand« Iliad. 10, 542, τοὶ δὲ χαρέντες δεξιῇ ἠσπάζοντο ἔπεσσί τε μειλιχίοισιν; übertragen auf den durch Handschlag der Rechten bekräftigten Vertrag, Iliad. 2, 341. 4, 159 σπονδαί τ' ἄκρητοι καὶ δεξιαί, ᾗς ἐπέπιϑμεν. Von anderen Körpertheilen: δεξιὸν ὦμον Odyss. 17, 462, μαζὸν δεξιόν Iliad. 4, 481, γλουτὸν δεξιόν Iliad. 13, 651. Von der rechten Seite im Allgemeinen: Iliad. 7, 238 οἶδ' ἐπὶ δεξιά, οἶδ' ἐπ' ἀριστερὰ νωμῆσαι βῶν ἀζαλέην; Iliad. 13, 308 πῇ τ' ἂρ μέμονας καταδῠναι ὅμιλον; ἦ ἐπὶ δεξιόφιν παντὸς στρατοῠ, ἦ ἀνὰ μέσσους, ἦ ἐπ' ἀριστερόφιν; von einem auf der rechten Seite des Gespanns gehenden Pferde, Iliad. 23. 336 αὐτὸς δὲ κλινϑῆναι ἐυπλέκτῳ ἐνὶ δίφρῳ ἦκ' ἐπ' ἀριστερὰ τοῖιν· ἀτὰρ τὸν δεξιὸν ἵππον κένσαι ὁμοκλήσας, εἶξαί τέ οἱ ἡνία χερσίν. ἐν νύσσῃ δέ τοι ἱππος ἀριστερὸς ἐγχριμφϑήτω. Die rechte Seite war bei den Griechischen Wahrsagern die glückliche; der Wahrsager stand mit dem Gesichte nach Norden, rechts war Osten: Iliad. 12, 239 τύνη δ' οἰωνοῖσι κελεύεις πείϑεσϑαι, τῶν οὔ τι μετατρέπομ' οὐδ· ἀλεγίζω, εἴτ' ἐπὶ δεξί' ἴωσι πρὸς ἠῶ τ' ἠέλιόν τε, εἴτ' ἐπ' ἀριστερὰ τοίγε ποτὶ ζόφον ἠερόεντα, vgl. Lehrs Aristarch. p. 177. Daher Iliad. 13, 821 δεξιὸς ὄρνις = ein Glück verkündender, ἃς ἄρα οἱ εἰπόντι ἐπέπτατο δεξιὸς ὄρνις, αίετὸς ὑψιπέτης; Odyss. 24, 312 ἦ τέ οἱ ἐσϑλοὶ ἔσαν ὄρνιϑες ἰόντι, δεξιοί; Iliad. 24, 294 οἰωνὸν δεξιόν; 10, 274 τοῖσι δὲ δεξιὸν ἧκεν ἐρωδιὸν Παλλάς; Odyss. 2, 154 Iliad. 24, 320. Vgl. ἐνδέξιος und ἐπιδέξιος. – Folgende: 1) rechter Hand, auf der rechten Seite, Ggstz von links, überall; zur Rechten, τοῠ Ἑλληςπόντου Her. 6, 37; ἐπὶ τὰ δεξιά 2, 36; τὰ ἐπὶ δεξιά Plat. Conv. 177 d u. öfter; ἐκ τῶν δεξιῶν ἐπὶ τὰ ἀριστερά Tim. 77 e; εἰς δεξιά 43 b; vgl. Rep. IV, 436 c; εἰς τὰ δεξιὰ χειρός Soph. frg. 527 d; ἐπὶ δεξιὰ χειρός Theocr. 25, 18; κατὰ δεξιὰ χειρός Arat. Phaen. 706; δεξιά, rechts, Pol. 3, 82. Das fem. gew. ohne χείρ, die Rechte; ἐκ δεξιᾶς Ar. Equ. 631; Plat. Euthyd. 271 a; ἐν δεξιᾷ Her. 7, 217; Thuc. 3, 24; Plat. Phaed. 89 a; τὰ ἐν δεξιᾷ Phaedr. 266 e u. öfter; bes. als Ortsbestimmung, ἐν δεξιᾷ ἔχειν, oft Thuc., auch λαβεῖν, 7, 1; πορεύεσϑαι τὴν εἰς δεξιάν Plat. Rep. X, 614 c; ἐπὶ δεξιᾷ Arist. – Zeichen der Zusage, Handschlag, Zusicherung, δεξιὰν διδόναι καὶ λαμβάνειν, Versprechungen leisten u. empfangen, d. i. Verträge mit einander schließen, Xen. An. 1, 6, 6 u. öfter; φέρειν 2, 4, 1, Versprechungen überbringen; πέμπειν Ages. 3, 4. – 2) = αἴσιος, Glück verkündend, günstig; Aesch. Prom. 489; Eur. Phoen. 1189; ἀετός Xen. Cyr. 2, 1, 1; An. 9, 23; βροντή Cyr. 7, 1, 3. – 3) geschickt, gewandt, im Ggstz des Linkischen, auch = gescheidt, klug; δεξιὸς νόῳ ἀντίπαλος Pind. I. 4, 61; δεξιώτατος ἀρετᾶν ὀπαδός N. 3, 8; ἔϑνος δεξιώτερον Her. 1, 60; οἱ πολλοὶ κακουργοὶ ὄντες δεξιοὶ κέκληνται Thuc. 3, 82; öfter bei Ar., der δεξιοὶ καὶ χρηστοί vrbdt, Plut. 387; δεξιὸς ποιητής, ϑεατής, Ran. 71 Nubb. 513; λέγειν δεξιόν τι, etwas gescheidtes sagen, Equ. 96; δεξιώτατα εἰπεῖν Eccl. 159; vgl. Nubb. 149; Plat. δεξιὰ καὶ κομψά Legg. I, 634 a; περὶ τὰς δίκας Hipp. 225 c; τινὶ πρός τι, behülflich zu etwas, Luc. Necyom. 13.

Griechisch-deutsches Handwörterbuch > δεξιός
5 ἔχω

ἔχω (A), [ per.] 2sg. ἔχεισθα cj. in Thgn. 1316 ( ἔχοισθα cod.), ἔχῃσθα cj. in Sapph.21 ( ἔχεισθα cod.); [ per.] 2sg. subj.

A ἔχῃσθα Il.19.180
: [tense] impf. εἶχον, [dialect] Ep. ἔχον Od.2.22
, al., [dialect] Ion. and poet. ἔχεσκον Il.13.257
, Hdt.6.12, Epigr.Gr.988.6 ([place name] Balbilla): [tense] fut. ἕξω, [dialect] Ep. inf. ἑξέμεναι Call.Aet.3.1.27
(of duration) or σχήσω (of momentary action, esp. in sense check, v. infr. A. 11.9, not found in [dialect] Att. Inscrr. or NT); [ per.] 2sg. σχήσησθα h.Cer. 366
codd.: [tense] aor. 1 ἔσχης α f.l.in Nonn.D.17.177, also ἔσχα IG3.1363.6
, 14.1728, [ per.] 3pl. μετ-έσχαν ib.12(7).271.12 (Amorgos, iii A.D.): [tense] aor. 2 ἔσχον, imper. σχές S.El. 1013
, E.Hipp. 1353 (anap.) ( σχέ only in Orac. ap. Sch.E.Ph. 638 (dub.l.), sts. in compds. in codd., as πάρασχε E.Hec. 842
, κάτασχε Id.HF 1210
); subj. σχῶ Il.21.309
, etc.; opt. σχοίην Isoc. 1.45
, in compds. σχοῖμι (as μετάσχοιμι S.OC 1484
(lyr.), κατάσχοιμεν Th.6.11
); [ per.] 3pl. σχοίησαν Hyp.Eux.32
, σχοῖεν Th.6.33
; inf. σχεῖν Il. 16.520
, etc., [dialect] Ep. σχέμεν 8.254
(in Alexandr. Gr. [ per.] 3pl. [tense] impf. and [tense] aor. 2 εἴχοσαν AP5.208
(Posidipp. or Asclep.), v.l. in Ev.Jo.15.22, ἔσχοσαν Scymn.695
): for the poet. form ἔσχεθον, v. Σχέθω: [tense] pf. ἔσχηκα Pl.Lg. 765a
, εἴσχηκα in Inscrr. of iii/i B.C., SIG679.54, etc.; [dialect] Ep. ὄχωκα is dub., v. συνόχωκα:—[voice] Med., [tense] impf. εἰχόμην Pi.P.4.244
, etc.: [tense] fut. ἕξομαι Il.9.102
, etc.; σχήσομαι ib. 235, Ar.Av. 1335, more freq. in compds. ( ἀνα-) A.Th. 252, ( παρα-) Lys.9.8, etc.: [tense] pf. [voice] Pass. παρ-έσχημαι in med. sense, X.An.7.6.11, etc.: [tense] aor. 2 ἐσχόμην Hom.
, Hdt.6.85, rare in [dialect] Att. exc. in compds.; imper. σχέο Il.21.379
, σχέσθε 22.416
, later σχοῦ in compds. ( ἀνά- ) E. lon947, etc.; inf. σχέσθαι Od.4.422
, Hes.Fr.79:—[voice] Pass., [tense] fut. [voice] Med. ἐν-έξομαι in pass. sense, E.Or. 516, D.51.11, later σχεθήσομαι Gal.UP15.3
, freq. in compds. (συ- ) Phld.Ir.p.83 W., (ἐν- ) Plu.2.98 of, ( ἐπι-) S.E.P.1.186: [tense] aor. 1 ἐσχέθην Arr.An.5.7.4
, 6.11.2, Aret.SA2.5, (κατ-, συν-) Plu.Sol. 21, Hp.Int. 45 vulg.: [tense] fut. [voice] Med. σχήσομαι in pass. sense, Il.9.235 (dub.), 655, 13.630: [tense] aor. 2 [voice] Med. in pass. sense, ἐσχόμην Il.17.696
, al., Hdt. 1.31 ( σχέτο Il.7.248
, 21.345), part. σχόμενος Od.11.279
, prob. in Isoc.19.11, ( κατα-) Pi.P.1.10, Pl.Phdr. 244e, Parth.33.2 (s.v.l.): [tense] pf. ἔσχημαι Paus.4.21.2
; also in compds., freq. written - ίσχημαι, -ήσχημαι in codd. of late authors. (I.-E. seĝh- (cf. Skt. sáhate 'overpower', Goth. sigis 'victory', Gr. ἔχ- dissim. fr. ἔχ-), reduced form sĝh-(σχ-), whence redupl. ἴσχω ( = si-sĝh-o) (q.v.): cf. ἕκ-τωρ, ἕξω, ἕξις; but hέχ- IG12.374.161, al., is a mere error (ἔχ- ib.12.116.4, 16).)

A Trans., have, hold:

I possess, of property, the most common usage, Od.2.336, 16.386, etc.; οἵ τι ἔχοντες the propertied class, Hdt.6.22; ὁ ἔχων a wealthy man, S.Aj. 157 (anap.); οἱ ἔχοντες E.Alc.57
, Ar.Eq. 1295, Pl. 596; οἱ οὐκ ἔχοντες the poor, E.Supp. 240; κακὸν τὸ μὴ 'χειν Id.Ph. 405
; ἔχειν χρέα to have debts due to one, D. 36.41, cf. 37.12; to have received, θεῶν ἄπο κάλλος ἐ. h.Ven.77
; τι ἔκ τινος S.OC 1618
; παρά τινος Id.Aj. 663
; πρός τινος X.An.7.6.33
, etc.; ὑπὸ.. θεοῖσι h.Ap. 191
; πλέον, ἔλασσον ἔ.. (v. h. vv.): in [tense] aor., acquire, get, ὄνομα E. Ion 997
: also [tense] fut. σχήσω, δύναμιν Th.6.6
; λέχος E.Hel.30
, cf. Pi.P.9.116:—[voice] Pass., to be possessed, ἔντεα.. μετὰ Τρώεσσιν ἔχονται Il.18.130
, cf. 197.

2 keep, have charge of, ἔχον πατρώϊα ἔργα Od. 2.22
; κῆπον 4.737
; Εἰλείθυιαι.. ὠδῖνας ἔχουσαι Il.11.271
; πύλαι.., ἃς ἔχον Ὧραι 5.749
, 8.393; τὰς ἀγέλας X.Cyr.7.3.7
; διαιτητῶν ἐχόντων τὰς δίκας having control of, D.47.45; to be engaged in, φυλακὰς ἔχον kept watch, Il.9.1, 471; σκοπιὴν ἔχεν Od.8.302
; ἀλαοσκοπιὴν εἶχε Il. 10.515
, 13.10; σκοπιὴν ἔ. τινός for a thing, Hdt.5.13; δυσμενῶν θήραν ἔχων S.Aj. 564
, etc.; ἐν χερσὶν ἔ. τι (v. χείρ).

b metaph., of a patient, οὐκ ἔχει ἑωυτόν is not himself, Hp.Int.49.

3 c. acc. loci, inhabit, οὐρανόν Il.21.267
; Ὄλυμπον 5.890
; haunt, [Νύμφαι] ἔχουσ' ὀρέων αἰπεινὰ κάρηνα Od.6.123
; Βρόμιος ἔχει τὸν χῶρον A.Eu.24
; esp. of tutelary gods and heroes, Th.2.74, X.Cyr.8.3.24; of men, πόλιν καὶ γαῖαν Od.6.177
, 195, etc.; Θήβας ἔσχον ( ἔσχεν codd.) ruled it, E.HF 4; ἔχεις γὰρ χῶρον occupiest it, S.OC37, cf. Od.23.46; in military sense, ἔ. τὸ δεξιόν (with or without κέρας) Th.3.107, X.An.2.1.15; of beasts, τὰ ὄρη ἔ. Id.Cyn.5.12
.

4 have to wife or as husband (usu. without γυναῖκα, ἄνδρα) , οὕνεκ' ἔχεις Ἑλένην καί σφιν γαμβρὸς Διός ἐσσι Od. 4.569
, cf.7.313, Il.3.53, etc.; ἔσχε ἄλλην ἀδελφεήν Hdt.3.31
, cf. Th.2.29; νυμφίον Call.Aet.3.1.27
; also of a lover, Th.6.54, AP5.185 (Posidipp.), etc.; ἔχω Λαΐδα, ἀλλ' οὐκ ἔχομαι Aristipp.
ap. D.L.2.75, cf. Ath. 12.544d:—in [voice] Pass., τοῦ περ θυγάτηρ ἔχεθ' Ἕκτορι Il.6.398
.

5 have in one's house, entertain, Od.17.515, 20.377, h.Ven. 231, 273.

6 [tense] pres. part. with Verbs, almost, = with, ἤϊε ἔχων ταῦτα Hdt.3.128
, cf. 2.115; ὃς ἂν ἥκῃ ἔχων στρατόν Id.7.8
.δ', cf. X.Cyr.1.6.10.—Prose use.

7 of Place, ἐπ' ἀριστερὰ ἔ. τι keep it on one's left, i.e. to keep to the right of it, Od.3.171; ἐπ' ἀριστερὰ χειρὸς ἔ. 5.277
; ἐν δεξιᾷ, ἐν ἀριστερᾷ ἔ., Th.3.106; τοὺς οἰκέτας ὑστάτους ἔ. X.Cyr.4.2.2: but in [tense] aor., get, περιπλώοντες τὴν Λιβύην τὸν ἥλιον ἔσχον ἐς τὰ δεξιά Hdt.4.42
.

8 of Habits, States, or Conditions, bodily or mental, γῆρας λυγρὸν ἔ Od.24.250
; ἀνεκτὸν ἔχει κακόν 20.83
; ἕλκος Il.16.517
; λύσσαν 9.305
; μάχην ἔ. 14.57
; ἀρετῆς πέρι δῆριν ἔ. Od.24.515
; ὕβριν ἔ. indulge in.., 1.368, etc.; [ Ἀφροδίτην] 22.445; [φρένας] ἔ. Il.13.394
, etc.; βουλήν 2.344
; τλήμονα θυμόν 5.670
; τόνδε νόον καὶ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔχοντες 4.309
, cf. Od.14.490 (for later senses of νοῦν ἔχειν, v. νοῦς) ; ἄλγεα Il.5.895
, etc.; ἄχεα θυμῷ 3.412
; πένθος μετὰ φρεσίν 24.105
; πένθος φρεσίν Od.7.219
; πόνον.. καὶ ὀϊζύν Il.13.2
, Od.8.529; οὐδὲν βίαιον Hdt.3.15
; πρήγματα ἔ. Id.7.147
, cf. Pl.Tht. 174b, etc.: in periphrastic phrases, ποθὴν ἔ. τινός, = ποθεῖν, Il.6.362; ἐπιδευὲς ἔ. τινός, = ἐπιδεύεσθαι, 19.180; ἔ. τέλος, = τελεῖσθαι, 18.378; κότον ἔ. τινί, = κοτεῖσθαι, 13.517; ἐπιθυμίαν τινός E.Andr. 1281
; φροντίδα τινός Id.Med. 1301
; ἡσυχίην ἔ. keep quiet, Hdt.2.45, etc. ([tense] fut. ἡσυχίαν ἕξειν D.47.29
, but οὐκ ἔσθ' ὅπως.. ἡ. σχήσει will not keep still for a moment, Id.1.14); αἰτίαν ἔ. to be accused, X.An.7.1.8; ὑπό τινος A.Eu.99
(but μομφὴν ἔ., = μέμφεσθαι, E.Or. 1069, A.Pr. 445): in [tense] aor., of entering upon a state, ἔσχεν χόλον conceived anger, B. 5.104; ἔχειν τι κατά τινος have something against somebody, Ev.Matt.5.23, Ev.Marc.11.25, Apoc.2.4; ἔχω τι πρός τινα Act.Ap.24.19
; ἔχειν πρός τινα 2 Ep.Cor.5.12
; ἕξει πρὸς τὸν Θεόν JRS14.85
([place name] Laodicea): —these phrases are freq. inverted, οὓς ἔχε γῆρας Il.18.515
; οὐδὲ Ποσειδάωνα γέλως ἔχε Od.8.344
; ἀμηχανίη δ' ἔχε θυμόν 9.295
; θάμβος δ' ἔχεν εἰσορόωντας Il.4.79
; σ' αὔτως κλέος ἐσθλὸν ἔχει 17.143
; Διὸς αἴσῃ, ἥ μ' ἕξει παρὰ νηυσί 9.609
(unless the antecedent is τιμῆς in 1.608); ὥς σφεας ἡσυχίη τῆς πολιορκίης ἔσχε Hdt.6.135
; ὄφρα με βίος ἔχῃ S.El. 225
(lyr.): c. dupl. acc., φόβος μ' ἔχει φρένας A.Supp. 379
; also of external objects, αἴθρη ἔχει κορυφήν Od.12.76
; μιν ἔχεν μένος ἠελίοιο 10.160
; σε οἶνος ἔχει φρένας 18.331
; ἔχῃ βέλος ὀξὺ γυναῖκα, of a woman in travail, Il.11.269; λόγος ἔχει τινά c. inf., the story goes, that.., S.OC 1573 (lyr.); and so in later Gr., Plu.Dem.28, Ph. 1.331, Ael.VH3.14, NA5.42, Ath.13.592e; ὡς ἡ φάτις μιν ἔχει Hdt. 7.3
, cf. 5,26, 9.78 (but also ἔχει φάτιν Διονυσοφάνης θάψαι Μαρδόνιον Id.9.84
; [Κλεισθένης] λόγον ἔχει τὴν Πυθίην ἀναπεῖσαι Id.5.66
); ὡς ἂν λόγος ἔχῃ πρὸς ἀνθρώπους, ὅτι .. Plu.Alex.38:—[voice] Pass., ἔχεσθαι κακότητι καὶ ἄλγεσι Od.8.182
; κωκυτῷ καὶ οἰμωγῇ Il.22.409
; ὀργῇ Hdt.1.141
; νούσῳ Hp.Epid.5.6
; ἀγρυπνίῃσι Hdt.3.129
; ὑπὸ πυρετοῦ Hp.Aph.4.34
; ὑπὸ τοῦ ὕδρωπος Id.Prorrh.2.6
, ἐν ἀπόρῳ Th.1.25
; ἐν συμφοραῖς Pl.R. 395e
.

9 possess mentally, understand, ἵππων δμῆσιν Il.17.476
; τέχνην Hes.Th. 770
; πάντ' ἔχεις λόγον A. Ag. 582
, cf. E.Alc.51; ἔχετε τὸ πρᾶγμα S.Ph. 789
; ἔχεις τι; do you understand? Ar.Nu. 733: imper. ἔχε attend! listen! Pl.Alc.1.109b; ἔ. οὖν ib. 129b: with imper., ἔχ', ἀποκάθαιρε Ar. Pax 1193
; ἔ. νυν, ἄλειψον Id.Eq. 490
; ἔχεις τοῦτο ἰσχυρῶς; Pl.Tht. 154a; know of a thing, μαντικῆς ὁδόν S.OT 311
; τινὰ σωτηρίαν; E.Or. 778 (troch.).

10 keep up, maintain, καναχὴν ἔχε made a rattling noise, Il.16.105, 794; βοὴν ἔχον, of flutes and lyres, 18.495.

11 involve, admit of, τά γ' αἰσχρὰ κἀνθάδ' αἰσχύνην ἔχει E.Andr. 244
, cf. Th.1.5; βάσανον Lys.12.31
; ταῦτ' ἀπιστίαν, ταῦτ' ὀργὴν ἔχει D.10.44
; ἀγανάκτησιν, κατάμεμψιν, Th.2.41; τὰ ἀόρατα νοσήματα δυσχερεστέραν ἔχει τὴν θεραπείαν Onos. 1.15
.

12 of Measure or Value, τὸ Δαμαρέτειον.. εἶχε Ἀττικὰς δραχμὰς δέκα D.S.11.26
; ἔχει τὸ Εὐβοϊκὸν τάλαντον Ἀλεξανδρείους δραχμὰς ἑπτακισχιλίας App.Sic.2.2
; χοῖρος ἔχων τὸ ὕψος δύο καὶ ἡμίσους πήχεων Ptol.Euerg.9
.

b Geom., ἡ ἔχουσα τὰ κέντρα the (straight line) containing the centres, Archim.Aequil.1.6; ὁ κύκλος ἔχων τὸ πολύγωνον the circle containing (circumscribing) the polygon, Id.Sph.Cyl.1.23.

13 c. dupl.acc., Ὀρφέα ἄνακτ' ἔχειν E.Hipp. 953
; Ζῆν' ἔχειν ἐπώμοτον S.Tr. 1188
; παιδιὰν ἔ. τὸν ἐκείνου θάνατον Seleuc.
Alex. ap. Ath.4.155e.

II hold:

1 hold, ἔ. χερσίν, ἐν χερσίν, μετὰ χερσίν, etc., v. χείρ; μετὰ γαμφηλῇσιν ἔ. Il.13.200; πρόσθεν ἔ. ἀσπίδα ib. 157; ὑψοῦ, πασάων ὑπέρ, ὄπιθεν κάρη ἔ., 6.509, Od.6.107, Il. 23.136; ἔ. τινί τι to hold it for him, as his helper, 9.209, 13.600; uphold, οὐρανὸν.. κεφαλῇ τε καὶ ἀκαμάτῃσι χέρεσσι Hes.Th. 517
, 746; ἔχει δέ τε κίονας of Atlas, Od.1.53; ἐπ' ὤμων πατέρα S.Fr.
373.

2 hold fast, χειρὸς ἔχων Μενέλαον holding him by the hand, Il.4.154, cf. 16.763, 11.488 (v. infr. C.I); ἔ. τινὰ μέσον grip one by the middle, of wrestlers, Ar.Nu. 1047; ἔχομαι μέσος Id.Ach. 571
, cf. Eq. 388, Ra. 469: metaph., ἔ. φρεσί keep in one's mind, Il.2.33; νῷ ἔ. τινά Pl.Euthphr.2b
, cf. R. 490a.

3 of arms and clothes, bear, wear, εἷμα δ' ἔχ' ἀμφ' ὤμοισι Il.18.538
, cf. 595; παρδαλέην ὤμοισιν ἔ. 3.17
; σάκος ὤμῳ 14.376
; κυνέην κεφαλῇ Od.24.231
; τάδε εἵματ' ἔχω 17.24
, cf. 573, etc.; στολὴν ἀμφὶ σῶμα E.Hel. 554
, cf. X.Cyr.1.4.26, etc.; πολιὰς ἔχω I am grey-haired, Aeschin.1.49: abs., as a category, Arist.Cat. 2a3.

4 of a woman, to be pregnant, Hdt.5.41, Hp.Epid.4.21, Arist.Pol. 1335b18; in full ἐν γαστρὶ ἔ. Hdt.3.32
; also πρὸς ἑωυτῇ ἔχειν Hp.Epid.1.26
.ιγ.

b παῖδα ἔσχεν she had, i.e. bore, a child, Nic.Dam.11 J.

5 support, sustain, esp. an attack, c. acc. pers., Il.13.51, 20.27; cf. B.I.1, C. 111.

6 hold fast, keep close, ὀχῆες εἶχον [πύλας] 12.456; θύρην ἔχε μοῦνος ἐπιβλής 24.453
.

7 enclose, φρένες ἧπαρ ἔχουσι Od.9.301
; σάρκας τε καὶ ὀστέα ἶνες ἔ. 11.219
; τοὺς δ' ἄκραντος ἔχει νύξ A.Ch.65
(lyr.); of places, contain, θηρῶν οὓς ὅδ' ἔχει χῶρος S.Ph. 1147
(lyr.), cf. X.Cyn.5.4; [τεῖχος] νῆας ἐντὸς ἔχον Il.12.8
; ὅσσους Κρήτη ἐντὸς ἔχει h.Ap.30
.

8 hold or keep in a certain direction, ὀϊστὸν ἔχε aimed it, Il.23.871; more fully χεῖράς τε καὶ ἔγχεα.. ἀντίον ἀλλήλων 5.569
; of horses or ships, guide, drive, steer, πεδίονδ' ἔχον ὠκέας ἵππους 3.263
, cf. 11.760; φόβονδε 8.139
; τῇ ῥα.. ἔχον ἵππους 5.752
, etc.; παρὲξ ἔχε δίφρον Hes.Sc. 352
; ὅπῃ ἔσχες.. εὐεργέα νῆα Od.9.279
; παρὰ τὴν ἤπειρον ἔ. νέας Hdt.6.95
, etc.: abs., τῇ ῥ' ἔχε that way he held his course, Il.16.378, cf. 23.422; Πύλονδ' ἔχον I held on to Pylos, Od.3.182, cf. S.El. 720: metaph., ἐπὶ ῥητορείαν ἔσχε Hsch.Mil.
(?)ap.Sch.Pl.R. 600c; also (esp. in [tense] fut. σχήσω, [tense] aor. 2 ἔσχον), put in, land, νέες ἔσχον ἐς τὴν Ἀργολίδα χώρην Hdt. 6.92
; σχεῖν πρὸς τὴν Σαλαμῖνα Id.8.40
; ἐς Φειάν, τῷ Δήλῳ, κατὰ τὸ Ποσειδώνιον, Th.2.25,3.29, 4.129; τάχ' οὖν τις ἄκων ἔσχε S.Ph. 305
; ποῖ σχήσειν δοκεῖς; Ar.Ra. 188; ἔχε.. ἀρὰν ἐπ' ἄλλοις point it against others, S.Ph. 1119 (lyr.); ὄμμ' ἔ. to turn or keep one's eye fixed, Id.Aj. 191 (lyr.); ἐπὶ ἔργῳ θυμὸν ἔ. Hes.Op. 445
; ἄλλοσ' ὄμμα θητέρᾳ δὲ νοῦν ἔ. S.Tr. 272
; τὸν δὲ νοῦν ἐκεῖσ' ἔχει E.Ph. 360
; δεῦρο νοῦν ἔχε attend to this, Id.Or. 1181; πρός τινα or πρός τι τὸν νοῦν ἔ., Th.3.22, 7.19; so πρός τινα τὴν γνώμην ἔ. Id.3.25
.

9 hold in, stay, keep back, ἵππους Il.4.302
, 16.712; check, stop, [ τινα] 23.720, etc. ( σχήσω is usu. [tense] fut. in this sense, τὸ πεπρωμένον οὐ σιδάρεον σχήσει τεῖχος Pi.Fr. 232
, cf. Il.11.820, Ar.Lys. 284, D.19.272, but ἕξω Il.13.51
); χεῖρας ἔχων Ἀχιλῆος holding his hands, 18.33; but οὐ σχήσει χεῖρας will not stay his hands, Od.22.70; ἔ. [δάκρυον] 16.191; ἔ. ὀδύνας allay, assuage them, Il.11.848; ἔσχε κῦμα Od.5.451
; σιγῇ μῦθον 19.502
(so εἶχε σιγῇ καὶ ἔφραζε οὐδενί Hdt.9.93
); ἐν φρεσὶ μῦθον Od.15.445
; στόμα σῖγα, ἐν ἡσυχίᾳ, E.Hipp. 660, Fr.773.61 (lyr.); πόδα Id.IT 1159
; πόδα ἔξω or ἐκτός τινος ἔχειν, v. πούς:—[voice] Pass., οὖρα σχεθέντα Aret.SA 2.5
.

10 keep away from, c. gen.rei, τινὰ ἀγοράων, νεῶν, Il.2.275, 13.687; γόων S.El. 375
; φόνου E.HF 1005
: c.inf., ἦ τινα.. σχήσω ἀμυνέμεναι Il.17.182
; stop, hinder from doing, τοῦ μὴ καταδῦναι X. An.3.5.11
, cf. HG4.8.5; ἔσχον μὴ κτανεῖν E.Andr. 686
, cf. Hdt.1.158, etc.; μὴ οὐ τάδ' ἐξειπεῖν E.Hipp. 658
; ὥστε μή .. X.An.3.5.11; τὸ μὴ ἀδικεῖν A.Eu. 691
, cf. Hdt.5.101: also c. part., ἔ. τινὰ βουθυτοῦντα S.OC 888
(troch.); μαργῶντα E.Ph. 1156
.

11 keep back, withhold a thing, ὅς οἱ χρήματα εἶχε βίῃ Od.15.231
, cf. D.30.14; Ἕκτορ' ἔχει.. οὐδ' ἀπέλυσεν Il.24.115
, cf. 136; αὐτὸς ἔχε pray keep it, a civil form of declining, E.Cyc. 270.

12 hold in guard, keep safe, Il.24.730; of armour, protect, 22.322.

13 with predicate, keep in a condition or place, εἶχον ἀτρέμας σφέας αὐτούς Hdt.9.54
, cf. 53, Ar.Th. 230; ἔ. ἑωυτοὺς κατ' οἴκους Hdt.3.79
; σαυτὸν ἐκποδών A.Pr. 346
, cf. X.Cyr.6.1.37; σῖγα νάπη φύλλ' εἶχε E.Ba. 1085
; τοὺς στρατιώτας πολὺν χρόνον πειθομένους ἔ. X.Cyr.7.2.11
.

14 hold, consider, τινὰ θέᾳ ἰκέλαν Sapph. Supp.25.3
(dub.), cf. E.Supp. 164; τινὰ ὡς προφήτην Ev.Matt.14.5
; τινὰ ὅτι προφήτης ἦν Ev.Marc.11.32
; ἔχε με παρῃτημένον Ev.Luc.14.18
, cf.POxy.292.6 (i A.D.).

III c.inf., have means or power to do, to be able, c. [tense] aor. inf., Il.7.217, 16.110, etc.: c. [tense] pres. inf., Od.18.364, etc.; πόλλ' ἂν λέγειν ἔχοιμι S.Ph. 1047
: sts. with inf. omitted or supplied from context, ἀλλ' οὔ πως ἔτι εἶχε he could not, Il.17.354; οἷά κ' ἔχωμεν so far as we be able, Od.15.281; ἐξ οἵων ἔχω S.El. 1379
; ὅσον εἶχες E.IA 1452
; ὡς ἔχω Id.Hec. 614
.

b have to face, be obliged, παθεῖν Porph. Chr.63
; εἰ ἕξω βλαβῆναι Astramps.Orac.p.5
H.; βάπτισμα ἔχω βαπτισθῆναι Ev.Luc.12.50
.

2 after Hom., οὐκ ἔχω, folld. by a dependent clause, I know not.., οὐκ εἶχον τίς ἂν γενοίμαν A.Pr. 905
, cf. Isoc.12.130; οὐδ' ἔχω πῶς με χρὴ.. ἀφανίσαι S.OC 1710
; οὐκ ἔχων ὅ τι χρὴ λέγειν X.Cyr.1.4.24
; οὐκ ἔχω ποῖ πέσω S.Tr. 705
; ὅπως μολούμεθ' οὐκ ἔχω Id.OC 1743
; the two constructions combined, οὐ γὰρ εἴχομεν οὔτ' ἀντιφωνεῖν οὔθ' ὅπως.. πράξαιμεν Id.Ant. 270
.

IV impers. c. acc., there is.. (as in Mod. Gr.), ἔχει δὲ φυλακτήριον πρὸς τὸ μή σε καταπεσεῖν PMag.Par.1.2505
, cf. 1262, 1840.

B intrans., hold oneself, i.e. keep, so and so, ἔχον [οὕτως], ὥς τε τάλαντα γυνή (sc. ἔχει) kept balanced, like the scales which.., Il.12.433; ἕξω δ' ὡς ὅτε τις στερεὴ λίθος I will keep unmoved, as a stone.., Od.19.494, cf. Il.13.679, 24.27; νωλεμέως ἐχέμεν 5.492
; ἔγχος ἔχ' ἀτρέμας it kept still, 13.557; σχὲς οὗπερ εἶ keep where thou art, S.OC 1169; ἕξειν κατὰ χώραν Ar.Ra. 793
, cf. Hdt.6.42, X.Oec.10.10; διὰ φυλακῆς ἔχοντες to keep on their guard, Th.2.81; ἔχε ἠρέμα keep still, Pl.Cra. 399e, etc.; ἔχε δή stay now, Id.Prt. 349e, Grg. 460a, etc.; ἔχ' αὐτοῦ D.45.26
.

2 hold fast, οὐδέ οἱ ἔσχεν ὀστέον Il.16.740
; cf. A.11.

6

3 c. gen., keep from, πολέμου Th.1.112
(cf. c. IV).

4 with Preps., to be engaged or busy, ἀμφί τι A.Th. 102
(lyr.), X.An.5.2.26, etc.; περί τινας Id.HG7.4.28
.

II simply, be, ἑκὰς εἶχον Od.12.435
; ἔ. κατ' οἴκους Hdt.6.39
; περὶ πολλῶν ἔ. πρηγμάτων Id.3.128
; ἀγῶνα διὰ πάσης ἀγωνίης ἔχοντα consisting in.., Id.2.91; ἔ. ἐν ἀνάγκαισι E.Ba. 88
(lyr.); ὅπου συμφορᾶς ἔχεις Id.El. 238
; ἐκποδὼν ἔχειν Id.IT 1226
, etc.

2 freq. with Advbs. of manner, εὖ ἔχει Od.24.245
, etc.; καλῶς ἔχει, κακῶς ἔχει, it is, is going on well or ill, v. καλός, κακός (but [tense] fut. σχήσειν καλῶς will turn out well, D.1.9, cf. 18.45; εὖ σχήσει S.Aj. 684
); οὕτως.. σχεῖν to turn out, happen thus, Pl.Ap. 39b; οὕτως ἔχει so the case stands, Ar.Pl. 110; οὕτως ἐχόντων, Lat. cum res ita se habeant, X.An.3.2.10; ὡς ὧδ' ἐχόντων S.Aj. 981
; οὕτω χρὴ διὰ στέρνων ἔχειν Id.Ant. 639
; οὕτως ἔ. περί τινος X.Mem.4.8.7
, cf. Hdt.6.16; πρός τι D. 9.45
; τῇδ' ἔ. S.Ph. 1336
; κοσμίως ἔ. Ar.Th. 854
; ἥδιον ἔ. πρός τινας D.9.63
; ὡς εἶχε just as he was, Hdt.1.114; ὥσπερ εἶχε Th.1.134
, X. HG4.1.30; ὡς ἔχω how I am, Ar.Lys. 610; ὥσπερ ἔχομεν Th.3.30
; τἀναντία εἶχεν D.9.41
; ἀσφαλέως, ἀναγκαίως ἔχει, = ἀσφαλές, ἀναγκαῖόν ἐστι, Hdt.1.86,9.27; καλῶς ἔχει no, I thank you, v. καλός.

b c. gen. modi, εὖ ἔ. τινός to be well off for a thing, abound in it; καλῶς ἔ. μέθης to be well off for drink, i.e. to be pretty well drunk, Hdt. 5.20; σπόρου ἀνακῶς ἐ. to be busy with sowing, Id.8.109; εὖ ἐ. φρενῶν, σώματος, E.Hipp. 462, Pl.R. 404d; εὖ ὥρας ἔχον χωρίον Poll.5.108
; cf. ἥκω; so ὡς ποδῶν εἶχον as fast as they could go, Hdt.6.116, 9.59; ὡς τάχεος εἶχε ἕκαστος Id.8.107
; ὡς.. τις εὐνοίας ἢ μνήμης ἔχοι Th.1.22
; ὡς ὀργῆς ἔχω S.OT 345
, cf. E.Hel. 313, 857, etc.; πῶς ἔχεις δόξης; Pl.R. 456d; οὕτω τρόπου ἔχεις X.Cyr.7.5.56
; μετρίως ἔ. βίου Hdt.1.32
; ὑγιεινῶς ἔ. αὐτὸς αὑτοῦ καὶ σωφρόνως Pl.R. 571d
; οὐκ εὖ σεαυτοῦ τυγχάνεις ἔχων Philem.4.11
: also c. acc., εὖ ἔ. τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν Pl.Grg. 464a
, cf. X.Oec.21.7: c. dat., οὕτως ἐχόντων τούτων τῇ φύσει D.18.315
; πῶς ἔχετε ταῖς διανοίαις Lycurg.75
; τῇ λέξει κακῶς ἔ. Isoc.9.10
.

III of direction, hold or turn towards, v. supr. A.11.8.

2 stand up, jut out, κίονες ὑψόσ' ἔχοντες Od.19.38
; δι' ὤμου ἔγχος ἔσχεν Il.13.520
.

3 lead towards, ὁδοὶ ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἔ. Hdt.1.180
, cf. 191, 2.17; ἔ. εἴς τι to be directed, point towards, ἔχθρης ἐχούσης ἐς Ἀθηναίους Id.5.81
; τὸ ἐς τοὺς Ἀργείους ἔχον what concerns them, Id.6.19; ταῦτα ἐς τὴν ἀπόστασιν ἔχοντα ib.2, etc.; of Place, extend, reach to, ἐπ' ὅσον ἔποψις τοῦ ἱροῦ εἶχε Id.1.64
.

4 ἐπί τινι ἔ. have hostile feelings to wards.., Id.6.49, S.Ant. 987 (lyr.).

IV after Hom., ἔχω as auxiliary, c. [tense] aor. part. giving a perfect sense, κρύψαντες ἔχουσι Hes.Op.42
; ἀποκληΐσας ἔχεις Hdt.1.37
; ἐγκλῄσασ' ἔχει Ar.Ec. 355
, cf. Th. 706; freq. in S., θαυμάσας ἔχω OC 1140
, cf. Ant.22, al.: also in late Prose, ἀναλώσας ἔχεις Aristid. Or.18(20).1
; ὅς σφε νῦν ἀτιμάσας ἔχει E.Med.33
: less freq. c. [tense] pf. part., S.OT 701, Ph. 600, X.An.1.3.14,4.7.1: rarely c. [tense] pres. part., πατρίδα καταστένουσ' ἔχεις E.Tr. 318
(lyr.), cf. X.Cyn.10.11.

2 part. ἔχων, with [tense] pres., adds a notion of duration to that of present action, τί κυπτάζεις ἔ.; why do you keep poking about there? Ar.Nu. 509; τί δῆτα διατρίβεις ἔ.; why then keep wasting time? Id.Ec. 1151; τί γὰρ ἕστηκ' ἔ.; ib. 853, cf. Th. 473, 852: without interrog., φλυαρεῖς ἔ., ἔ. φλυαρεῖς, you keep chattering, Pl.Grg. 490e, Euthd. 295c; κακοῦν ἔχοντ' αὐτὸν ἀποκτιννύναι D.23.35
(and so possibly ἐνεργεῖ ἔ. Arist.Metaph. 1072b23
); παίσδεις ἔ. Theoc.14.8
: so in later Prose, παίζεις ἔ. Luc. Icar.24
; but ῥιπτεῖς ἔ.; do you throw away the prize when it is in your grasp? Aristid.1.443 J.

C [voice] Med., hold oneself fast, cling closely, τῷ προσφὺς ἐχόμην Od. 12.433
, cf. Il.1.513, etc.; πρὸς ἀλλήλῃσιν Od.5.329
: mostly c. gen., hold on by, cling to, [ πέτρης] ib. 429; χερσὶν ἀώτου 9.435
; βρετέων A. Th.98
(lyr.); ἑξόμεσθάσου Ar.Pl. 101
; τῆς πληγῆς ἔχ εται claps his hand on the place struck, D.4.40.

2 metaph., cleave, cling to, ἔργου Hdt. 8.11
, X.HG7.2.19; γεωργίας BGU7.6
(iii A.D.); τῶν πραγμάτων Jul. Or.1.19a
; βιοτᾶς, ἐλπίδος, E. Ion 491, Fr. 409; τῆς αὐτῆς γνώμης Th.1.140
; lay hold on, take advantage of, τῶν ἀγαθῶν ἔχεο Thgn.32
; προφάσιος ἔχεσθαι Hdt.6.94
; fasten upon, attack, D.18.79; lay claim to, ἀμφοτέρων τῶν ἐπωνυμιέων Hdt.2.17
; to be zealous for, [ μάχης] S.OC 424; ἀληθείας Pl.Lg. 709c
; κοινῇ τῆς σωτηρίας X.An.6.3.17
, etc.

3 come next to, follow closely, ib.1.8.4; ἕπεσθαι ἐχομένους ὅτι μάλιστα τῶν ἁρμάτων Id.Cyr.7.1.9
; of peoples or places, to be close, border on, c. gen., Hdt.4.169, Th.2.96, etc.; freq. in part., τὴν ἐχομένην [τῶν νεωρίων] στοάν Aen. Tact.11.3; οἱ ἐ. the neighbouring people, Hdt.1.134; ὁ ἐχόμενος the next man, Aen.Tact.22.27; of Time, τὸ ἐχόμενον ἔτος the next year, Th.6.3; ὁ ἐ. διαλογισμός PRev.Laws 16.15
(iii B.C.); τὰ ἐχόμενα τούτοις what follows, Pl.Grg. 494e (without τούτοις Isoc.6.29
).

4 depend, ἔκ τινος Od.6.197
, 11.346: c. gen., σέο δ' ἕξεται Il.9.102
.

b to be connected with by etymology, τὸ θύειν τοῦ θυμιᾶν εἴχετο Porph.Abst.2.59
.

5 pertain to, ὅσα ἔχεται τῶν αἰσθήσεων Pl.Lg. 661b
; ἃ διδασκάλων εἴχετο Id.Prt. 319e
; ὅσα τέχνης ἔχεται Id.Men. 94b
, etc.: esp. in Hdt. in periphrases, τὰ τῶν ὀνειράτων, καρπῶν ἐχόμενα, 1.120, 193; ὀρνίθων ἢ ἰχθύων 2.77
; σιτίων, ἐσθῆτος, 3.25,66.

II bear or hold for oneself, κρήδεμνα ἄντα παρειάων σχομένη before her cheeks, Od.1.334; ἀσπίδα πρόσθ' ἔσχετο his shield, Il.12.294, cf. 298, 20.262.

III maintain oneself, hold one's ground, 12.126; ἔχεο κρατερῶς 16.501
.

2 c. acc., keep off from oneself, repel, 17.639 (unless σχήσεσθαι is [voice] Pass., cf. 9.235).

IV keep oneself back, abstain or refrain from, ἀϋτῆς, μάχης, 2.98, 3.84; βίης Od.4.422
; ἐχώμεθα δηϊοτῆτος ἐκ βελέων Il.14.129
; τῆς ἀγωγῆς Hdt.6.85
; τῆς τιμωρίης Id.7.169
; τῶν ἀθίκτων S.OT 891
(lyr., s.v.l.): c.inf., A.R.1.328; οὐκ ἂν ἐσχόμην τὸ μὴ ἀποκλῇσαι S.OT 1387
; κακῶν ἄπο χεῖρας ἔχεσθαι to keep one's hands from ill, Od.22.316; Μενέλεω σχέσθαι χέρα E.Rh. 174
: abs., σχέο, σχέσθε, hold! cease! Il.21.379, 22.416.

V [voice] Pass. of ἔχω B. 1
, ἐπὶ ξυροῦ ἀκμῆς ἔχεται ἡμῖν τὰ πρήγματα are balanced on.., Hdt.6.11.

------------------------------------

ἔχω (B),

A bear, carry, bring, imper. ϝεχέτω Schwyzer 686.24
(Pamphyl., iv B. C.): [ per.] 3sg. [tense] aor. 1
ἔϝεξε
brought as an offering, Inscr.Cypr. 66
H. (Cf. Skt. váhati, Lat. veho, Γαιάϝοχος.)

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἔχω
6 χείρ

χείρ, ἡ, χειρός, χειρί, χεῖρα, dual χεῖρε, χεροῖν, pl. χεῖρες, χερῶν, χεῖρας, penult. being regularly short, when the ult. is long; dat. pl. regularly χερσί ( χειρσί occurs in cod.Vat. of LXX, as Jd.7.19, 1 Ch.5.10, and late Inscrr. as CIG2811

A b.10 ([place name] Aphrodisias), 2942c ([place name] Tralles): but Poets used the penult. long or short in all cases, as the verse required, χερός, χερί, χέρα, χέρε, χέρες, χέρας (of which Hom. uses only χερί; χέρα h.Pan.40
); gen. dual χειροῖν S.El. 206
(lyr.), 1394 (lyr.), IG22.1498.76; gen. pl. χειρῶν ib.31, common in Prose.—Poet. forms, dat. pl. χείρεσι ([etym.] ν ) once in Hom., Il.20.468, also Q.S.2.401, 5.469 (v.l.); χείρεσσι Il.12.382
, Pi.O.10(11).62, S.Ant. 976 (lyr.), 1297 (lyr.), and once in trim., E.Alc. 756; χέρεσσι ([etym.] ν) Hes.Th. 519, 747, B.17.49; χερέεσσιν AJA36.460
([place name] Galatia):—[dialect] Dor. nom. [full] χέρς Timocr.9; [full] χήρ Sophr. in PSI11.1214a3 (also, = δίψακος, Ps.-Dsc.3.11); gen. χηρός Alcm.32
, IG42(1).121.22 (Epid., iv B. C.); acc. pl. χῆρας ib.96, [dialect] Aeol. χέρρας Alc.Supp.4.21
, Theoc.28.9.—On the accent and declension of these forms, v. Hdn.Gr.2.277, 748:— the hand, whether closed, παχεῖα Il.3.376
; βαρεῖα 11.235
, al.; or open, flat, χερσὶ καταπρηνέσσι, χειρὶ καταπρηνεῖ, 15.114, Od.13.164, al.; εἰς τὴν χ. ἐγχεάμενοί τι X.Cyr.1.3.9
: freq. in pl. where a single hand is meant, Il.23.384, etc.; reversely, sg. where more than one hand is spoken of, e.g. Od.3.37, etc.; dual joined with pl., ἄμφω χεῖρας 8.135
; χεῖρε ἀμφοτέρας Il.21.115
.

2 hand and arm, arm (cf. Ruf.Onom.11,82, Gal.2.347), πῆχυν χειρὸς δεξιτερῆς Il.21.166
; κατὰ χεῖρα μέσην ἀγκῶνος ἔνερθε 11.252
; χεῖρες ἀπ' ὤμων ἀΐσσοντο Hes.Th. 150
; χ. εἰς ὤμους γυμναί Longus 1.4
; ἐν χερσὶ γυναικῶν πεσέειν into the arms, Il.6.81, etc.: hence, words are added to denote the hand as distinct from the arm, ἄκρην οὔτασε χεῖρα 5.336
; περὶ ἄκραις ταῖς χ. χειρῖδας ἔχουσι X.Cyr.8.8.17
, cf. Pl. Prt. 352a.

3 of the hand or paw of animals, ὅσα [ζῷα] χεῖρας ἔχει X.Mem.1.4.14
; πορεύεσθαι ἐπὶ χειρῶν go on all fours. LXX Le.11.27; so of monkeys, Arist.HA 502b3; of the fore-paws of the hyena, Id.Fr. 369; of the bear, Plu.2.919a.

II Special usages:

1 to denote position, ποτέρας τῆς χερός; on which hand? E.Cyc. 681; ἐπὶ δεξιὰ χειρός Pi.P.6.19
; ἐπ' ἀριστερὰ χειρός Od.5.277
; χειρὸς εἰς τὰ δεξιά S.Fr. 598
; λαιᾶς χειρός A.Pr. 714
(but χείρ is often omitted with δεξιά, ἀριστερά, as we say the right, the left).

2 freq. in dat. of all numbers with Verbs which imply the use of hands, λάβε χειρί, χερσὶν ἑλέσθαι, Il.5.302, 10.501; χερσὶν ἀσπάζεσθαι Od.3.35
; προκαλίζεσθαι 18.20
; χειρί, χεροῖν ψαῦσαι, S.OT 1510, 1466: sts. this dat. is added pleon. by way of emphasis, ὄνυξι συλλαβὼν χερί Id.Aj. 310
.

3 gen., by the hand, χειρὸς ἔχειν τινά Il.4.154
; χειρὸς ἑλών 1.323
, etc.; γέροντα δὲ χειρὸς ἀνίστη he raised him by the hand, 24.515, cf. Od.14.319; χερὶ χειρὸς ἑλών Pi.P.9.122
; τινὰ χειρός ἑλκειν Id.N.11.32
; ἀνέλκειν τινὰ τῆς χ. Ar.V. 569
(anap.).

4 the acc. is used when one takes the hand of a person, χεῖρα γέροντος ἑλών Il. 24.361
; χεῖρ' ἕλε δεξιτερήν Od.1.121
; χεῖράς τ' ἀλλήλων λαβέτην, in pledge of good faith, Il.6.233; so ἔμβαλλε χ. δεξιὰν πρώτιστά μοι S.Tr. 1181
; also ἔμβαλλε χειρὸς πίστιν Id.Ph. 813
, cf. OC 1632.

5 other uses of the acc.:

a in prayer or entreaty, χεῖρας ἀνασχεῖν [θεοῖς] Il.3.275, etc.; ποτὶ γούνασι χεῖρας βάλλειν Od.6.310
; ἀμφὶ.. Ἀρήτης βάλε γούνασι χεῖρας Ὀδυσσεύς 7.142
; ἀμφὶ δὲ χεῖρας δειρῇ βάλλ' Ὀδυσῆϊ 23.207
; ἀμφί τινι χεῖρε β. 21.223
; περίβαλε δὲ χέρας Ar.Th. 914
, cf. A.Ag. 1559 (anap.); χεῖρας προΐσχεσθαι Th.3.58
, 66; so also χεῖρας ἀείρων Od.11.423
, cf. Il.7.130 (tm.); χ. ἀνατείνειν (v. ἀνατείνω 1.1
).

b τὰς χεῖρας αἴρειν to hold up hands in token of assent or choice, of persons voting, Ar.Ec. 264; τὴν χ. αἴρειν And.3.41
; ὅτῳ δοκεῖ ταῦτα, ἀράτω τὴν χ. X.An.5.6.33
, cf. 7.3.6; ἀνατεινάτω τὴν χ. ib.3.2.9, 33; χεῖρας ὀρεγνύς Il.22.37
; χεῖρ' ὀρέγων εἰς οὐρανόν 15.371
; χεῖρας ὀ. τινί Od.12.257
; πρός τινα Pi. P.4.240
; ποτὶ στόμα χεῖρ' ὀρέγεσθαι Il.24.506
(but χεῖρά τισι ὀ. to reach them one's hand in help, X.HG5.2.17); also χεῖρε ἑτάροισι πετάσσας Il.4.523
, etc.; πιτνὰς εἰς ἐμὲ χεῖρας Od.11.392
(but χεῖρε πετάσσας abs., of one swimming, etc., 5.374, al.).

c [Ἰλίου] χεῖρα ἑὴν ὑπερέσχε held the hand over

I as a protector, Il.9.420, etc.: less freq. τισι, 4.249, cf. 5.433; χεῖρά θ' ὕπερθεν ἔχεις IG14.1003.10
([place name] Rome).

d in hostile sense, χεῖρας or χεῖρα ἐπιφέρειν τινί, Il.1.89, 19.261, al.; χεῖρας ἐφιέναι τινί 1.567
, Od.1.254, al.; χεῖρας ἐπιβάλλειν τισί Plb.3.2.8
, etc.; χέρα τινὶ προσενεγκεῖν Pi.P.9.36
; χεῖρας ἐπί τινι ἰάλλειν, v. ἰάλλω 1.1.

e χεῖρας ἀπέχειν keep hands off, λοιμοῖο βαρείας χεῖρας ἀφέξει Il.1.97
codd.; κερτομίας δέ τοι.. καὶ χεῖρας ἀφέξω.. μνηστήρων Od.20.263
; ἀθανάτων ἀπέχειν χέρας A.Eu. 350
(lyr.); τὼ χεῖρε ἀπέχεται Pl.Smp. 213d
; παύειν χεῖράς τινος Il.21.294
.

f χεῖρας ἐπιτιθέναι τινί, in token of consecration, 1 Ep.Ti.5.22, etc.

6 with Preps.:

a ἀνὰ χεῖρας ἔχειν τινάς to be intimate with.., Plb.21.6.5; αἱ ἀνὰ χεῖρά τινων ὁμιλίαι S.E.M.1.64
; τὰ ἀνὰ χεῖρα πράγματα the matters in hand, Plu.2.614b, etc. (also οἱ ἀνὰ χ. χρόνοι the current period, PRyl.88.21 (ii A. D.); τὰ ἀνὰ χ. what comes his way, Ps.-Ptol.Centil.18; ἀνὰ χ. τῆς πύλης hard by.., LXX 2 Ki.15.2.

b ἀπὸ χειρὸς λογίσασθαι to reckon off-hand, roughly, Ar.V. 656 (anap.), cf. Luc.Hist.Conscr.29: but πότισον τὴν γῆν ἀπὸ χειρός by hand, PCair.Zen.155 (iii B. C.).

c διὰ χερῶν ἔχειν, λαβεῖν, literally, to have or take between the hands, A.Supp. 193, S.Ant. 916; διὰ χειρὸς ἔχειν to hold in the hand, ib. 1258 (anap.), Ar.V. 597 (anap.); to have in hand, i. e. under control, Th.2.76; διὰ χειρῶν ἔχειν τὴν πολιτείαν Arist.Pol. 1308a27
; τὰ τῶν ξυμμάχων keep under control, Th.2.13: later, to have a work in hand, be engaged in it, Phld.Acad.Ind.p.69M. ([etym.] χερός), D.H.Isoc.4; τὰ ὅπλα Plu.Cor.2
, etc. (also διὰ χ. by direct payment, opp. διὰ τῆς τραπέζης by banker's order, BGU1156.8 (i B. C.), etc.; cf. διὰ χ. ἔσπευδε τὴν πρᾶσιν Charito 1.12
); of arms, διὰ χειρὸς εἶναι Luc.Anach.35
; διὰ χ. ἔχειν, c. part., to be continually doing, Plu.2.767c; διὰ χειρός τινος ποιεῖν τι LXXJo.17.4
, al., cf. Act.Ap.7.25, al.

d ἐς χεῖρας λαβεῖν τι literally, S.El. 1120, etc.; to take a matter in hand, undertake it, πρᾶγμ' ἐς χέρας λαβόντ' E.Hec. 1242
; ἄγεσθαί τι ἐς χεῖρας Hdt.1.126
, 4.79, etc.; δοῦναί τινι ἐς χέρας, εἰς χεῖρα, S.El. 1348, X.Cyr.8.8.22; καταστῆσαι εἰς τὰς χ. τινος Aeschin.2.28
; of persons, ἵκεο χεῖρας ἐς ἁμάς thou hast fallen into our hands, Il.10.448 (in Hom. also simply ὅ τι χεῖρας ἵκοιτο Od.12.331
, cf. 24.172); so εἰς χεῖρας ἐλθεῖν τινι X.Cyr.7.4.10
, cf. 2.4.15: generally, to have to do with any one, converse with him, Id.An.1.2.26 (so ἐς χεῖρα γῇ ξυνῆψαν E.Heracl. 429
): most freq. ἐς χεῖρας ἐλθεῖν τισι to come to blows or close quarters with.., A.Th. 680; ἀλλήλοις Th.7.44
: abs., εἰς χ. ἐλθεῖν Id.4.96
; ἐς χ. ἰέναι Id.2.3
, 4.72, cf. PTeb.765.6 (ii B. C.); συνιέναι X.Cyr.8.8.22
; also ἐς χειρῶν νόμον (fort. νομόν) ἀπικέσθαι Hdt.9.48
; ἐν χειρῶν νόμῳ (fort. νομῷ) ἀπόλλυσθαι Id.8.89
, cf. Aeschin.1.5, SIG167.37 (Mylasa, iv B. C.), Heraclid.Pol.25, Plb.1.34.5, 5.111.6; [full] ἐν χειρὸς νόμῳ Arist.Pol. 1285a10, D.H.6.26; ἐν χειρῶν νομαῖς SIG700.29
(Lete, ii B.C.), v. l. in LXX 3 Ma.1.5; ἐν χεροῖν δίκῃ cj. in E.Ba.738; εἰς χεῖρας συμμεῖξαι τοῖς πολεμίοις X.Cyr.2.1.11
; also εἰς χεῖρας δέχεσθαί τινας to await their charge, Id.An.4.3.31; ἐς χ. ὑπομεῖναί τινας Th. 5.72
.

e ἐκ χειρός by hand of man, S.Aj.27: from near at hand, at close range, ἐκ χειρὸς βάλλειν X.An.3.3.15
; ἀμύνασθαι ib.5.4.25; μάχεσθαι Id.HG7.2.14
, cf. D.S.19.6; πληγὰς ἐκ χ. ἀναδέξασθαι Plu.
tim.4; οὐ μὴ σωθῇ ἐκ χ. σιδήρου LXX Jb.20.24
; ἡ ἐκ χ. δίκη lynch law, D.H.4.37; ἡ ἐκ χ. βία Plb.9.4.6
: metaph., ἡ ἐκ χ. θεωρία closerange reading, D.H.Isoc.2; so of time, out of hand, off-hand, forthwith, Plb.5.41.7, al.

f δέπας μητρὶ ἐν χειρὶ τίθει Il.1.585
, cf. Od.13.57, 15.120, al. (always so of a cup, hence ἐν χερσὶ τίθει δέπας, though found in most codd., was condemned by the critics in Il.l.c., Od.3.51, 15.130); πρεσβήϊον ἐν χερὶ θήσω Il.8.289
; τόξον, ἔγχος ἔχων ἐν χειρί, 15.443, 17.604; σκῆπτρον δέ οἱ ἔμβαλε χειρί Od.2.37
; but ἐν.. χειρὶ σκῆπτρον ἔθηκεν Il.23.568
; of a gift, ἐν χερσὶ τίθει 1.441
, 446; ἐν ταῖς χ. ἔχειν, literally, Pl.R. 432d; τὰ ὅπλ' ἐν ταῖς χ. ἔχων D.9.8
, etc. (metaph., ἔτι μεμνημένων ὑμῶν καὶ μόνον οὐκ ἐν ταῖς χερσὶν ἕκαστ' ἐχόντων Id.18.226
); but ἐν χερσὶν ἔχειν also, to have in hand, be engaged in, τὸν γάμον Hdt.1.35
; ἑορτήν Plu.Alex.13
; τὴν περὶ Δημοσθένους πραγματείαν D.H.Th.1
; ἐν χειρί τινα δίκην ἔχων Pl.Tht. 172e
; ὁ ἐν χερσὶ πόλεμος the war in hand, D.H.8.87; περιτειχισμὸς ἐν χερσὶν ὤν ib.21; ἡ ἐν χ. ζήτησις S.E.M.11.208
, etc.; freq. of fighting, ἐν χερσί hand to hand, ἐν χ. ἦν ἡ μάχη Th.4.43
; ἐν χ. ἀποκτεῖναι Id.3.66
, cf. 4.57,96, etc.; ἐν χ. γίγνεσθαι τοῖς ἐναντίοις Id.5.72
; ἐν χ. εἶναί τινος X.HG4.6.11
; δίκη ἐν χερσί Hes.Op. 192
; ὁ ψόφος τῶν ὅπλων καὶ τῶν ἵππων ὁ φρυαγμὸς ἐν χερσὶν ἐδόκει εἶναι D.S.19.31
; ἡ ἐν χερσὶν [δυστυχία] Plu.Cleom.22: also in dual, τἀν χεροῖν S.Ant. 1345
(lyr.); ἐν χειρί τινος by the hand of.., LXX Jo.21.2, al.; ἐν χ. ἀγγέλου Act.Ap.7.35
(v.l.).

g ἐπὶ χειρὸς ἔχειν on or in one's hand, Thgn.490; ἐπὶ χεῖράς τινων ἐκφέρουσι put into their hands, Plu.2.815b; also ἐπὶ χεῖρά τινος next to, LXXNe.3.4.

h κατὰ χειρός, of washing the hands before meals, ὕδωρ κατὰ χειρός (sc. φερέτω τις), Ar.V. 1216, cf.Av. 464 (anap.), Fr. 502 (lyr.), Philox. 1, Ath.9.408e; (without ὕδωρ) κατὰ χ. ἐδόθη Alex.261.2
, cf. Arched. 2.3: prov. of that which is easily come by, Telecl.1.2 (anap.);
πάντα μοι κατὰ χ. ἦν τὰ πράγματα
at hand, Pherecr.146.5
; also κατὰ χειρῶν δοῦναι, χέειν, λαβεῖν, Philyll.3, Antiph.287 (v.l.), Men.470 (troch.), cf. Phot.s.v. κατὰ χειρὸς ὕδωρ: κατὰ χεῖρα in deed or act, κατὰ χ. γενναιότατοι D.H.7.6
; opp. συνέσει, Plu.Phil.7; κατὰ χεῖρά σου according to thy will, LXX Si.25.26: but κατὰ χεῖρας [τῆς σοφίας] by her side, ib.14.25.

i μετὰ χερσὶν ἔχειν between, i.e. in, the hands, Il.11.4, 15.717; [ἄλεισον] μετὰ χ. ἐνώμα Od.22.10
: μετὰ χεῖρας ἔχειν to have in hand, be engaged in, Hdt.7.16.β, Th.1.138.

k λάβε παρὰ χεῖρα take in hand, LXX To. 11.4; but τὸ πὰρ χειρός the work in hand, B.13.10.

l πρὸ χειρῶν
close before one, S.Ant. 1279
, E.Tr. 1207 (s.v.l.), Rh. 274; πρὸ χειρὸς εἶναι cj. in Pl.Com.69.5.

m πρὸς χειρός τινος by his hand, A.Supp.66 (lyr.), etc.; πρὸς ἐμὴν χεῖρα at the signs given by my hand, S.Ph. 148 (anap.); πρὸς χεῖρα ὑποβορβορύζοντες on pressure, Hp.Epid.4.7.

n ὑπὸ χερσὶ ἁλοῦσα under, i.e. by, another's hands, Il.2.374, etc.; ὑπὸ χεῖρα ποιεῖσθαι to bring under one's power, X.Ages.1.22; οἱ ὑπὸ χ. persons in one's power, D.6.34; ὑπὸ τὴν χ. ἐλθεῖν to come into one's hand, Luc.Herm.57, etc.; ὑπὸ χ. in hand, i.e. in stock, Arist.Mete. 369b33; but also, at hand, i.e. at once, Plu.2.548e; τὰ ὑπὸ χ. ib.56b, Dsc.1.35; ὁ ὑπὸ χ. the attendant, Dsc.5.75;
παρέργως καὶ ὑπὸ χ.
extempore, Plu.Arat.3
, etc.; also καθύπο χεῖρα κινῶν [τὰς οὐσίας], in Alchemy, Ps.-Democr. p.51 B.

III the hand often receives the attributes of the person using it, χ. μεγάλη, of Zeus, Il.15.695 (χ. παγκρατής, of God, Secund.Sent.3; χ. ὑπερμήκης, of the 'long arm' of the king, Hdt.8.140.β') ; θοὴ χ., of one throwing, Il.12.306; ἀφνειά Pi.O.7.1
, cf. S.El. 458; εὐσεβεστέρα, εὐφιλής, A.Ch. 141, Ag.34; κάρβανος ib. 1061; γεραιά E.Hec. 143
(anap.); πονηρά Id. Ion 1316
, etc.: to denote wealth or poverty, πλειοτέρῃ σὺν χ. Od.11.359
; κενεὰς σὺν χ. ἔχοντες 10.42
, cf. E.Hel. 1280, etc.

2 it is represented as acting of itself, χεῖρες μαιμῶσιν Il.13.77
, cf. S.Aj.50; χεὶρ ὁρᾷ τὸ δράσιμον A.Th. 554
; δήμου κρατοῦσα χ. Id.Supp. 604
(dub. l.): prov., ἁ δὲ χ. τὰν χ. νίζει Epich.273
; or simply, ἁ χ. τὰν χ. AP5.207
(Mel.).

3 pl., in theurgy, name for spiritual powers, αἱ δημιουργικαὶ [τοῦ Ἀπόλλωνος] δυνάμεις ἃς θεουργῶν παῖδες χεῖρας ἀποκαλοῦσιν Procl. in Cra. p.101
P., cf. eund. in R.2.252K.

IV to denote act or deed, opp. mere words, in pl., ἔπεσιν καὶ χερσὶν ἀρήξειν Il.1.77
; μνῆμ' Ἑλένης χειρῶν of her handiwork, her art, Od.15.126 (so in sg., δώρημ' ἐκείνῳ τἀνδρὶ τῆς ἐμῆς χ. S.Tr. 603
); χερσὶν ἢ λόγῳ Id.OT 883
(lyr.), cf. OC 1297, etc.; τῇ χειρὶ χρᾶσθαι to use one's hands, i.c. be active, stirring, opp. ἀργὸς ἐπεστάναι, Hdt.3.78, cf. 9.72; τὰς χ. προσφέρειν to apply force, X.Mem.2.6.31: sg., βούλευμα μὲν τὸ Δῖον, Ἡφαίστου δὲ χείρ A.Pr. 619
; μιᾷ χειρί single-handed, D.21.219; χειρὶ καὶ ποδὶ καὶ πάσῃ δυνάμει Aeschin.3.109
, cf. 2.115; χερσίν τε ποσίν τε Il.20.360
, cf. Pi.O.10(11).62, esp. of using the hands in a fight, cf. supr. 11.6d, e, f; of deeds of violence, πρὶν χειρῶν γεύσασθαι before we try force, Od.20.181; ἀδίκων χ. ἄρχειν to give the first blow, X.Cyr.1.5.13, Antipho 4.2.1, Lys.4.11, etc.; ἀμυνόμενος ἄρχοντα χειρῶν Pl.Lg. 869d
: generally, χεῖρες violent measures, force, ἐπίσχετε θυμὸν ἐνιπῆς καὶ χειρῶν Od.20.267
; ὑπόδικος χερῶν A.Eu. 260
(lyr.); χερσὶ πεποιθώς Il.16.624
, etc.; ἐν χειρῶν νόμῳ v. supr. 11.6d; ὅπως θανάτοιο βαρείας χ. ἀλάλκοι, v.l. for κῆρας, Il.21.548.

V a number, band, body of men, esp. of soldiers, χεὶρ μεγάλη Hdt.7.157
; in dat., οὐ σὺν μεγάλῃ χ. Id.5.72
; πολλῇ χ. 1.174
, Th.3.96, E.Heracl. 337; pleon., χ. μεγάλῃ πλήθεος Hdt.7.20
; δεδωμάτωμαι δ' οὐδ' ἐγὼ σμικρᾷ χερί A.Supp. 958
; οἰκεία χείρ, for χεὶρ οἰκετῶν, E.El. 629; σὺν πλήθει χερῶν S.OT 123
.

VI handwriting, τὴν ἑαυτοῦ χεῖρα ἀρνήσασθαι Hyp.Lyc.Fr.5
, cf. IG9(1).189 ([place name] Phocis); τῇ ἐμῇ χ. Παύλου I Ep. Cor.16.21, Ep.Col.4.18: copy, counterpart of a document, SIG712.31 (Crete, ii B.C.); deed, instrument, ἡ χ. ἥδε κυρία ἔστω PRein.28.18
(ii B.C.), cf. PCair.Zen. 477 (iii B.C.), etc.

b handiwork of an artist or workman, γλαφυρὰ χ. Theoc.Epigr.8.5
, etc.; αἱ Ἐφεσίου χεῖρες Herod.4.72
, cf. 6.66; σοφαὶ χέρες APl.4.262
; τὰς Φειδίου χ. Lib.Or. 30.22
.

VII of any implement resembling a hand:

1 a kind of gauntlet, X.Eq.12.5, Poll.1.135 (pl.).

2 χ. σιδηρᾶ grappling-iron, Th.4.25, 7.62; also of an anchor, AP6.38 (Phil.).

3 axle-tree, LXX 3 Ki.7.18(32).

4 in LXX, pillar or cairn, as it were a finger pointing to heaven, χεὶρ Ἀβεσσαλώμ LXX 2 Ki.18.18
; also ἀνέστακεν αὐτῷ χεῖρα, i.e. trophy, ib. 1 Ki.15.12.

5 χεῖρες ἐλάτιναι, of oars, Tim.Pers.7.

6 catch of a trigger, Hero Aut.13.9; χ. κατάγουσα τὴν τοξῖτιν Ph.Bel. 68.4
, cf. Hero Bel.78.2.

7 instrument of torture, LXX 4 Ma.8.13.

VIII handful, κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων Phoen. 2.1
.

IX ointment containing five ingredients, Orib.Fr.89, Alex. Trall.7.1. (Cf. Arm. jein ( dzern), Alb. dore, Tocharian (A-dialect) tsar, (B-dialect) sar, all = hand.)

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χείρ
7 δεξιός

δεξιός, ά, όν,

A on the right hand or side, opp. ἀριστερός, δ. μαζός, γλουτός, ὦμος, Il.4.481, 5.66, Od.17.462; τὸ δ. (sc. κέρας) the right of an army, X.Ages.2.9, etc.: freq. in adverb. usages, ἐπὶ δεξιά on or to the right, νωμῆσαι βῶν Il.7.238
, cf. Hdt.1.51; ἐν τῷ ἐπὶ δ. τοῦ ὀπισθοδόμου IG12.92.55
; ἐπὶ δεξιόφιν ([dialect] Ep. gen.) towards the right, Il.13.308; χειρὸς εἰς τὰ δ. S.Fr. 598
, cf. Arist.Pr. 943b29; ἀπὸ τῶν δ. Id.Cael. 284b28
; ἐν τοῖς δ. Ev.Marc.16.5
; ἐκ δεξιῶν Hero Aut.26.4
, Ev.Matt.20.21, al.; ἐπὶ δ. χειρός Theoc.25.18
; κατὰ δ. χειρός Arat. 707
; πρὸς δ. Hdt.7.69
; εἰς δεξιά Pl.Ti. 43b
; δεξιά as Adv., Plb.3.82.9 (s. v.l.).

II fortunate, esp. of the flight of birds and other omens, δ. ὄρνις Il.13.821
, cf. Od.2.154, A.Pr. 489, Michel 727 ([place name] Ephesus); ἀοιδὰν.. δεξιωτάταν ὀπαδόν Pi.N.3.8
; βροντή X.Cyr.7.1.3
. Adv. - ῶς Hdn.3.9.12
.

III Astron., northerly, Cleom.1.1.

IV metaph., dexterous, ready, skilful, clever, Pi.I.5(4).61, Ar.Nu. 428, 834, al., Th.3.82, etc.;
δεξιὸν ποιεῖν
a clever thing, Antipho 1.19
; Εὐριπίδου δρᾶμα δεξιώτατον Stratt.1
; δ. περὶ τὰς δίκας Pl.Hipparch. 225c
. Adv. - ιῶς Antiph.229.2
; δ. ἔχειν πρός τι Plu.2.660a
;
δ. φέρειν
in the right spirit, Phld.Lib.pp.18,41
O.: [comp] Sup. δεξιώτατα Ar.Nu. 148
.

V courteous, kindly, Luc.Nec.13, Alex.57; τὸ δ. καὶ ἐπιεικές Gal.14.296
. Adv. - ιῶς ib.211. (Cf. Skt. dák[snull ]iṇas, Lat. dexter, etc.)

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δεξιός
8 κλίνω

κλίνω [pron. full] [ῑ], [tense] fut.

A κλῐνῶ Lyc.557
, ( ἐγκατα-) Ar.Pl. 621: [tense] aor. 1 ἔκλῑνα Il.5.37
, etc.: [tense] pf. κέκλῐκα Plb.30.13.2
:—[voice] Med., [tense] aor. ἐκλινάμην Od.17.340
, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut. κλῐθήσομαι συγ-) E.Alc. 1090, ( κατα-) D.S.8 Fr.19: [tense] fut. 2 κατα-κλῐνήσομαι Ar.Eq.98
, Pl.Smp. 222e, also κεκλίσομαι dub. in A.D.Pron.22.7: [tense] aor. 1 ἐκλίθην [ῐ] Od.19.470, S.Tr. 101 (lyr.), 1226, E.Hipp. 211 (anap.), freq. in Prose; poet. also ἐκλίνθην, v. infr. 11.1,2,3: [tense] aor. 2 ἐκλίνην [ῐ] only in compds., κατακλῐνῆναι Ar.V. 1208
, 1211, X.Cyr.5.2.15, etc.; ξυγκατακλῐνείς Ar.Ach. 981
: [tense] pf. κέκλῐμαι (v. infr.); inf. κεκλίσθαι A.D.Synt.325.3
, but κεκλίνθαι v.l. ib.47.1. ( κλῐ-ν-ψω, for. root κλῐ: κλει-, cf. κλειτύς; Skt. śráyati 'cause to lean', 'support', Lat.clinare, clivus.):—cause to lean, make to slope or slant, ἐπὴν κλίνῃσι τάλαντα Ζεύς when he inclines or turns the scale, Il.19.223; Τρῶας δ' ἔκλιναν Δαναοί made them give way, 5.37, cf. Od.9.59; ἐπεί ῥ' ἔκλινε μάχην Il.14.510
; ἔκλινε γὰρ κέρας.. ἡμῶν E.Supp. 704
; also ἐκ πυθμένων ἔκλινε.. κλῇθρα S.OT 1262
:— [voice] Med., Περσῶν κλινάμενοι [δύναμιν] IG12.763.

2 make one thing slope against another, i.e. lean, rest it, τι πρός τι Il.23.171
, cf. 510; ἅρματα δ' ἔκλιναν πρὸς ἐνώπια 8.435
: c.dat., ἔστησαν σάκε' ὤμοισι κλίναντες, i.e. raising their shields so that the upper rim rested on their shoulders, 11.593.

3 turn aside, μηκέτι τοῦδε βήματος ἔξω πόδα κλίνῃς S.OC 193
(lyr.); ὄσσε πάλιν κλίνασα having turned back her eyes, Il.3.427; τὰς ἐκ τῶν ἀριστερῶν [φλέβας] ἐπὶ τὰ δεξιὰ κ. turn to.., Pl.Ti. 77e.

4 make another recline, ἐν κλίνῃ κλῖναί τινας make them lie down at table, Hdt.9.16; κλῖνόν μ' ἐς εὐνήν E. Or. 227
; κλίνατ', οὐ σθένω ποσίν Id.Alc. 267
(lyr.): metaph., ἡμέρα κλίνει τε κἀνάγει πάλιν ἅπαντα τἀνθρώπεια puts to rest, lays low, S. Aj. 131.

5 in Magic, make subservient, ψυχήν PMag.Par.1.1718
.

6 Gramm., inflect, τὰ ῥήματα A.D.Synt.212.20
:—[voice] Pass., Id.Pron.12.7.

II [voice] Pass., lean, ἂψ δ' ὁ πάϊς πρὸς κόλπον ἐϋζώνοιο τιθήνης ἐκλίνθη Il.6.467
; ὁ δ' ἐκλίνθη, καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν he bent aside, 7.254; of a brasen foot-pan, ἂψ δ' ἑτέρωσ' ἐκλίθη it was tipped over, Od.19.470; of battle, turn, ἐκλίνθη δὲ μάχη Hes.Th. 711
; of a body in equilibrium, οὐδαμόσε κλιθῆναι Pl.Phd. 109a
, cf. Archim. Fluit.1.8,al.

2 lean, stay oneself upon or against a thing, c. dat., ἀσπίσι κεκλιμένοι Il.3.135
; κίονι, κλισμῷ κεκλιμένη, Od.6.307, 17.97; ἠέρι δ' ἔγχος ἐκέκλιτο καὶ ταχἔ ἵππω Il.5.356
(s.v.l.); ἐν δορὶ κεκλιμένος Archil.2
(also in [voice] Med., κλινάμενος σταθμῷ Od.17.340
); κεκλιμένοι καλῇσιν ἐπάλξεσιν Il.22.3
; πρὸς τοῖχον ἐκλίνθησαν Archil.34
; ξύλα ἐς ἄλληλα κεκλιμένα Hdt.4.73
; ὅταν τύχωσι (sc. αἱ ἄτομοἰ τῇ περιπλοκῇ κεκλιμέναι when they chance to be propped (i.e. checked) by the interlacing with others, Epicur.Ep.1p.8U.

3 lie down, fall, ἐν νεκύεσσι κλινθήτην Il.10.350
, etc.; παραὶ λεχέεσσι κλιθῆναι lie beside her on the bed, Od.18.213, cf. S.Tr. 1226: in [tense] pf., to be laid, lie, ἔντεα.. παρ' αὐτοῖσι χθονὶ κέκλιτο Il.10.472
; φύλλων κεκλιμένων of fallen leaves, Od.11.194 ( φύλλα κεκλ. in Thphr.HP3.9.2, slanting leaves); Ληθαίῳ κεκλιμένη πεδίῳ Thgn.1216
; Ἀλφεοῦ πόρῳ κλιθείς laid by Alpheus' stream, Pi.O.1.92; ἐπὶ γόνυ κέκλιται has fallen on her knee, i.e.is humbled, A.Pers. 931 (lyr.); ὑπτία κλίνομαι S.Ant. 1188
; τὸ μὲν πρῶτον ἐρρήγνυτο τὸ τεῖχος, ἔπειτα δὲ καὶ ἐκλίνετο X.HG5.2.5
; οὐ νούσῳ.. οὐδ' ὑπὸ δυσμενέων δούρατι κεκλίμεθα AP7.493
(Antip. Thess.), cf. 315 (Zenod. or Rhian.), 488 (Mnasalc.), Epic.Oxy.214r.3.

4 recline at meals, κλιθέντες ἐδαίνυντο Hdt.1.211
, cf. E.Cyc. 543, SIG 1023.48 (Cos, iii/ii B.C.); κλίθητι καὶ πίωμεν cj. in Com.Adesp.1203, cf. E.Fr. 691.

5 of Places, lie sloping towards the sea, etc., lie near, ἁλὶ κεκλιμένη Od.13.235
; [νῆσοι] αἵ θ' ἁλὶ κεκλίαται ([dialect] Ep. for κέκλινται) 4.608: hence, of persons, lie on, live on or by, [Ὀρέσβιος] λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι Il.5.709
; ῥηγμῖνι θαλάσσης κεκλίαται 16.68
, cf. 15.740; δισσαῖσιν ἀπείροις κλιθείς S.Tr. 101
(lyr.); πλευρὰ πρὸς ἀνατολὰς κεκλιμένη, τὸ εἰς τὰς ἄρκτους κ., Plb.2.14.4, 1.42.5; ὄρος Κοῖον ὃ κέκλιται πρὸς Παρνασσόν SIG826
Eiii 37 (Delph., ii B.C.).

6 metaph., τῷδε μέλει κλιθείς having devoted himself to.., Pi.N.4.15 (also in [voice] Act., incline towards, τῶν πραγμάτων ἐπὶ Ῥωμαίους κεκλικότων Plb. 30.13.2
).

7 wander from the right course, κεκλιμένη ναῦς Thgn. 856
.

III [voice] Med., decline, wane, καὶ κλίνεται (sc. τὸ ἦμαρ) S.Fr.255.6.

IV intr. in [voice] Act., κ. πρὸς τὸ ξανθὸν χρῶμα incline towards.., Arist.Phgn. 812b3; κλίνοντος ὑπὸ ζόφον ἠελίοιο as the sun was declining, A.R.1.452; ἅμα τῷ κλῖναι τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτός as it came to an end, Plb.3.93.7; ἡ ἡμέρα ἤρξατο κλίνειν Ev.Luc.9.12
; ἡ πόλις ἐπὶ τὸ χεῖρον ἔκλινεν X.Mem.3.5.13
; τὸ κλῖνον ἀναλήμψεσθαι PFay.20.14
(iii/iv A.D.).

2 of soldiers, κ. ἐπ' ἀσπίδα, ἐπὶ δόρυ, turn to left, to right, Plb.3.115.9, etc.; κ. πρὸς φυγήν Id.1.27.8
; also, wheel, Ascl. Tact.10.4.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κλίνω
9 εχω

     ἔχω

    (impf. εἶχον; fut. ἕξω и σχήσω; aor. 2 ἔσχον, imper. σχές, conjct. σχῶ, opt. σχοίην, inf. σχεῖν, part. σχών; pf. ἔσχηκα; ppf. ἐσχήκειν; pass.: praes. ἔχομαι, impf. εἰχόμην, fut. σχεθήσομαι, aor. ἐσχέθην, pf. ἔσήμαι)

    1) держать, нести

    (πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

    οὐχ ὑπὸ ζυγῷ λόφον δικαίως ἔ. Soph. — не желать подчиниться ярму

    2) med. держаться

     ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

    3) med. держать или нести на себе

     (οὐρανόν Hes.)

    ἀσπίδα πρόσθε σχόμενος Hom. — выставив вперед свой щит

    4) med. держаться, выдерживать

     (Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

    5) брать, хватать, держать

     (τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

    Ζῆν΄ ἔχων ἐπώμοτον Soph. — беря Зевса в свидетели (моей клятвы);

    pass. — быть схваченным, захваченным или охваченным, перен. находиться во власти:

    ζῶντες ἐχόμενοι Thuc. — захваченные живьем;

    ἐχομένων τῶν Ἀφιδνῶν Plut. — так как Афидны были захвачены (противником);

    τὸ ὄρος ἐχόμενον Xen. — занятая (войсками) гора;

    ἔχομαι μέσος Arph. или (ἐν) ἀνάγκῃ Xen. — я в безвыходном положении;

    ἔ. ἄλγεσι Hom. — страдать;

    λύπῃ σχεθείς Plut. — охваченный скорбью;

    ἔ. κωκυτῷ καὴ οἰμωγῆ Hom. — предаваться воплям и жалобам;

    ἔ. ἐν ξυμφοραῖς Plat. — быть в беде;

    ἔ. ὀργῇ — быть в гневе;

    ἔ. ὑπὸ ἐπιθυμίας Plat. — быть одержимым страстью

    6) med. держаться, хвататься, цепляться

     (πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

    ταύτης ἐχόμενος τές προφάσιος Her. — ухватившись за этот предлог

    7) med. браться, приниматься, предпринимать

     (ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

    ἔ. τῶν ἀθίκτων Soph. — прикасаться к неприкосновенному;

    μαντικῆς τέχνης ἔ. Soph. — быть причастным к искусству прорицания

    8) тж. med. держаться, придерживаться

    (δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

    ἔχεσθαι ὅτι μάλιστα τῶν ἁρμάτων Xen. — держаться как можно ближе к повозкам

    9) med. ( непосредственно) соприкасаться, быть тесно связанным, примыкать

     (Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

    ὄρος ἐχόμενον τῆς Ῥοδόπης Thuc. — гора, смежная с Родопой;

    ἥ ἐχομένη νῆσος Isocr. — соседний остров;

    οἱ ἐχόμενοι Her. — сопредельные народы, ближайшие соседи;

    τὰ τούτων ἐχόμενα Xen. и τὰ ἐχόμενα τούτοις Plat. — связанные с этим или вытекающие отсюда вопросы;

    τοῦ ἐχομένου ἔτους Thuc. — в следующем году;

    τὰ τῶν σιτίων ἐχόμενα Her. — то, что относится к продовольствию;

    ἐν τοῖς ἐχομένοις Arst. — в последующем изложении;

    ἃ διδασκάλων εἴχετο Plat. — (то), что касалось учителей, т.е. чему учили учителя;

    οἱ τῶν εἰκότων ἐχόμενοι Plut. — те, чей рассказ более правдоподобен

    10) (об одежде, снаряжении и т.п.) иметь на себе, носить

    (κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

    ἔχοντες τοὺς χιτῶνας Xen. — одетые в хитоны

    11) иметь, владеть, обладать

     (κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

    Δία οὐκ ἔχε ὕπνος Hom. — Зевсом сон не владел, т.е. Зевс не спал;

    φόβος μ΄ ἔχει Aesch. — страх объемлет меня;

    οἶνος ἔχει φρένας Hom. — вино туманит рассудок;

    σῇσιν ἔχε φρεσί Hom. — сохрани в своей памяти;

    Βρόμιος ἔχει τὸν χῶρον Aesch. — это - владения Бромия;

    θῇρες, οὓς ὅδ΄ ἔχει χῶρος Soph. — животные, населяющие этот край;

    ἔχων τοὺς ἱππεῖς ἐπηκολούθει Xen. — (Крез) с конницей следовал позади;

    ὅ ἔχων Soph., Eur., Xen.; — имущий, богатый;

    οἱ οὐκ ἔχοντες Eur. — неимущие, бедные;

    τὸ μη ἔ. Eur. — бедность;

    κούρην Πριάμοιο ἔ. Hom. — быть женатым на дочери Приама;

    ἔχεθ΄ Ἕκτορι Hom. — она была замужем за Гектором;

    ἐπ΄ ἀριστερὰ (χειρὸς) ἔ. τι Hom. — иметь слева что-л., т.е. находиться справа от чего-л.;

    ἐν δεξιᾷ ἔ. Thuc. — иметь справа (от себя);

    τινὰ ὕστατον ἔ. Xen. — иметь, т.е. поставить кого-л. в арьергарде;

    γῆρας ἔχυιν или ὃν γῆρας ἔχει Hom. — старый;

    ἥβην ἔ. Plat. — быть юношей;

    ἐπεὴ ἔχοιεν τέν ἡλικίαν, ἣν σὺ ἔχεις Xen. — по достижении ими твоего возраста;

    ἔ. φθόνον παρά τινι Plut. — возбуждать в ком-л. зависть;

    ἔγκλημα ἔ. τινί Soph. — иметь жалобу на кого-л.;

    λόγον ἔ. Plat. — иметь (разумный) смысл;

    τιμην ἔ. παρὰ πᾶσιν Plut. — быть уважаемым всеми;

    ἔ. τι ἀνὰ στόμα καὴ διὰ γλώσσης Eur. и διὰ στόματος Plut. — (постоянно) говорить о чем-л.;

    φύσιν ἔχει Plat. — (это) естественно, в порядке вещей;

    ἀγνοία μ΄ ἔχει Soph. — я в неведении, не знаю;

    πόλιν κίνδυνος ἔσχε Eur. — над городом нависла опасность;

    λιμὸς ἔχει Aesch. — голод терзает;

    ἀγρυπνίῃσι ἔχεσθαι Her. — страдать бессонницей;

    ἐν νοσήμασιν ἐχόμενοι Plat. — больные;

    ὄφρα με βίος ἔχῃ Soph. — пока я жив(а);

    αἰτίαν ἔ. τινός Trag., Her.; — быть виновным или обвиняемым в чем-л.;

    δι΄ αἰτίας Thuc. и ἐν αἰτίᾳ ἔ. τινά Her., Thuc.; — обвинять кого-л.;

    ἔπαινον ἔ. Arst. — быть хвалимым

    12) держать или нести на себе, поддерживать, подпирать

     (κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

    13) держать, поднимать

     (ὑψοῦ κάρη Hom.)

    14) (тж. ἐν γαστρὴ ἔ. Her., NT.) носить во чреве, быть беременной

    (ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

    ἥ ἔχουσα Arst. = ἥ μήτηρ

    15) ( о месте) занимать, находиться

    ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

    οὖδας ἔχοντες Hom. — распростертые по полу (тела);

    ἔχεις χῶρον οὐχ ἁγνὸν πατεῖν Soph. — ты стоишь на земле, которую нельзя топтать (т.е. священной)

    16) обитать, населять

     (οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

    οἱ κατὰ τέν Ἀσίαν ἔχοντες Xen. — те, кто населяет Азию;

    ἔ. ὀρέων κάρηνα Hom. — обитать на вершинах гор

    17) (тж. ἐντὸς ἔ. Hom.) содержать в себе, заключать, окружать

     (φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

    τοὺς ἄκρατος ἔχει νύξ Aesch. — их окутывает непроглядная ночь;

    σταθμὸν ἔ. χιλίων ταλάντων Diod. — весить или стоить тысячу талантов

    18) владеть, иметь в своем распоряжении, управлять

     (Θήβας Eur.)

    19) заботиться, печься, охранять

    ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

    ἔ. κῆπον Hom. — ухаживать за садом;

    ἔ. ἀγέλας Xen. — смотреть за стадами;

    φυλακὰς ἔ. Hom. — нести стражу;

    σκοπιέν ἔ. Hom., Her.; — вести наблюдение;

    δίκας ἔ. Dem. — вершить суд

    20) охранять, защищать

     (ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

    ἔχε χρόα χάλκεα τεύχη Hom. — тело покрывали медные доспехи;

    πύλαι οὐρανοῦ, ἃς ἔχον Ὧραι Hom. — небесные врата, которые стерегли Горы

    21) med. зависеть

     ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

    σέο ἕξεται Hom. — это будет зависеть от тебя

    22) сдерживать, скреплять, связывать

     (σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

    23) сдерживать, удерживать

    (ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

    εἶχε σιγῇ καὴ ἔφραζε οὐδενί Her. — (Эвений) хранил молчание и никому (ничего) не говорил;

    πᾶς ἀσκὸς δύο ἄνδρας ἕξει τοῦ μέ καταδῦναι Xen. — каждый бурдюк удержит двух человек от погружения, т.е. на поверхности воды

    24) задерживать, останавливать

     (ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

    οὐδέ οἱ ἔσχεν ὀστέον Hom. — у него кость не сдержала (брошенного камня), т.е. была разбита;

    χεῖρας ἔχων Ἀχιλῆος Her. — держа (за) руки Ахилла;

    ἔ. δάκρυον Hom. — сдерживать слезы;

    ἔχε αὐτοῦ (πόδα σόν) Eur., Dem.; — остановись;

    ὄμμα ἔ. Soph. — прятать взоры, т.е. уединяться, скрываться

    25) унимать, успокаивать

    (κῦμα, ὀδύνας Hom.)

    26) (sc. ἑαυτόν) униматься, утихать, останавливаться, оставаться на месте

     οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

    σχὲς οὗπερ εἶ Soph. — остановись, где находишься, т.е. не продолжай;

    σχές, μή με προλίπῃς Eur. — остановись, не покидай меня;

    εἰ δὲ βούλει, ἔχε ἠρέμα Plat. — подожди, пожалуйста;

    στῆ σχομένη Hom. — она остановилась

    27) med. воздерживаться, отказываться, прекращать

     (μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

    σχέσθαι χέρα τινός Eur. — удержаться от нанесения удара кому-л.

    28) ощущать, испытывать, переживать

     (ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

    ἔ. πένθος (μετὰ) φρεσί Hom. — скорбеть душой;

    ἐν ὀρρωδίᾳ τι ἔ. Thuc. — испытывать страх перед чем-л.;

    κότον ἔ. Hom. и ὀργὰς ἔ. Aesch. — гневаться;

    ἐν ὀργῇ или δι΄ οργῆς ἔ. τινά Thuc. — быть в гневе на кого-л.;

    εὔνοιάν τινι ἔ. Eur. — благоволить к кому-л.;

    μεριμνήματα ἔχων βαρέα Soph. — удрученный тяжелыми заботами;

    σπάνιν σχεῖν τοῦ βίου Soph. — испытывать недостаток в средствах к жизни;

    χρείαν ἔ. τινός Hom. — нуждаться в чем-л., не иметь чего-л.

    29) вызывать, возбуждать, причинять

     (πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

    30) направлять, вести

     (ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

    ἔ. πόδα ἔξω τινός Aesch., Eur. и ἔ. πόδα ἐκτός τινος Soph. — держаться в стороне от чего-л. или избавиться от чего-л.;

    ἔ. τὸν νοῦν или γνώμην πρός τινα и πρός τι Thuc. — обращать внимание на кого(что)-л.

    31) (sc. ἑαυτόν, ἵππον и т.п.) направляться, отправляться

     (Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

    ἐς Φειὰν σχόντες Thuc. — отправившись или прибыв в Фию;

    κίονες ὑψόσε ἔχοντες Hom. — устремленные ввысь колонны;

    ἔκτοσθε ὀδόντες ὑὸς ἔχον Hom. — снаружи (шлема) вздымались клыки вепря;

    ἔγχος ἔσχε δι΄ ὤμου Hom. — копье впилось в плечо;

    αἱ ὁδοὴ αἱ ἐπὴ τὸν ποταμὸν ἔχουσαι Her. — улицы (Вавилона), ведущие к реке

    32) предпринимать, производить, совершать

     (ἔρευνάν τινος Soph.)

    φόρμιγγες βοέν ἔχον Hom. — форминги зазвучали;

    θήραν ἔ. Soph. — охотиться, перен. совершать погоню;

    λιτὰς ἔ. Soph. — умолять;

    δι΄ ἡσυχίας ἔ. Thuc. — поддерживать спокойствие;

    φυγέν ἔ. Aesch. — совершать побег или отправляться в изгнание;

    γόους ἔ. Soph. — издавать вопли;

    παρουσίαν ἔ. Soph. — (по)являться;

    μνήμην ἔ. Soph. — хранить воспоминание, помнить;

    συγγνώμην ἔ. Soph. — оказывать снисхождение, прощать;

    ἀμφί τι ἔ. Xen. — быть занятым чем-л.

    33) придвигать, приближать

     (τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

    34) иметь возможность, быть в состоянии, мочь

    (ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

    οὐ πόδεσσιν εἶχε στηρίξασθαι Hom. — он не смог удержаться на ногах;

    ἐξ οἵων ἔχω Soph. — всеми доступными мне средствами, как могу;

    οὐκ ἔχω τί φῶ Aesch., Soph.; — мне нечего сказать;

    ὅ τι ἄριστον ἔχετε Xen. — так хорошо, как только (с)можете;

    οὐκ ἂν ἄλλως ἔχοι Dem. — иначе было бы невозможно

    35) знать, видеть, понимать

     (οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

    οἱ τὰς τέχνας ἔχοντες Xen. — мастера;

    ἵππων δμῆσιν ἐχέμεν Hom. — владеть искусством объездки лошадей;

    ἔ. σωτηρίαν τινά Eur. — знать какое-л. средство спасения;

    ἔχεις τι ; Soph. — тебе что-л. известно?

    36) получать, приобретать

    (γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

    37) относиться, быть (так или иначе) расположенным

     (τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

    ἕξω ὡς λίθος Hom. — я буду тверд(а) как камень;

    τὰ ἐς Ἡσίοδόν τε καὴ Ὅμηρον ἔχοντα Her. — (данные), относящиеся к Гесиоду и Гомеру;

    ἔχθρα ἔχουσα ἐς Ἀθηναίους Her. — вражда (эгинян) к афинянам;

    ἐπί τινι ἔ. Her. — действовать против кого-л.

    38) рассматривать, считать (чем-л.), признавать

     Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

    ἐν αἰτίῃ ἔ. τινα Her. — считать кого-л. виновным;

    ἐν αἰσχύναις ἔ. τι Eur. — считать что-л. постыдным;

    ἐν ἡδονῇ ἔ. τι Thuc. — находить удовольствие в чем-л.

    39) ( cum adv.) находиться в (том или ином) состоянии, обстоять

     εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

    εὖ σώματος ἔ. Plat. — чувствовать себя хорошо, быть здоровым;

    οἰκείως ἔ. Dem. — благоприятствовать;

    ἀκινούνως ἔ. Dem. — находиться в безопасности;

    τὰ μέλλοντα καλῶς ἔχει Dem. — виды на будущее благоприятны;

    πάντα ἔχει ὡς δεῖ Dem. — все обстоит так, как следует;

    ἐναντίως ἔχει Dem. — происходит наоборот;

    εἰ οὖν οὕτως ἔχει Xen. — если дело обстоит так;

    ἔχει μὲν οὕτως Arph. — так оно и есть, это верно;

    ὡς ποδῶν εἶχε Her. — со всех ног, во всю прыть;

    ὡς τάχους εἶχε Her., Thuc.; — с величайшей скоростью;

    ὡς οὕτως ( или ὡς ὧδε) ἐχόντων Her. и οὕτω ἐχόντων Xen. (лат. quae cum ita sint или se habeant) — при таком положении вещей, ввиду этого;

    χαλεπῶς ἔ. ὑπὸ τραυμάτων Plut. — тяжело страдать от ран;

    κατεκλίθη, ὥσπερ εἶχε, χαμαί Xen. — (он) лег, как был (пышно одетый), на землю;

    ὡς или ὥσπερ ἔχει Her., Thuc. etc. — как есть, т.е. без промедления, тотчас же;

    ὥς τις μνήμης ἔχοι Thuc. — насколько кому позволяет память;

    μετρίως ἔ. πρός τι Xen. — быть умеренным в чем-л.;

    ἀκρατῶς ἔ. πρός τι Plat. — неумеренно предаваться чему-л.;

    ἀναγκαῖως ἡμῖν ἔχει Her. — нам необходимо, мы должны

    40) imper. ἔχε (= ἄγε См. αγε) ну!, ну-ка!

     ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

    ἔχ΄ ἀποκάθαιρε τὰς τραπέζας Arph. — давай, вычисти-ка столы

    41) с part. aor. (реже с part. pf. или praes.) другого глагола в описат. оборотах или для выражения длительности

     ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

    λέγεται ὅ Ζεὺς τῆς Ἥρας ἐρασθεὴς ἔ. Plat. — Зевс, говорят, влюблен в Геру;

    οἷά μοι βεβουλευκὼς ἔχει Soph. — (все), что (Креонт) замыслил против меня;

    ὃν εἶχον ἐκβεβληκότες Soph. — (тот), кого они покинули;

    ἤιε (= атт. ᾔει) ἔχων ταῦτα ἐς τὰς Σάρδις Her. — он отправился с этим в Сарды;

    ἵπποι, οὓς αὐτὸς ἔχων ἀτίταλλεν Hom. — кони, которых сам (Приам) вырастил;

    ληρεῖς ἔχων Arph. — ты шутишь;

    τί δῆτα ἔχων στρέφει ; Plat. — отчего же ты увертываешься (от прямого ответа)?;

    οὐ μέ φλυαρήσεις ἔχων Arph. — не дурачься;

    ὡς οὐδὲν εἴη ἀσφαλέως ἔχον Her. — (Кир подумал), что нет ничего прочного;

    ἐστὴν ἀναγκαίως ἔχον Aesch. — необходимо;

    τὸ νῦν ἔχον Luc. — теперь, ныне;

    τὸν θανόντα πατέρα καταστένουσ΄ ἔχεις Eur. — ты оплакиваешь умершего отца

Древнегреческо-русский словарь > εχω
10 ὁ

ὁ, ἡ, τό pl. οἱ, αἱ, τά article, derived fr. a demonstrative pronoun, ‘the’. Since the treatment of the inclusion and omission of the art. belongs to the field of grammar, the lexicon can limit itself to exhibiting the main features of its usage. It is difficult to set hard and fast rules for the employment of the art., since the writer’s style had special freedom of play here—Kühner-G. I p. 589ff; B-D-F §249–76; Mlt. 80–84; Rob. 754–96; W-S. §17ff; Rdm.² 112–18; Abel §28–32; HKallenberg, RhM 69, 1914, 642ff; FVölker, Syntax d. griech. Papyri I, Der Artikel, Progr. d. Realgymn. Münster 1903; FEakin, AJP 37, 1916, 333ff; CMiller, ibid. 341ff; EColwell, JBL 52, ’33, 12–21 (for a critique s. Mlt-H.-Turner III 183f); ASvensson, D. Gebr. des bestimmten Art. in d. nachklass. Epik ’37; RFink, The Syntax of the Greek Article ’53; JRoberts, Exegetical Helps, The Greek Noun with and without the Article: Restoration Qtly 14, ’71, 28–44; HTeeple, The Greek Article with Personal Names in the Synoptic Gospels: NTS 19, ’73, 302–17; Mussies 186–97.

① this one, that one, the art. funct. as demonstrative pronoun

ⓐ in accordance w. epic usage (Hes., Works 450: ἡ=this [voice]) in the quot. fr. Arat., Phaenom. 5 τοῦ γὰρ καὶ γένος ἐσμέν for we are also his (lit. this One’s) offspring Ac 17:28.

ⓑ ὁ μὲν … ὁ δέ the one … the other (Polyaenus 6, 2, 1 ὁ μὲν … ὁ δὲ … ὁ δε; PSI 512, 21 [253 B.C.]); pl. οἱ μὲν … οἱ δέ (PSI 341, 9 [256 B.C.]; TestJob 29:1) some … others w. ref. to a noun preceding: ἐσχίσθη τὸ πλῆθος … οἱ μὲν ἦσαν σὺν τοῖς Ἰουδαίοις, οἱ δὲ σὺν τοῖς ἀποστόλοις Ac 14:4; 17:32; 28:24; 1 Cor 7:7; Gal 4:23; Phil 1:16f. Also without such a relationship expressed τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς Eph 4:11. οἱ μὲν … ὁ δέ Hb 7:5f, 20f. οἱ μὲν … ἄλλοι (δέ) J 7:12. οἱ μὲν … ἄλλοι δὲ … ἕτεροι δέ Mt 16:14. τινὲς … οἱ δέ Ac 17:18 (cp. Pla., Leg. 1, 627a; 2, 658 B.; Aelian, VH 2, 34; Palaeph. 6, 5).—Mt 26:67; 28:17 οἱ δέ introduces a second class; just before this, instead of the first class, the whole group is mentioned (cp. X., Hell. 1, 2, 14, Cyr. 3, 2, 12; KMcKay, JSNT 24, ’85, 71f)= but some (as Arrian, Anab. 5, 2, 7; 5, 14, 4; Lucian, Tim. 4 p. 107; Hesych. Miles. [VI A.D.]: 390 Fgm. 1, 35 end Jac.).

ⓒ To indicate the progress of the narrative, ὁ δέ, οἱ δέ but he, but they (lit. this one, they) is also used without ὁ μέν preceding (likew. Il. 1, 43; Pla., X.; also Clearchus, Fgm. 76b τὸν δὲ εἰπεῖν=but this man said; pap examples in Mayser II/1, 1926, 57f) e.g. Mt 2:9, 14; 4:4; 9:31; Mk 14:31 (cp. Just., A II, 2, 3). ὁ μὲν οὖν Ac 23:18; 28:5. οἱ μὲν οὖν 1:6; 5:41; 15:3, 30.—JO’Rourke, Paul’s Use of the Art. as a Pronoun, CBQ 34, ’72, 59–65.

② the, funct. to define or limit an entity, event, or state

ⓐ w. nouns

α. w. appellatives, or common nouns, where, as in Pla., Thu., Demosth. et al., the art. has double significance, specific or individualizing, and generic.

א. In its individualizing use it focuses attention on a single thing or single concept, as already known or otherwise more definitely limited: things and pers. that are unique in kind: ὁ ἥλιος, ἡ σελήνη, ὁ οὐρανός, ἡ γῆ, ἡ θάλασσα, ὁ κόσμος, ἡ κτίσις, ὁ θεός (BWeiss [s. on θεός, beg.]), ὁ διάβολος, ὁ λόγος (J 1:1, 14), τὸ φῶς, ἡ σκοτία, ἡ ζωή, ὁ θάνατος etc. (but somet. the art. is omitted, esp. when nouns are used w. preps.; B-D-F §253, 1–4; Rob. 791f; Mlt-Turner 171). ἐν συναγωγῇ καὶ ἐν τῷ ἱερῷ J 18:20.—Virtues, vices, etc. (contrary to Engl. usage): ἡ ἀγάπη, ἡ ἀλήθεια, ἡ ἁμαρτία, ἡ δικαιοσύνη, ἡ σοφία et al.—The individualizing art. stands before a common noun that was previously mentioned (without the art.): τοὺς πέντε ἄρτους Lk 9:16 (after πέντε ἄρτοι vs. 13). τὸ βιβλίον 4:17b (after βιβλίον, vs. 17a), τοὺς μάγους Mt 2:7 (after μάγοι, vs. 1). J 4:43 (40); 12:6 (5); 20:1 (19:41); Ac 9:17 (11); Js 2:3 (2); Rv 15:6 (1).—The individ. art. also stands before a common noun which, in a given situation, is given special attention as the only or obvious one of its kind (Hipponax [VI B.C.] 13, 2 West=D.³ 16 ὁ παῖς the [attending] slave; Diod S 18, 29, 2 ὁ ἀδελφός=his brother; Artem. 4, 71 p. 245, 19 ἡ γυνή=your wife; ApcEsdr 6:12 p. 31, 17 μετὰ Μωσῆ … ἐν τῷ ὄρει [Sinai]; Demetr. (?): 722 fgm 7 Jac. [in Eus., PE 9, 19, 4] ἐπὶ τὸ ὄρος [Moriah]) τῷ ὑπηρέτῃ to the attendant (who took care of the synagogue) Lk 4:20. εἰς τὸν νιπτῆρα into the basin (that was there for the purpose) J 13:5. ἰδοὺ ὁ ἄνθρωπο here is this (wretched) man 19:5. ἐκ τῆς παιδίσκης or ἐλευθέρας by the (well-known) slave woman or the free woman (Hagar and Sarah) Gal 4:22f. τὸν σῖτον Ac 27:38. ἐν τῇ ἐπιστολῇ 1 Cor 5:9 (s. ἐπιστολή) τὸ ὄρος the mountain (nearby) Mt 5:1; 8:1; 14:23; Mk 3:13; 6:46; Lk 6:12; 9:28 al.; ἡ πεισμονή this (kind of) persuasion Gal 5:8. ἡ μαρτυρία the (required) witness or testimony J 5:36.—The art. takes on the idea of κατʼ ἐξοχήν ‘par excellence’ (Porphyr., Abst. 24, 7 ὁ Αἰγύπτιος) ὁ ἐρχόμενος the one who is (was) to come or the coming one par excellence=The Messiah Mt 11:3; Lk 7:19. ὁ προφήτης J 1:21, 25; 7:40. ὁ διδάσκαλος τ. Ἰσραήλ 3:10 (Ps.-Clem., Hom. 5, 18 of Socrates: ὁ τῆς Ἑλλάδος διδάσκαλος); cp. MPol 12:2. With things (Stephan. Byz. s.v. Μάρπησσα: οἱ λίθοι=the famous stones [of the Parian Marble]) ἡ κρίσις the (last) judgment Mt 12:41. ἡ ἡμέρα the day of decision 1 Cor 3:13; (cp. Mi 4:6 Mt); Hb 10:25. ἡ σωτηρία (our) salvation at the consummation of the age Ro 13:11.

ב. In its generic use it singles out an individual who is typical of a class, rather than the class itself: ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος Mt 12:35. κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον 15:11. ὥσπερ ὁ ἐθνικός 18:17. ὁ ἐργάτης Lk 10:7. ἐγίνωσκεν τί ἦν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ J 2:25. τὰ σημεῖα τοῦ ἀποστόλου 2 Cor 12:12. ὁ κληρονόμος Gal 4:1. So also in parables and allegories: ὁ οἰκοδεσπότης Mt 24:43. Cp. J 10:11b, 12. The generic art. in Gk. is often rendered in Engl. by the indef. art. or omitted entirely.

β. The use of the art. w. personal names is varied; as a general rule the presence of the art. w. a personal name indicates that the pers. is known; without the art. focus is on the name as such (s. Dssm., BPhW 22, 1902, 1467f; BWeiss, D. Gebr. des Art. b. d. Eigennamen [im NT]: StKr 86, 1913, 349–89). Nevertheless, there is an unmistakable drift in the direction of Mod. Gk. usage, in which every proper name has the art. (B-D-F §260; Rob. 759–61; Mlt-Turner 165f). The ms. tradition varies considerably. In the gospels the art. is usu. found w. Ἰησοῦς; yet it is commonly absent when Ἰ. is accompanied by an appositive that has the art. Ἰ. ὁ Γαλιλαῖος Mt 26:69; Ἰ. ὁ Ναζωραῖος vs. 71; Ἰ. ὁ λεγόμενος Χριστός 27:17, 22. Sim. Μαριὰμ ἡ μήτηρ τοῦ Ἰ. Ac 1:14. The art. somet. stands before oblique cases of indecl. proper names, apparently to indicate their case (B-D-F §260, 2; Rob. 760). But here, too, there is no hard and fast rule.—HTeeple, NTS 19, ’73, 302–17 (synopt.).

γ. The art. is customarily found w. the names of countries (B-D-F §261, 4; W-S. § 18, 5 d; Rob. 759f); less freq. w. names of cities (B-D-F §261, 1; 2; Rob. 760; Mlt-Turner 170–72). W. Ἰερουσαλήμ, Ἱεροσόλυμα it is usu. absent (s. Ἱεροσόλυμα); it is only when this name has modifiers that it must have the art. ἡ νῦν Ἰ. Gal 4:25; ἡ ἄνω Ἰ. vs. 26; ἡ καινὴ Ἰ. Rv 3:12. But even in this case it lacks the art. when the modifier follows: Hb 12:22.—Names of rivers have the art. ὁ Ἰορδάνης, ὁ Εὐφράτης, ὁ Τίβερις Hv 1, 1, 2 (B-D-F §261, 8; Rob. 760; Mlt-Turner 172). Likew. names of seas ὁ Ἀδρίας Ac 27:27.

δ. The art. comes before nouns that are accompanied by the gen. of a pronoun (μοῦ, σοῦ, ἡμῶν, ὑμῶν, αὐτοῦ, ἑαυτοῦ, αὐτῶν) Mt 1:21, 25; 5:45; 6:10–12; 12:49; Mk 9:17; Lk 6:27; 10:7; 16:6; Ro 4:19; 6:6 and very oft. (only rarely is it absent: Mt 19:28; Lk 1:72; 2:32; 2 Cor 8:23; Js 5:20 al.).

ε. When accompanied by the possessive pronouns ἐμός, σός, ἡμέτερος, ὑμέτερος the noun always has the art., and the pron. stands mostly betw. art. and noun: Mt 18:20; Mk 8:38; Lk 9:26; Ac 26:5; Ro 3:7 and oft. But only rarely so in John: J 4:42; 5:47; 7:16. He prefers to repeat the article w. the possessive following the noun ἡ κρίσις ἡ ἐμή J 5:30; cp. 7:6; 17:17; 1J 1:3 al.

ζ. Adjectives (or participles), when they modify nouns that have the art., also come either betw. the art. and noun: ἡ ἀγαθὴ μερίς Lk 10:42; τὸ ἅγιον πνεῦμα 12:10; Ac 1:8; ἡ δικαία κρίσις J 7:24 and oft., or after the noun w. the art. repeated τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον Mk 3:29; J 14:26; Ac 1:16; Hb 3:7; 9:8; 10:15. ἡ ζωὴ ἡ αἰώνιος 1J 1:2; 2:25. τὴν πύλην τὴν σιδηρᾶν Ac 12:10. Only rarely does an adj. without the art. stand before a noun that has an art. (s. B-D-F §270, 1; Rob. 777; Mlt-Turner 185f): ἀκατακαλύπτῳ τῇ κεφαλῇ 1 Cor 11:5. εἶπεν μεγάλῃ τῇ φωνῇ Ac 14:10 v.l.; cp. 26:24. κοιναῖς ταῖς χερσίν Mk 7:5 D.—Double modifier τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ Mt 25:41. τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου Rv 8:3; 9:13. ἡ πόρνη ἡ μεγάλη ἡ καθημένη 17:1.—Mk 5:36 τὸν λόγον λαλούμενον is prob. a wrong rdg. (B has τὸν λαλ., D τοῦτον τὸν λ. without λαλούμενον).—On the art. w. ὅλος, πᾶς, πολύς s. the words in question.

η. As in the case of the poss. pron. (ε) and adj. (ζ), so it is w. other expressions that can modify a noun: ἡ κατʼ ἐκλογὴν πρόθεσις Ro 9:11. ἡ παρʼ ἐμοῦ διαθήκη 11:27. ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυροῦ 1 Cor 1:18. ἡ ἐντολὴ ἡ εἰς ζωήν Ro 7:10. ἡ πίστις ὑμῶν ἡ πρὸς τὸν θεόν 1 Th 1:8. ἡ διακονία ἡ εἰς τοὺς ἁγίους 2 Cor 8:4.

θ. The art. precedes the noun when a demonstrative pron. (ὅδε, οὗτος, ἐκεῖνος) belonging with it comes before or after; e.g.: οὗτος ὁ ἄνθρωπος Lk 14:30; J 9:24. οὗτος ὁ λαός Mk 7:6. οὗτος ὁ υἱός μου Lk 15:24. οὗτος ὁ τελώνης 18:11 and oft. ὁ ἄνθρωπος οὗτος Mk 14:71; Lk 2:25; 23:4, 14, 47. ὁ λαὸς οὗτος Mt 15:8. ὁ υἱός σου οὗτος Lk 15:30 and oft.—ἐκείνη ἡ ἡμέρα Mt 7:22; 22:46. ἐκ. ἡ ὥρα 10:19; 18:1; 26:55. ἐκ. ὁ καιρός 11:25; 12:1; 14:1. ἐκ. ὁ πλάνος 27:63 and oft. ἡ οἰκία ἐκείνη Mt 7:25, 27. ἡ ὥρα ἐκ. 8:13; 9:22; ἡ γῆ ἐκ. 9:26, 31; ἡ ἡμέρα ἐκ. 13:1. ὁ ἀγρὸς ἐκ. vs. 44 and oft.—ὁ αὐτός s. αὐτός 3b.

ι. An art. before a nom. noun makes it a vocative (as early as Hom.; s. KBrugman⁴-AThumb, Griech. Gramm. 1913, 431; Schwyzer II 63f; B-D-F §147; Rob. 769. On the LXX Johannessohn, Kasus 14f.—ParJer 1:1 Ἰερεμία ὁ ἐκλεκτός μου; 7:2 χαῖρε Βαρούχι ὁ οἰκονόμος τῆς πίστεως) ναί, ὁ πατήρ Mt 11:26. τὸ κοράσιον, ἔγειρε Mk 5:41. Cp. Mt 7:23; 27:29 v.l.; Lk 8:54; 11:39; 18:11, 13 (Goodsp, Probs. 85–87); J 19:3 and oft.

ⓑ Adjectives become substantives by the addition of the art.

α. ὁ πονηρός Eph 6:16. οἱ σοφοί 1 Cor 1:27. οἱ ἅγιοι, οἱ πλούσιοι, οἱ πολλοί al. Likew. the neut. τὸ κρυπτόν Mt 6:4. τὸ ἅγιον 7:6. τὸ μέσον Mk 3:3. τὸ θνητόν 2 Cor 5:4. τὰ ἀδύνατα Lk 18:27. τὸ ἔλαττον Hb 7:7. Also w. gen. foll. τὰ ἀγαθά σου Lk 16:25. τὸ μωρόν, τὸ ἀσθενὲς τοῦ θεοῦ 1 Cor 1:25; cp. vs. 27f. τὸ γνωστὸν τοῦ θεοῦ Ro 1:19. τὰ ἀόρατα τοῦ θεοῦ vs. 20. τὸ ἀδύνατον τοῦ νόμου 8:3. τὰ κρυπτὰ τῆς αἰσχύνης 2 Cor 4:2.

β. Adj. attributes whose noun is customarily omitted come to have substantive force and therefore receive the art. (B-D-F §241; Rob. 652–54) ἡ περίχωρος Mt 3:5; ἡ ξηρά 23:15 (i.e. γῆ). ἡ ἀριστερά, ἡ δεξιά (sc. χείρ) 6:3. ἡ ἐπιοῦσα (sc. ἡμέρα) Ac 16:11. ἡ ἔρημος (sc. χώρα) Mt 11:7.

γ. The neut. of the adj. w. the art. can take on the mng. of an abstract noun (Thu. 1, 36, 1 τὸ δεδιός=fear; Herodian 1, 6, 9; 1, 11, 5 τὸ σεμνὸν τῆς παρθένου; M. Ant. 1, 1; Just., D. 27, 2 διὰ τὸ σκληροκάρδιον ὑμῶν καὶ ἀχάριστον εἰς αὐτόν) τὸ χρηστὸν τοῦ θεοῦ God’s kindness Ro 2:4. τὸ δυνατόν power 9:22. τὸ σύμφορον benefit 1 Cor 7:35. τὸ γνήσιον genuineness 2 Cor 8:8. τὸ ἐπιεικές Phil 4:5 al.

δ. The art. w. numerals indicates, as in Il. 5, 271f; X. et al. (HKallenberg, RhM 69, 1914, 662ff), that a part of a number already known is being mentioned (Diod S 18, 10, 2 τρεῖς μὲν φυλὰς … τὰς δὲ ἑπτά=‘but the seven others’; Plut., Cleom. 804 [8, 4] οἱ τέσσαρες=‘the other four’; Polyaenus 6, 5 οἱ τρεῖς=‘the remaining three’; Diog. L. 1, 82 Βίας προκεκριμένος τῶν ἑπτά=Bias was preferred before the others of the seven [wise men]. B-D-F §265): οἱ ἐννέα the other nine Lk 17:17. Cp. 15:4; Mt 18:12f. οἱ δέκα the other ten (disciples) 20:24; Mk 10:41; lepers Lk 17:17. οἱ πέντε … ὁ εἷς … ὁ ἄλλος five of them … one … the last one Rv 17:10.

ⓒ The ptc. w. the art. receives

α. the mng. of a subst. ὁ πειράζων the tempter Mt 4:3; 1 Th 3:5. ὁ βαπτίζων Mk 6:14. ὁ σπείρων Mt 13:3; Lk 8:5. ὁ ὀλεθρεύων Hb 11:28. τὸ ὀφειλόμενον Mt 18:30, 34. τὸ αὐλούμενον 1 Cor 14:7. τὸ λαλούμενον vs. 9 (Just., D. 32, 3 τὸ ζητούμενον). τὰ γινόμενα Lk 9:7. τὰ ἐρχόμενα J 16:13. τὰ ἐξουθενημένα 1 Cor 1:28. τὰ ὑπάρχοντα (s. ὑπάρχω 1). In Engl. usage many of these neuters are transl. by a relative clause, as in β below. B-D-F §413; Rob. 1108f.

β. the mng. of a relative clause (Ar. 4, 2 al. οἱ νομίζοντες) ὁ δεχόμενος ὑμᾶς whoever receives you Mt 10:40. τῷ τύπτοντί σε Lk 6:29. ὁ ἐμὲ μισῶν J 15:23. οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον τὸ δεδομένον (ὸ̔ δέδοται) Ac 4:12. τινές εἰσιν οἱ ταράσσοντες ὑμᾶς Gal 1:7. Cp. Lk 7:32; 18:9; J 12:12; Col 2:8; 1 Pt 1:7; 2J 7; Jd 4 al. So esp. after πᾶς: πᾶς ὁ ὀργιζόμενος everyone who becomes angry Mt 5:22. πᾶς ὁ κρίνων Ro 2:1 al. After μακάριος Mt 5:4, 6, 10. After οὐαὶ ὑμῖν Lk 6:25.

ⓓ The inf. w. neut. art. (B-D-F §398ff; Rob. 1062–68) is used in a number of ways.

α. It stands for a noun (B-D-F §399; Rob. 1062–66) τὸ (ἀνίπτοις χερσὶν) φαγεῖν Mt 15:20. τὸ (ἐκ νεκρῶν) ἀναστῆναι Mk 9:10. τὸ ἀγαπᾶν 12:33; cp. Ro 13:8. τὸ ποιῆσαι, τὸ ἐπιτελέσαι 2 Cor 8:11. τὸ καθίσαι Mt 20:23. τὸ θέλειν Ro 7:18; 2 Cor 8:10.—Freq. used w. preps. ἀντὶ τοῦ, διὰ τό, διὰ τοῦ, ἐκ τοῦ, ἐν τῷ, ἕνεκεν τοῦ, ἕως τοῦ, μετὰ τό, πρὸ τοῦ, πρὸς τό etc.; s. the preps. in question (B-D-F §402–4; Rob. 1068–75).

β. The gen. of the inf. w. the art., without a prep., is esp. frequent (B-D-F §400; Mlt. 216–18; Rob. 1066–68; DEvans, ClQ 15, 1921, 26ff). The use of this inf. is esp. common in Lk and Paul, less freq. in Mt and Mk, quite rare in other writers. The gen. stands

א. dependent on words that govern the gen.: ἄξιον 1 Cor 16:4 (s. ἄξιος 1c). ἐξαπορηθῆναι τοῦ ζῆν 2 Cor 1:8. ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι Lk 1:9 (cp. 1 Km 14:47 v.l. Σαοὺλ ἔλαχεν τοῦ βασιλεύειν).

ב. dependent on a noun (B-D-F §400, 1; Rob. 1066f) ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν Lk 1:57. ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν 2:6. ἐξουσία τοῦ πατεῖν 10:19. εὐκαιρία τοῦ παραδοῦναι 22:6. ἐλπὶς τοῦ σῴζεσθαι Ac 27:20; τοῦ μετέχειν 1 Cor 9:10. ἐπιποθία τοῦ ἐλθεῖν Ro 15:23. χρείαν ἔχειν τοῦ διδάσκειν Hb 5:12. καιρὸς τοῦ ἄρξασθαι 1 Pt 4:17. τ. ἐνέργειαν τοῦ δύνασθαι the power that enables him Phil 3:21. ἡ προθυμία τοῦ θέλειν zeal in desiring 2 Cor 8:11.

ג. Somet. the connection w. the noun is very loose, and the transition to the consecutive sense (=result) is unmistakable (B-D-F §400, 2; Rob. 1066f): ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν αὐτόν Lk 2:21. ὀφειλέται … τοῦ κατὰ σάρκα ζῆν Ro 8:12. εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι 1:24. ὀφθαλμοὺς τοῦ μὴ βλέπειν 11:8. τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑπενεγκεῖν 1 Cor 10:13.

ד. Verbs of hindering, ceasing take the inf. w. τοῦ μή (s. Schwyzer II 372 for earlier Gk; PGen 16, 23 [207 A.D.] κωλύοντες τοῦ μὴ σπείρειν; LXX; ParJer 2:5 φύλαξαι τοῦ μὴ σχίσαι τὰ ἱμάτιά σου): καταπαύειν Ac 14:18. κατέχειν Lk 4:42. κρατεῖσθαι 24:16. κωλύειν Ac 10:47. παύειν 1 Pt 3:10 (Ps 33:14). ὑποστέλλεσθαι Ac 20:20, 27. Without μή: ἐγκόπτεσθαι τοῦ ἐλθεῖν Ro 15:22.

ה. The gen. of the inf. comes after verbs of deciding, exhorting, commanding, etc. (1 Ch 19:19; ParJer 7:37 διδάσκων αὐτοὺ τοῦ ἀπέχεσθαι) ἐγένετο γνώμης Ac 20:3. ἐντέλλεσθαι Lk 4:10 (Ps 90:11). ἐπιστέλλειν Ac 15:20. κατανεύειν Lk 5:7. κρίνειν Ac 27:1. παρακαλεῖν 21:12. προσεύχεσθαι Js 5:17. τὸ πρόσωπον στηρίζειν Lk 9:51. συντίθεσθαι Ac 23:20.

ו. The inf. w. τοῦ and τοῦ μή plainly has final (=purpose) sense (ParJer 5:2 ἐκάθισεν … τοῦ ἀναπαῆναι ὀλίγον; Soph., Lex. I 45f; B-D-F §400, 5 w. exx. fr. non-bibl. lit. and pap; Rob. 1067): ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπείρειν a sower went out to sow Mt 13:3. ζητεῖν τοῦ ἀπολέσαι = ἵνα ἀπολέσῃ 2:13. τοῦ δοῦναι γνῶσιν Lk 1:77. τοῦ κατευθῦναι τοὺς πόδας vs. 79. τοῦ σινιάσαι 22:31. τοῦ μηκέτι δουλεύειν Ro 6:6. τοῦ ποιῆσαι αὐτά Gal 3:10. τοῦ γνῶναι αὐτόν Phil 3:10. Cp. Mt 3:13; 11:1; 24:45; Lk 2:24, 27; 8:5; 24:29; Ac 3:2; 20:30; 26:18; Hb 10:7 (Ps 39:9); 11:5; GJs 2:3f; 24:1.—The apparently solecistic τοῦ πολεμῆσαι Ro 12:7 bears a Semitic tinge, cp. Hos 9:13 et al. (Mussies 96).—The combination can also express

ז. consecutive mng. (result): οὐδὲ μετεμελήθητε τοῦ πιστεῦσαι αὐτῷ you did not change your minds and believe him Mt 21:32. τοῦ μὴ εἶναι αὐτὴν μοιχαλίδα Ro 7:3. τοῦ ποιεῖν τὰ βρέφη ἔκθετα Ac 7:19. Cp. 3:12; 10:25.

ⓔ The art. is used w. prepositional expressions (Artem. 4, 33 p. 224, 7 ὁ ἐν Περγάμῳ; 4, 36 ὁ ἐν Μαγνησίᾳ; 4 [6] Esdr [POxy 1010 recto, 8–12] οἱ ἐν τοῖς πεδίοις … οἱ ἐν τοῖς ὄρεσι καὶ μετεώροις; Tat. 31, 2 οἱ μὲν περὶ Κράτητα … οἱ δὲ περὶ Ἐρατοσθένη) τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κεγχρεαῖς Ro 16:1. ταῖς ἐκκλησίαις ταῖς ἐν τῇ Ἀσίᾳ Rv 1:4. τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν (w. place name) ἐκκλησίας 2:1, 8, 12, 18; 3:1, 7, 14 (on these pass. RBorger, TRu 52, ’87, 42–45). τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ to those in the house Mt 5:15. πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τ. οὐρανοῖς 6:9. οἱ ἀπὸ τῆς Ἰταλίας Hb 13:24. οἱ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ Ro 8:1. οἱ ἐξ ἐριθείας 2:8. οἱ ἐκ νόμου 4:14; cp. vs. 16. οἱ ἐκ τῆς Καίσαρος οἰκίας Phil 4:22. οἱ ἐξ εὐωνύμων Mt 25:41. τὸ θυσιαστήριον … τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου Rv 8:3; cp. 9:13. On 1:4 s. ref in B-D-F §136, 1 to restoration by Nestle. οἱ παρʼ αὐτοῦ Mk 3:21. οἱ μετʼ αὐτοῦ Mt 12:3. οἱ περὶ αὐτόν Mk 4:10; Lk 22:49 al.—Neut. τὰ ἀπὸ τοῦ πλοίου pieces of wreckage fr. the ship Ac 27:44 (difft. FZorell, BZ 9, 1911, 159f). τὰ περί τινος Lk 24:19, 27; Ac 24:10; Phil 1:27 (Tat. 32, 2 τὰ περὶ θεοῦ). τὰ περί τινα 2:23. τὰ κατʼ ἐμέ my circumstances Eph 6:21; Phil 1:12; Col 4:7. τὰ κατὰ τὸν νόμον what (was to be done) according to the law Lk 2:39. τὸ ἐξ ὑμῶν Ro 12:18. τὰ πρὸς τὸν θεόν 15:17; Hb 2:17; 5:1 (X., Resp. Lac. 13, 11 ἱερεῖ τὰ πρὸς τοὺς θεούς, στρατηγῷ δὲ τὰ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους). τὰ παρʼ αὐτῶν Lk 10:7. τὸ ἐν ἐμοί the (child) in me GJs 12:2 al.

ⓕ w. an adv. or adverbial expr. (1 Macc 8:3) τὸ ἔμπροσθεν Lk 19:4. τὸ ἔξωθεν Mt 23:25. τὸ πέραν Mt 8:18, 28. τὰ ἄνω J 8:23; Col 3:1f. τὰ κάτω J 8:23. τὰ ὀπίσω Mk 13:16. τὰ ὧδε matters here Col 4:9. ὁ πλησίον the neighbor Mt 5:43. οἱ καθεξῆς Ac 3:24. τὸ κατὰ σάρκα Ro 9:5. τὸ ἐκ μέρους 1 Cor 13:10.—Esp. w. indications of time τό, τὰ νῦν s. νῦν 2b. τὸ πάλιν 2 Cor 13:2. τὸ λοιπόν 1 Cor 7:29; Phil 3:1. τὸ πρῶτον J 10:40; 12:16; 19:39. τὸ πρότερον 6:62; Gal 4:13. τὸ καθʼ ἡμέραν daily Lk 11:3.—τὸ πλεῖστον at the most 1 Cor 14:27.

ⓖ The art. w. the gen. foll. denotes a relation of kinship, ownership, or dependence: Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίου Mt 10:2 (Thu. 4, 104 Θουκυδίδης ὁ Ὀλόρου [sc. υἱός]; Plut., Timol. 3, 2; Appian, Syr. 26 §123 Σέλευκος ὁ Ἀντιόχου; Jos., Bell. 5, 5; 11). Μαρία ἡ Ἰακώβου Lk 24:10. ἡ τοῦ Οὐρίου the wife of Uriah Mt 1:6. οἱ Χλόης Chloë’s people 1 Cor 1:11. οἱ Ἀριστοβούλου, οἱ Ναρκίσσου Ro 16:10f. οἱ αὐτοῦ Ac 16:33. οἱ τοῦ Χριστοῦ 1 Cor 15:23; Gal 5:24. Καισάρεια ἡ Φιλίππου Caesarea Philippi i.e. the city of Philip Mk 8:27.—τό, τά τινος someone’s things, affairs, circumstances (Thu. 4, 83 τὰ τοῦ Ἀρριβαίου; Parthenius 1, 6; Appian, Syr. 16 §67 τὰ Ῥωμαίων) τὰ τοῦ θεοῦ, τῶν ἀνθρώπων Mt 16:23; 22:21; Mk 8:33; cp. 1 Cor 2:11. τὰ τῆς σαρκός, τοῦ πνεύματος Ro 8:5; cp. 14:19; 1 Cor 7:33f; 13:11. τὰ ὑμῶν 2 Cor 12:14. τὰ τῆς ἀσθενείας μου 11:30. τὰ τοῦ νόμου what the law requires Ro 2:14. τὸ τῆς συκῆς what has been done to the fig tree Mt 21:21; cp. 8:33. τὰ ἑαυτῆς its own advantage 1 Cor 13:5; cp. Phil 2:4, 21. τὸ τῆς παροιμίας what the proverb says 2 Pt 2:22 (Pla., Theaet. 183e τὸ τοῦ Ὁμήρου; Menand., Dyscolus 633 τὸ τοῦ λόγου). ἐν τοῖς τοῦ πατρός μου in my Father’s house (so Field, Notes 50–56; Goodsp. Probs. 81–83; difft., ‘interests’, PTemple, CBQ 1, ’39, 342–52.—In contrast to the other synoptists, Luke does not elsewhere show Jesus ‘at home’.) Lk 2:49 (Lysias 12, 12 εἰς τὰ τοῦ ἀδελφοῦ; Theocr. 2, 76 τὰ Λύκωνος; pap in Mayser II [1926] p. 8; POxy 523, 3 [II A.D.] an invitation to a dinner ἐν τοῖς Κλαυδίου Σαραπίωνος; PTebt 316 II, 23 [99 A.D.] ἐν τοῖς Ποτάμωνος; Esth 7:9; Job 18:19; Jos., Ant. 16, 302. Of the temple of a god Jos., C. Ap. 1, 118 ἐν τοῖς τοῦ Διός). Mt 20:15 is classified here by WHatch, ATR 26, ’44, 250–53; s. also ἐμός b.

ⓗ The neut. of the art. stands

α. before whole sentences or clauses (Epict. 4, 1, 45 τὸ Καίσαρος μὴ εἶναι φίλον; Prov. Aesopi 100 P. τὸ Οὐκ οἶδα; Jos., Ant. 10, 205; Just., D. 33, 2 τὸ γὰρ … [Ps 109:4]) τὸ Οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις κτλ. (quot. fr. the Decalogue) Mt 19:18; Ro 13:9. τὸ Καὶ μετὰ ἀνόμων ἐλογίσθη (quot. fr. Is 53:12) Lk 22:37. Cp. Gal 5:14. τὸ Εἰ δύνῃ as far as your words ‘If you can’ are concerned Mk 9:23. Likew. before indirect questions (Vett. Val. 291, 14 τὸ πῶς τέτακται; Ael. Aristid. 45, 15 K. τὸ ὅστις ἐστίν; ParJer 6:15 τὸ πῶς ἀποστείλης; GrBar 8:6 τὸ πῶς ἐταπεινώθη; Jos., Ant. 20, 28 ἐπὶ πείρᾳ τοῦ τί φρονοῖεν; Pel.-Leg. p. 20, 32 τὸ τί γένηται; Mel., Fgm. 8, 2 [Goodsp. p. 311] τὸ δὲ πῶς λούονται) τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτό Lk 1:62. τὸ τίς ἂν εἴη μείζων αὐτῶν 9:46. τὸ πῶς δεῖ ὑμᾶς περιπατεῖν 1 Th 4:1. Cp. Lk 19:48; 22:2, 4, 23f; Ac 4:21; 22:30; Ro 8:26; Hs 8, 1, 4.

β. before single words which are taken fr. what precedes and hence are quoted, as it were (Epict. 1, 29, 16 τὸ Σωκράτης; 3, 23, 24; Hierocles 13 p. 448 ἐν τῷ μηδείς) τὸ ‘ἀνέβη’ Eph 4:9. τὸ ‘ἔτι ἅπαξ’ Hb 12:27. τὸ ‘Ἁγάρ’ Gal 4:25.

ⓘ Other notable uses of the art. are

α. the elliptic use, which leaves a part of a sentence accompanied by the art. to be completed fr. the context: ὁ τὰ δύο the man with the two (talents), i.e. ὁ τὰ δύο τάλαντα λαβών Mt 25:17; cp. vs. 22. τῷ τὸν φόρον Ro 13:7. ὁ τὸ πολύ, ὀλίγον the man who had much, little 2 Cor 8:15 after Ex 16:18 (cp. Lucian, Bis Accus. 9 ὁ τὴν σύριγγα [sc. ἔχων]; Arrian, Anab. 7, 8, 3 τὴν ἐπὶ θανάτῳ [sc. ὁδόν]).

β. Σαῦλος, ὁ καὶ Παῦλος Ac 13:9; s. καί 2h.

γ. the fem. art. is found in a quite singular usage ἡ οὐαί (ἡ θλῖψις or ἡ πληγή) Rv 9:12; 11:14. Sim. ὁ Ἀμήν 3:14 (here the masc. art. is evidently chosen because of the alternate name for Jesus).

ⓙ One art. can refer to several nouns connected by καί

α. when various words, sing. or pl., are brought close together by a common art.: τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς Mt 2:4; cp. 16:21; Mk 15:1. ἐν τοῖς προφήταις κ. ψαλμοῖς Lk 24:44. τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ Ac 1:8; cp. 8:1; Lk 5:17 al.—Even nouns of different gender can be united in this way (Aristoph., Eccl. 750; Ps.-Pla., Axioch. 12 p. 37a οἱ δύο θεοί, of Apollo and Artemis; Ps.-Demetr., Eloc. c. 292; PTebt 14, 10 [114 B.C.]; En 18:14; EpArist 109) κατὰ τὰ ἐντάλματα καὶ διδασκαλίας Col 2:22. Cp. Lk 1:6. εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμούς 14:23.

β. when one and the same person has more than one attribute applied to him: πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ πατέρα ὑμῶν J 20:17. ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου Ἰ. Ro 15:6; 2 Cor 1:3; 11:31; Eph 1:3; 1 Pt 1:3. ὁ θεὸς καὶ πατὴρ (ἡμῶν) Eph 5:20; Phil 4:20; 1 Th 1:3; 3:11, 13. Of Christ: τοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος 2 Pt 1:11; cp. 2:20; 3:18. τοῦ μεγάλου θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Tit 2:13 (PGrenf II, 15 I, 6 [139 B.C.] of the deified King Ptolemy τοῦ μεγάλου θεοῦ εὐεργέτου καὶ σωτῆρος [ἐπιφανοῦς] εὐχαρίστου).

γ. On the other hand, the art. is repeated when two different persons are named: ὁ φυτεύων καὶ ὁ ποτίζων 1 Cor 3:8. ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ ἡγεμών Ac 26:30.

ⓚ In a fixed expression, when a noun in the gen. is dependent on another noun, the art. customarily appears twice or not at all: τὸ πνεῦμα τοῦ θεοῦ 1 Cor 3:16; πνεῦμα θεοῦ Ro 8:9. ὁ λόγος τοῦ θεοῦ 2 Cor 2:17; λόγος θεοῦ 1 Th 2:13. ἡ ἡμέρα τοῦ κυρίου 2 Th 2:2; ἡμ. κ. 1 Th 5:2. ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου Mt 8:20; υἱ. ἀ. Hb 2:6. ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν Mt 22:31; ἀ. ν. Ac 23:6. ἡ κοιλία τῆς μητρός J 3:4; κ. μ. Mt 19:12.—APerry, JBL 68, ’49, 329–34; MBlack, An Aramaic Approach³, ’67, 93–95.—DELG. M-M.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ὁ
11 δεξιός

ά, ό[ν]
1) правый;
δεξιόν (κέρας) — правый фланг;

από το δεξιό μέρος — с правой стороны;

στα δεξιά — или προς τα δεξιά — направо;

απ' τα δεξιά — справа, с правой стороны;

2) пользующийся преимущественно правой рукой;
3) благоприятный; 4) перен. ловкий; искусный, умелый

Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > δεξιός
12 νεύω

νεύω, Il.13.133, etc.: [tense] fut.

A νεύσω Od.16.283
, etc.: [tense] aor. ἔνευσα, [dialect] Ep. νεῦσα (v. infr.): [tense] pf. νένευκα E.IA 1581
, etc. ([tense] fut. [voice] Med. νεύσομαι only in compds.):— incline in any direction:

1 nod, beckon, as a sign, νεύσω μέν τοι ἐγὼ κεφαλῇ Od.16.283
; νεῦσ' Αἴας Φοίνικι Il.9.223
, cf. Od.17.330; νεῦσαν ἐς ἀλλήλους h.Hom.7.9
; ὅρκος βέβαιός ἐστιν ἂν νεύσω μόνον Alex.91
, cf. 178.3; beckon with the hand, δεξιᾷ δέ μοι ἔνευσε Ezek.Exag.73
: c. inf., beckon to one to do a thing, in token of command, νεανίαις ἔνευσε παρθένον λαβεῖν E.Hec. 545
.

2 nod or bow in token of assent, ἐπὶ γλεφάροις ν. Pi.I.8(7).50
; νεῦσον, Κρονίων Id.P.1.71
; νεῦσον, τέκνον, πείσθητι S.Ph. 484
, cf. Ar. Pax 883: c. acc. et inf., grant, assure, promise that.., νεῦσε δέ οἱ λαὸν σόον ἔμμεναι Il.8.246
: c. inf. [tense] fut., Pi.O.7.67: c. inf. [tense] aor., AP6.244 (Crin.): c. acc. rei, grant, promise, νεῦσε δέ οἱ κούρην h.Cer. 445
, cf. 463; νεύσατε τὰν ἀδόκητον χάριν S.OC 248
(lyr.), cf. E.Alc. 978 (lyr.).

3 generally, nod, bend forward, of warriors, Il.13.133; νεῦον τὸ αἰδοῖον Hdt.2.48
; λόφος καθύπερθεν ἔνευεν Il.3.337
, cf. Alc.15.3, etc.; στάχυες νεύοιεν ἔραζε Hes.Op. 473
, etc.;
ν. κάτω
stoop, E.El. 839
; ν. ἐς τὴν γῆν Ar.V. 1110
, cf. Theoc.22.90: c. acc., οὕτω νῦν μνηστῆρες.. νεύοιεν κεφαλὰς δεδμημένοι Od.18.237
; ἐς πέδον κάρα νεῦσαι φόβῳ S.Ant. 270
, cf. 441.

4 incline, slope, ν. ἀπό τινος εἴς τι incline to wards, Th.4.100; εἰς τὸ αὐτὸ ν. tend to the same point, Pl.Lg. 945d; πρὸς τὸ λυπῆσαν, πρὸς τοῖς ῥήμασιν, Alex.Aphr. Pr.1.48,78; of countries, etc., slope, ν. εἰς δύσεις, πρὸς τὸ πέλαγος, Plb.1.42.6, 1.73.5, etc.; of buildings, etc., look, face, εἰς νότον, etc., PLond.3.978 (iv A.D.), etc.;
μηδαμοῦ ν.
to be in equilibrium, Plb.6.10.7
; ταῖς πρῴραις ἔξω νεύοντα τὰ σκάφη Id.1.26.12
: Geom., of straight lines, verge, tend to a point (i. e. to pass through it when produced), Arist.AP0.76b9, Apollon.Perg.1.2, etc.: metaph., to be inclined, ἄλλως ν. Theoc.7.109
; ν. εἰς ὀργάν, εἰς ἔλεον, APl.4.136 (Antiphil.); ἐπὶ χάριν Phalar.Ep.78
; πρὸς γαστέρα Ath.14.659a
; πρὸς θῆλυ Trag.Adesp.355
.

II metaph., decline, fall away, ἐκ.. τῶν ποτε λαμπρῶν νεύει βίοτος, νεύει δὲ τύχα E.Fr. 153
: in Neo-Platonic philosophy, decline, sink in the scale of Being, Plot.2.9.4, etc.

III νεύει· ἐπανέρχεται ἢ μᾶλλον φεύγει, Hsch.

IV [voice] Pass., only [tense] pf. part. νενευμένος inclined, Teucerin Cat.Cod.Astr.7.202. (Cf. Skt. návate 'turn round', Lat. nuo.)

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > νεύω
13 στρέφω

(αόρ. έστρεψα, παθ. αόρ. εστράφην;
μετ χ. πρκ. (ε)στραμμένος) 1. μετ. 1) крутить; вертеть, вращать; поворачивать; 2) завинчивать, закручивать; 3) поворачивать, заворачивать, сворачивать (в сторону); 4) поворачивать, оборачивать; обращать;
στρέφω τα βλέμματα μου προς κάποιον (κάτι) — обращать взоры на кого-л. (на что-л.);

στρέφω τό πρόσωπο — оборачивать лицо;

στρέφω τα πυρά — направлять огонь;

στρέφω την προσοχή μου σε ( — или προς)... — обращать внимание на...;

στρέφω τα νώτα σε κάποιον — повернуться спиной к кому-л.;

2. αμετ.
1) крутиться; вертеться, вращаться; 2) поворачивать (куда-л.);
στρέφ προς τα δεξιά (τα αριστερά) — поворачивать направо (налево);

στρέφομαι
1) — крутиться, вертеться, вращаться;

στρέφομαι περί τον άξονα μου — вращаться вокруг своей оси;

2) поворачиваться, оборачиваться (тж. перен); быть обращённым, направленным;
εστράφη προς το μέρος μας он повернулся к нам;
στρέφομαι κατά τού νόμου — быть направленным против закона;

στρέφομαι εναντίον κάποιου — выступать против кого-л., относиться недоброжелательно к кому-л.;

§ ο λόγος εστράφη περί... речь зашла о...

Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > στρέφω
14 διατίθημι

διατίθημι, [ per.] 3pl. [tense] impf.

A διετίθουν Antipho Trag.1
:— arrange each in their several places, distribute, τὰ κρέα, in sacrificing, Hdt.1.132; τὸ μὲν ἐπὶ δεξιά, τὸ δ' ἐπ' ἀριστερά Id.7.39
; ᾗπερ οἱ θεοὶ διέθεσαν τὰ ὄντα X.Mem.2.1.27
; δ. οἶνον εἰς ὀστράκια Arist.HA 594a11
.

II manage well or ill, usu. with Adv., κράτιστα δ. τὰ τοῦ πολέμου Th.6.15
; καλὸν πρᾶγμα κακῶς δ. D.19.88
; of persons, δ. ἑωυτὸν ἀνηκέστως treat himself barbarously, Hdt.3.155:—[voice] Pass., οὐ ῥᾳδίως διετέθη he was not very gently handled, Th.6.57; ἀπόρως διατεθέντας reduced to helplessness, Lys.18.23; ἀθλίως διατιθέμενος Pl.Criti. 121b
; σῶμα διατεθειμένῳ κακῶς Men.591
.

2 c. acc. pers., with Advbs., dispose one so or so, ὅταν οὕτω διαθῇς τοὺς Ἕλληνας Isoc.5.80
; οὕτω διαθεὶς.. τὰς πόλεις πρὸς ἀλλήλας D.18.168
; δ. τινὰς ἀπίστως πρὸς ἡμᾶς αὐτούς Id.20.22
; τὸν ἀκροατὴν δ. πως Arist.Rh. 1356a3
:—[voice] Pass., to be disposed in a certain manner, πρός τινα Pl.Tht. 151c
, Isoc.8.14; οἰκειότερον διατεθῆναί τινι Id.12.160
; τὸν εἰρημένον τρόπον Arist.Pol. 1302a35
; ἐρωτικῶς δ., of animals, Pl.Smp. 207c, cf. Longus1.15 ( διάκειμαι is more usu. as [voice] Pass. in this sense).

III set forth, of speakers, minstrels, etc., recite, κακῶς ποιήματα Pl.Chrm. 162d
, cf. Lg. 658d; cf. B. 6.

2 describe, Str.1.1.16, etc.

B [voice] Med., arrange as one likes, dispose of, τὴν θυγατέρα X.Cyr. 5.2.7
; τὰ σώματα ἐπονειδίστως δ. Isoc.12.140
; οὔθ' ὅσ' ἂν πορίσωσι.. ταῦτ' ἔχοντες διαθέσθαι D.2.16
; εἰς καλὸν δ. τὰ πεπραγμένα Luc.Hist. Conscr.51
, cf. Merc.Cond.25; spend, δ. τὰς οὐσίας εἴς τι Plb.20.6.5
: metaph., τὸ πλεῖον τῆς ὀργῆς εἴς τινα Id.16.1.2
.

2 dispose of one's property, devise it by will, Is.3.68; τὴν οὐσίαν ἑτέρῳ Id.7.1
; δ. διαθήκας, διαθήκην, make a will, Lys.19.39, Pl.Lg. 922c: abs., ibid., Lys. 6.41;
κἂν ἀποθάνῃ μὴ διαθέμενος
intestate, Arist.Pol. 1270a28
;
ὁ δ.
the testator, Ep.Hebr.9.16
.

3 dispose of merchandise, φόρτον Hdt. 1.1
, 194, cf. X.An.7.3.10, Ath.2.11; τισί Pl.Lg. 849d
; ἔλαιον καὶ κίκι PRev.Laws48.4
(iii B. C.); δ. τὴν ὥραν καὶ τὴν σοφίαν X.Mem.1.6.13
; δ. τι τριπλασίας τιμῆς ἢ πρότερον D.42.31
.

4 arrange or settle mutually, δ. διαθήκην τινί make a covenant with one, Ar.Av. 439; δ. διαθήκην πρός τινα Act.Ap.3.25
; ἔριν δ. ἀλλήλοις settle a quarrel, X. Mem.2.6.23; ὡμολόγνσαν καὶ διέθεντο ὀφείλειν IG12(7).67.58
([place name] Amorgos).

5 compose, make, νόμους Pl.Lg. 834a
.

6 set forth, recite, λόγους, δημηγορίαν, etc., Plb.3.108.2, D.H.11.7, cf. D.S.12.17; πολλοὺς ἐπαίνους τινῶν D.H.3.17
; δ. ῥῆσιν ἐφ' ἑαυτοῦ Luc.Herm. 1
.

b Gramm., διατιθέναι and - τίθεσθαι to act and be acted upon, A.D.Synt.12.15; τὸ διατιθέν and τὸ διατιθέμενον subject and object, ib.127.22.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διατίθημι
15 λαμβάνω

λαμβάνω, [tense] fut. λήψομαι ( λήψω only late, v.l. in LXX 1 Ma.4.18); [dialect] Ion.

A λάψομαι GDI5497.3
, al. (Milet., iv/iii B. C.), 5597.11 (Ephesus, iii B. C.), corrupted to λάμψομαι in Mss. of Hdt.1.199; [dialect] Dor.[tense] fut.[ per.] 2sg. λαψῇ Epich.34.2
, Theoc.1.4,10, inf. λαμψεῖσθαι PSI9.1091.19
; Hellenistic λήμψομαι PPar.14.47
(ii B. C.), CIG4224c (add.) ([place name] Telmessus), 4244 ([place name] Tlos), al.: [tense] aor. 2 ἔλᾰβον, [dialect] Ep. ἔλλᾰβον Il.24.170
, etc.; [dialect] Ion. Iterat. λάβεσκον Hes.Fr. 112
, Hdt.4.78, 130; imper. λαβέ Il.1.407
, etc.; written λάβε in [voice] Med. Ms. of A.Eu. 130, but λαβέ [dialect] Att.acc. to Hdn. Gr.1.431: [tense] pf. εἴληφα S.OT 643
, Ar.Ra. 591 (lyr.), etc. (dub.in Archil. 143); [dialect] Ion., [dialect] Dor., Arc. λελάβηκα Hdt.4.79
, IG42(1).121.68 (Epid., iv B. C.), 5(2).6.14 (Tegea, iv B. C.), also Eup.426; inf. λελαβήκειν IG 42(1).121.59
(Epid.), PSI9.1091.7: [tense] plpf. εἰλήφειν Th.2.88
, [dialect] Ion.[ per.] 3sg. λελαβήκεε v.l. in Hdt.3.42 ( κατα-); [dialect] Dor. [tense] pf. subj. [ per.] 3sg. ([etym.] παρ-) λελόνβῃ GDI5087b1
([place name] Crete):—[voice] Med., [tense] aor. 2 ἐλαβόμην, [dialect] Ep. ἐλλ-, Od. 5.325, etc.; [dialect] Ep. redupl. λελαβέσθαι 4.388
:—[voice] Pass., [tense] fut. ληφθήσομαι S.Ph.68
, Th.6.91, κατα-λελήψομαι Aristid.Or.54p.677D.
: [tense] aor. ἐλήφθην Ar.Eq. 101
, etc.; [dialect] Ion. ἐλάφθην SIG58.8
(Milet., v B. C.), ( κατ-) GDI5532.7 ([place name] Zeleia), ἐλάμφθην Hdt.2.89
, 6.92, 7.239 (- λάφθ- by erasure in cod. B); Hellenistic ἐλήμφθην IG14.1320
, Ev.Marc. 16.19 (ἀν-); [dialect] Dor. ἐλάφθην Archim.Aren.1.13
: [tense] pf. εἴλημμαι D.24.49
, Ar.Pl. 455; but in Trag.usu. λέλημμαι, A.Ag. 876, E. Ion 1113, IA 363 (troch.), Cyc. 433, cf. Ar.Ec. 1090 ( δια-); so later προ-λέληπτε (sic) Supp.Epigr.2.769 ([place name] Dura); [dialect] Ion. λέλαμμαι ( ἀπο-) Hdt.9.51, ( δια-) 3.117; inf. ἀνα-λελάφθαι Hp.Off.11
(acc. to many codd., Hsch.and Erot., - λελάμφθαι vulg.); [dialect] Ion.[ per.] 3pl. λελήφαται An.Ox.1.268
; [dialect] Dor. [tense] pf.imper. λελάφθω Archim. Con.Sph.3
, al.:—in the [tense] fut., [tense] aor. [voice] Pass., and [tense] pf. [voice] Pass. the a is short by nature in [dialect] Ion., prob. long in [dialect] Dor. and in Doricized Hellenistic forms such as λαμψοῦνται Test.Epict.5.14
, λάμψεσθαι IG5(1).1390.67
(Andania, i B. C.); it is marked long in [dialect] Aeol. λᾱμψεται Alc.Supp.5.9
:—of these tenses Hom. uses only [tense] aor. [voice] Act., and [tense] aor.[voice] Med. twice (v. supr.); the Homeric [tense] pres. is λάζομαι. —The word has two main senses, one (more active) take; the other (more passive) receive:

I take,

1 take hold of, grasp, seize, μάστιγα καὶ ἡνία Od.6.81
: freq. with χειρί or χερσί added, χειρὶ χεῖρα λαβόντες Il.21.286
; χερμάδιον λάβε χειρί 5.302
; χείρεσσι λαβὼν περιμήκεα κοντόν Od.9.487
; ἐν χείρεσσι λάβ' ἡνία Il.8.116
; ἐν χεροῖν λ. S.OT 913
; διὰ χερῶν λαβών Id.Ant. 916
; ἐς χέρας E.Hec. 1242
; ἐν ἀγκάλαις A.Supp. 481
, etc.; of an eagle, λ. ἄγραν ποσίν Pi.N.3.81
: c.acc. of the thing seized, λ. γούνατα Il.24.465
; but also c. acc. of whole, gen. of part seized, τὴν πτέρυγος λάβεν caught her by the wing, 2.316; τὸν δὲ πεσόντα ποδῶν ἔλαβε 4.463
; γούνων λαβὼν κούρην Od. 6.142
; λ. τινὰ τῆς ζώνης X.An.1.6.10
, etc.: sts. c. gen. only, ἀγκὰς ἀλλήλων λαβέτην χερσί they took hold of one another with their arms, Il.23.711:—freq. in [voice] Med., v. infr. B.

b take by violence, carry off as prize or booty, Il.5.273, 8.191, Hdt.4.130, S.Ph.68 ([voice] Pass.), 1431, etc.; capture a city, Plb.1.24.11, 3.61.8; ἐκ πόλιος.. ἀλόχους καὶ κτήματα Od.9.41
; of lions, λαβὼν κρατεροῖσιν ὀδοῦσιν Il.11.114
; ἵνα δαῖτα λάβῃσιν 24.43
; of an eagle, 17.678; of a dolphin, 21.24.

c λ. δίκην take, exact punishment, Lys.1.29,34, Isoc.4.181; ποινάς E.Tr. 360
, etc. (rarely for δοῦναι δίκην, v.infr.11.1 e); λ. τιμωρίαν D.18.280
.

2 of passions, feelings, etc., seize, μένος ἔλλαβε θυμόν Il.23.468
; Ἀτρεΐωνα.. χόλος λάβεν 1.387
; ὁππότε κέν μιν γυῖα λάβῃ κάματος 4.230
; τὸν δὲ τρόμος ἔλλαβε γυῖα 24.170
, al.; δὴν δέ μιν ἀμφασίη ἐπέων λάβε Od.4.704
; τοὺς Ἀθηναίους θάρσος ἔλαβε Th.2.92
; ἄχος X.Cyr. 5.5.6
; δέος Pl.Lg. 699c
; ἐπειδὴ καιρὸς ἐλάμβανε when the occasion came to them, i.e. occurred, Th.2.34, D.C.44.19; of fevers and sudden illnesses, attack, Hp.Morb.1.19, Th.2.49, Ar.Ec. 417, etc. (cf. λάζομαι, λῆψις):—[voice] Pass., λαμβάνεσθαι νόσῳ, ὑπὸ [νόσου], S.Tr. 446, Hdt.1.138; ἔρωτι X.Cyr.6.1.31
, etc. (reversely of the person, λ. θυμόν, etc., v. infr.11.3).

b of a deity, seize, possess, τινα Hdt.4.79:—[voice] Pass., τῇ Ῥέᾳ λαμβάνονται Luc.Nigr.37
.

c of darkness, etc., occupy, possess, εὖτ' ἂν κνέφας τεμενος αἰθέρος λάβῃ A.Pers. 365
.

3 catch, overtake, as an enemy, Il.5.159, 11.106, 126, etc.; λ. τινὰ στείχοντα θύραζε Od.9.418
; ζῶντες ἐλάμφθησαν Hdt.9.119
; simply, find, come upon, S.OT 1031, E. Ion 1339.

4 catch, find out, detect, Hdt.2.89 ([voice] Pass.); ποίῳ λαβών σε Ζεὺς ἐπ' αἰτιάματι; A.Pr. 196; τὸν αὐτόχειρα τοῦ φόνου λ. S.OT 266
: freq. c. part., κἂν λάβῃς ἐψευσμένον ib. 461; κλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμι Ar.V. 759
; λ. τινὰ ψευδόμενον Pl.R. 389d
; τοῦτον ὑβρίζοντα λαβόντες D.21.97
: with Adj., ὅπως μὴ λήψομαί σε προπετῆ Men.Epit. 570
:—[voice] Pass., δρῶσ' ἐλήφθης S.Tr. 808
; ἐπ' αὐτοφώρῳ δεινὰ δρῶντ' εἰλημμένω Ar.Pl. 455
; ληφθεῖσαν ἐπ' αὐτοφώρῳ μηχανωμένην τι Antipho 1.3
; ἐλήφθη μοιχός Lys.13.66
: in good sense, οὐκ ἂν λάβοις μου μᾶλλον οὐδέν' εὐσεβῆ S.Ph. 1051
.

5 λ. τινὰ πίστι καὶ ὁρκίοισι bind him by.., Hdt.3.74; ἀραῖον λαβεῖν τινα S.OT 276
codd.

6 c. dupl. acc., take as, λαβὼν πρόβλημα σαυτοῦ παῖδα τόνδ' Id.Ph. 1007; ξυμπαραστάτην λ. τινά ib. 675; τοὺς Ἕλληνας λ. συναγωνιζομένους Isoc.5.86
.

7 τὴν Ἴδην λαβὼν ἐς ἀριστερὴν χεῖρα taking, keeping Ida to your left (nisi leg. λαβών, ἐς ..) Hdt.7.42; ἐν δεξιᾷ λ. τὴν Σικελίαν Th.7.1
; λ. τὸ στρατόπεδον κατὰ νώτου take in rear, i.e. be behind, Hdt.1.75; cf. ἀπείργω 11.2
, ἔχω (A) A.1.7.

8 λ. Ἑλληνίδα ἐσθῆτα assume it, Id.4.78, cf. 2.37; λ. ζυγόν Pi.P.2.93
.

b take food or drugs, Diocl.Frr. 121 ([voice] Pass.), 140, Sor.1.125, Gal.15.469.

9 apprehend by the senses, ὄμμασιν θέαν S. Ph. 537
, cf. 656; πρόσφθεγμά τινος ib. 234; ὁρᾶται, ἢ ἄλλῃ τινὶ αἰσθήσει λαμβάνεται Pl.R. 524d
.

b apprehend with the mind, understand, φρενὶ λ. τὸν λόγον Hdt.9.10
; νόῳ Id.3.41
; τῇ διανοίᾳ Pl. Prm. 143a
; λ. ἐν ταῖς γνώμαις βεβαίως X.Cyr.3.3.51
; ἐν νῷ Plb.2.35.6
: abs., λ. τὴν ἀλήθειαν Antipho 1.6
; μνήμην παρὰ τῆς φήμης λ. Lys.2.3
, cf. Pl.Phdr. 246d, etc.

c with Adv. added, take, i.e. understand in a certain manner, ταύτῃ ταῦτα ἐλάμβανον Hdt.7.142
; λάβετε [τοὺς λόγους] μὴ πολεμίως Th.4.17
; τὸ πρᾶγμα μειζόνως ἐλάμβανον took it more seriously, Id.6.27, cf. 61; ὀρθῶς λ. τὸν φιλοκερδῆ Pl.Hipparch. 227c
; λ. τι οὕτω, ὧδε, Arist.SE 174b27, Rh.Al. 1423a4; ὀργῇ καὶ φόβῳ τὸ γεγονὸς λ. Plu.Alc.18
: with παρά c.acc., λαμβάνω σε παρὰ βουκόλον .. PMag.Par.1.2434:—[voice] Pass., τρίτου καθεστῶσαι ἐπὶ πρώτου λαμβάνονται are used for the first person, A.D.Pron.78.22; with ἐς, εἰ ἐς κόρην λαμβάνοιτο be taken for a girl, Philostr.Im.2.32: less freq. c. dupl. acc., ὡς μεθυστικὰς λ. [τὰς ἁρμονίας] Arist.Pol. 1342b25, cf. S.E.P.1.179; τῆς νίκης ἆθλον τὴν ὑπεροχὴν τῆς πολιτείας λ. Arist.Pol. 1296a31
; τοῦτο λ. γιγνόμενον Id.Mete. 346a7
; also λ. περί τινος τί ἐστι Id.EN 1142a32
, cf. 1140a24, al.: also c. inf., λ. τι εἶναί τι Id.Mete. 389a29
, al.: with a relat. clause, οὕτω δεῖ λαμβάνειν, ἀλλ' οὐχ ὅτι .. Id.Metaph. 1053a27, cf. Str.2.5.1; εἰλήφθω ὁ ἄδικος ποσαχῶς λέγεται Arist.EN 1129a31
: in bad sense, πρὸς δέους λ. τι Plu.Flam.7
; πρὸς ἀτιμίας Id.Cic.13
; λ. δι' οἴκτου E. Supp. 194
; but also ἐν χάριτι καὶ δωρεᾷ λ. receive as a favour, Plb.1.31.6.

d in Logic, assume, take for granted, ἅπαν ζῷον λαμβάνει ἢ θνητὸν ἢ ἀθάνατον Arist.APr. 46b6
; λ. τὰς περὶ ἕκαστον ἀρχάς ib. 53a2, etc.:—[voice] Pass., τὰ ἐξ ἀρχῆς ληφθέντα ib. 26b30; αἱ εἰλημμέναι προτάσεις ib. 33a15, cf. Phld.Rh.2.46 S., Sign.35, Oec.p.5 J., S.E.P.2.89.

e take, i.e. determine, estimate, τὴν ξυμμέτρησιν τῶν κλιμάκων Th.3.20
; ἐντεῦθεν τὸ μέγεθος τῶν ἁμαρτημάτων Lycurg.66
; τὴν τιμωρίαν ποθεινοτέραν λ. Th.2.42
.

10 take in hand, undertake (cf. ληπτέον) , λ. τι ἐπὶ τὸ σωφρονέστερον, opp. συνταχύνειν, Hdt.3.71; μηδένα πόνον λαβόντες without taking any trouble, Id.7.24; παλαισμάτων λ. φροντίδα Pi.N.10.22
.

11 take in, hold, τὸ στρατόπεδον πεζοὺς λ. περὶ τετρακισχιλίους Plb.3.107.10.

12 part. λαβών freq. seems pleonastic, but adds dramatic effect, λαβὼν κύσε χεῖρα took and kissed, Od.24.398, cf. Il.21.36: so in Trag. and Com., τί μ' οὐ λαβὼν ἔκτεινας; S.OT 1391, cf. 641; τῆ νῦν τόδε πῖθι λαβών Cratin.141
, etc.

b ingressive of ἔχων ( ἔχω (A) A.1.6), ἑτάρους τε λ. καὶ νῆα.. ἦλθον Od. 15.269
, cf. S.Tr. 259.

II receive,

1 have given one, get, receive, prop. of things (AB 106), ἄποινα Il.6.427
; τὰ πρῶτα 23.275
; ἀντίποινα S.El. 592
, v. infr.e; παρὰ βασιλέος δῶρα Hdt.8.10
, cf. Ar. Eq. 439; πρός τινος S.El.12
, etc.; ἀπὸ τῶν συκοφαντῶν X.Mem.2.9.4
; gain, win, κλέος Od.1.298
, S.Ph. 1347, etc.; ἀρετάν Pi.O.8.6
; κόσμον Id.N.3.31
codd. (v.l. ἔλαχες Sch.); ἀλκήν S.OT 218
, etc.; πρὸς τὸ μνηστεύεσθαι λ. ἡλικίαν attain.., Isoc.10.39; λ. νόστον E.IT 1016
, etc.; λ. τὴν ἀρχὴν τῆς θαλάττης Isoc.5.61
; μοναρχίαν S.Ant. 1163
; τέρψιν Id.Tr. 820
; χάριν Id.OT 1004
; κέρδος Ar.Ach. 906
: also in bad sense, λ. ὀνείδη S.OT 1494
; συμφοράν E.Med.43
; θάνατον Id.Hel. 201
(lyr.); γέλωτα μωρίαν τε incur.., Id. Ion 600; αἰτίαν ἀπό τινος Th.2.18
, etc.:—for λ. θυμόν, etc., v. supr.1.2 et infr. 3.

b receive hospitably, Od.7.255, cf. S.OC 284 ([etym.] ἔλαβες τὸν ἱκέτην ἐχέγγυον) which approaches this sense; καλῶς λ. τινά treat well, BGU843.10 (i/ii A. D.).

c receive in marriage, Hdt.1.199, 9.108, E.Fr.953.27, X. HG4.1.14, Isoc.10.39, PEleph.1.2 (iv B. C.), Men.Pk. 436; τοῖς λαμβάνουσιν ἐξ αὐτῶν, i.e. those who married their daughters, SIG1044.14 (Halic., iv/iii B. C.); also of the father taking a daughter-in-law, τῷ υἱῷ λ. τινά Men.Pk. 447
.

d λ. ὄνομα, ἐπωνυμίαν, receive a name, Pl. Plt. 305d, Smp. 173d.

e λ. δίκην receive, i.e. suffer, punishment, Hdt.1.115; τὴν ἀξίην λ. get one's deserts, Id.7.39; δίκην γὰρ ἀξίαν ἐλάμβανεν E.Ba. 1312
; λ. ζημίας D.11.11
.

f λ. ὅρκον receive an oath, Arist. Rh. 1377a8; λ. πιστά X.An.3.2.5
, al.; λ. λόγον demand an account, τινος for a thing, παρά τινος from a person, Id.Cyr.1.4.3, D.8.47.

g λ. ἐν γαστρί conceive, Hp.Prorrh.2.24; κῦμα λ., of the earth, A.Ch. 128.

h receive as produce, profit, etc., οἶνον ἐκ τοῦ χωρίου Ar.Nu. 1123
; [χρήματα] ἐκ τῆς ἀρχῆς Pl.R. 347b
; λ. ἑκατὸν τῆς δραχμῆς, ὀβολοῦ, purchase for.., Ar. Pax 1263, Ra. 1235, cf. Nu. 1395; πόθεν ἄν τις τοῦτο τὸ χρῖμα λάβοι; X.Smp.2.4.

i λ. πεῖράν τινος, v. πεῖρα.

2 admit of, ὁ μέγας κίνδυνος ἄναλκιν οὐ φῶτα λαμβάνει Pi.O.1.81
.

b admit, initiate, τοὺς ἐς τὰ τῆς τέχνης εἰλημμένους Hp.Decent.17
.

3 of persons conceiving feelings and the like , λ. θυμόν take heart, Od. 10.461: freq. in periphrasis, λ. φόβον, = φοβεῖσθαι, S.OC 729; αἰδῶ λ., = αἰδεῖσθαι, Id.Aj. 345; λ. ὀργήν, = ὀργίζεσθαι, E.Supp. 1050: so generally λ. ἀρχήν, = ἄρχεσθαι, Id.IA 1124; λ. ὕψος, ἐπίδοσιν, αὔξησιν, = ὑψοῦσθαι, ἐπιδιδόναι, αὐξάνεσθαι, Th.1.91, Isoc.4.10, Arist.GA 732b5, etc.; λ. κακόν τι Ar.Nu. 1310
; λ. νόσον take a disease, Pl.R. 610d; λ. μορφήν, τέλος, etc., Arist.GA 762a13, 744a21, etc.; αἱ οἰκίαι ἐπάλξεις λαμβάνουσαι receiving battlements, having battlements added, Th.4.69, cf. 115.

4 c. inf., receive permission to.., SIG996.6 (Smyrna, i A. D.).

B [voice] Med., take hold of, lay hold on, c. gen., [ σχεδίης] Od.5.325; τῆς κεφαλῆς, τῶν γουνάτων, Hdt.4.64, 9.76; χειρός E.Med. 899
, etc.; τοῦ βωμοῦ And.1.126
, etc.: c. dupl.gen., μου λαβόμενος τῆς χειρός Pl. Chrm. 153b
.

2 seize and keep hold of, obtain possession of, ἀρχῆς S.OC 373
; καιροῦ λαβόμενος seizing the opportunity, Is.2.28; λ. ἀληθείας Pl.Plt. 309d
: rarely c. acc., τόν.. λελαβέσθαι Od.4.388
.

3 lay hands upon, χαλεπῶς λαμβάνεσθαί τινος lay rough hands on him, deal hardly with him, Hdt.2.121. δ.

4 of place, λ. τῶν ὀρῶν take to the mountains, Th.3.24, cf. 106; Δήλου λαβόμεναι (sc. αἱ νῆες) reaching Delos, Id.8.80.

5 find fault with, censure, τινος Pl.Lg. 637c, Philostr.VA4.22.

6 λαβέσθαι ἑαυτοῦ check oneself, Hld.2.24.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λαμβάνω
16 εἰμί

εἰμί (Hom.+) impv. ἴσθι, ἔσο IPol 4:1, ἔστω—also colloq. ἤτω (BGU 276, 24; 419, 13; POxy 533, 9; Ps 103:31; 1 Macc 10:31) 1 Cor 16:22; Js 5:12; 1 Cl 48:5; Hv 3, 3, 4;—3 pers. pl. ἔστωσαν (ins since 200 B.C. Meisterhans³-Schw. 191; PPetr III, 2, 22 [237 B.C.]) Lk 12:35; 1 Ti 3:12; GJs 7:2. Inf. εἶναι. Impf. 1 pers. only mid. ἤμην (Jos., Bell. 1, 389; 631; s. further below); ἦν only Ac 20:18 D, 2 pers. ἦσθα (Jos., Ant. 6, 104) Mt 26:69; Mk 14:67 and ἦς (Lobeck, Phryn. 149 ‘say ἦσθα’; Jos., Ant. 17, 110 al.; Sb 6262, 16 [III A.D.]) Mt 25:21, 23 al., 3 sg. ἦν, 1 pl. ἦμεν. Beside this the mid. form ἤμην (pap since III B.C.; Job 29:16; Tob 12:13 BA), s. above, gives the pl. ἤμεθα (pap since III B.C.; Bar 1:19) Mt 23:30; Ac 27:37; Eph 2:3. Both forms in succession Gal. 4:3. Fut. ἔσομαι, ptc. ἐσόμενος. The mss. vary in choice of act. or mid., but like the edd. lean toward the mid. (W-S. §14, 1; Mlt-H. 201–3; Rob. index; B-D-F §98; Rdm.² 99; 101f; Helbing 108f; Reinhold 86f). Also s. ἔνι.

① be, exist, be on hand a pred. use (for other pred. use s. 3a, 4, 5, 6, 7): of God (Epicurus in Diog. L. 10, 123 θεοί εἰσιν; Zaleucus in Diod S 12, 20, 2 θεοὺς εἶναι; Wsd 12:13; Just., D. 128, 4 angels) ἔστιν ὁ θεός God exists Hb 11:6; cp. 1 Cor 8:5. ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν the one who is and who was (cp. SibOr 3, 16; as amulet PMich 155, 3 [II A.D.] ὁ ὢν θεὸς ὁ Ἰάω κύριος παντοκράτωρ=the god … who exists.) Rv 11:17; 16:5. ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος, in this and the two preceding passages ἦν is treated as a ptc. (for the unusual use of ἦν cp. Simonides 74 D.: ἦν ἑκατὸν φιάλαι) 1:4; 4:8 (cp. Ex 3:14; Wsd 13:1; Paus. 10, 12, 10 Ζεὺς ἦν, Ζ. ἔστι, Ζ. ἔσσεται; cp. Theosophien 18. S. OWeinreich, ARW 19, 1919, 178f). οὐδʼ εἶναι θεὸν παντοκράτορα AcPlCor 1:11. ἐγώ εἰμι (ins in the Athena-Isis temple of Saïs in Plut., Is. et Os. 9, 354c: ἐγώ εἰμι πᾶν τὸ γεγονὸς κ. ὸ̓ν κ. ἐσόμενον. On the role of Isis in Gk. rel. s. IBergman, Ich bin Isis ’68; RMerkelbach, Isis Regina—Zeus Sarapis ’95; for further lit. s. MGustafson in: Prayer fr. Alexander to Constantine, ed. MKiley et al. ’97, 158.) Rv 1:8 (s. ἐγώ beg.). ὁ ὤν, … θεός Ro 9:5 is classed here and taken to mean Christ by JWordsworth ad loc. and HWarner, JTS 48, ’47, 203f. Of the λόγος: ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λ. J 1:1 (for ἦν cp. Herm. Wr. 1, 4; 3, 1b ἦν σκότος, Fgm. IX 1 p. 422, 23 Sc. γέγονεν ἡ ὕλη καὶ ἦν).—Of Christ πρὶν Ἀβραὰμ γενέσθαι, ἐγὼ εἰμί before Abraham was born, I am 8:58 (on the pres. εἰμί cp. Parmenides 8, 5: of the Eternal we cannot say ἦν οὐδʼ ἔσται, only ἔστιν; Ammonius Hermiae [Comm. in Aristotl. IV 5 ed. ABusse 1897] 6 p. 172: in Timaeus we read that we must not say of the gods τὸ ἦν ἢ τὸ ἔσται μεταβολῆς τινος ὄντα σημαντικά, μόνον δὲ τὸ ἔστι=‘was’ or ‘will be’, suggesting change, but only ‘is’; Ps 89:2; DBall, ‘I Am’ in John’s Gospel [JSNT Suppl. 124] ’96).—Of the world πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι before the world existed 17:5. Satirically, of the beast, who parodies the Lamb, ἦν καὶ οὐκ ἔστιν Rv 17:8. Of God’s temple: ἔστιν B 16:6f it exists. τὸ μὴ ὄν that which does not exist, the unreal (Sallust. 17 p. 32, 7 and 9; Philo, Aet. M. 5; 82) Hm 1:1. τὰ ὄντα that which exists contrasted w. τὰ μὴ ὄντα Ro 4:17; cp. 1 Cor 1:28; 2 Cl 1:8. Of God κτίσας ἐκ τοῦ μὴ ὄντος τὰ ὄντα what is out of what is not Hv 1, 1, 6 (on the contrast τὰ ὄντα and τὰ μὴ ὄντα cp. Ps.-Arist. on Xenophanes: Fgm. 21, 28; Artem. 1, 51 p. 49, 19 τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα; Ocellus Luc. 12; Sallust. 17, 5 p. 30, 28–32, 12; Philo, Op. M. 81; PGM 4, 3077f ποιήσαντα τὰ πάντα ἐξ ὧν οὐκ ὄντων εἰς τὸ εἶναι; 13, 272f τὸν ἐκ μὴ ὄντων εἶναι ποιήσαντα καὶ ἐξ ὄντων μὴ εἶναι; Theoph. Ant. 1, 4 [p. 64, 21] τὰ πάντα ὁ θεὸς ἐποίησεν ἐξ οὐκ ὄντων εἰς τὸ εἶναι).—Of existing in the sense be present, available, provided πολλοῦ ὄχλου ὄντος since a large crowd was present Mk 8:1. ὄντων τῶν προσφερόντων those are provided who offer Hb 8:4. οὔπω ἦν πνεῦμα the Spirit had not yet come J 7:39. ἀκούσας ὄντα σιτία when he heard that grain was available Ac 7:12.—Freq. used to introduce parables and stories (once) there was: ἄνθρωπός τις ἦν πλούσιος there was (once) a rich man Lk 16:1, 19. ἦν ἄνθρωπος ἐκ τ. Φαρισαίων there was a man among the Pharisees J 3:1.—There is, there are ὥσπερ εἰσὶν θεοὶ πολλοί as there are many gods 1 Cor 8:5. διαιρέσεις χαρισμάτων εἰσίν there are various kinds of spiritual gifts 12:4ff; 1J 5:16 al. Neg. οὐκ ἔστι there is (are) not, no (Ps 52:2; Simplicius in Epict. p. 95, 42 as a quot. from ‘tragedy’ οὐκ εἰσὶν θεοί) δίκαιος there is no righteous man Ro 3:10 (Eccl 7:20). ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν there is no resurr. of the dead 1 Cor 15:12; οὐδʼ εἶναι ἀνάστασιν AcPlCor 1:12; 2:24; cp. Mt 22:23; Ac 23:8 (cp. 2 Macc 7:14). εἰσὶν οἵ, or οἵτινες there are people who (Hom. et al.; LXX; Just., D. 47, 2 εἰ μήτι εἰσὶν οἱ λέγοντες ὅτι etc.—W. sing. and pl. combined: Arrian, Ind. 24, 9 ἔστι δὲ οἳ διέφυγον=but there are some who escaped) Mt 16:28; 19:12; Mk 9:1; Lk 9:27; J 6:64; Ac 11:20. Neg. οὐδείς ἐστιν ὅς there is no one who Mk 9:39; 10:29; Lk 1:61; 18:29. As a question τίς ἐστιν ὅς; who is there that? Mt 12:11—In an unusual (perh. bureaucratic terminology) participial construction Ac 13:1 ἡ οὖσα ἐκκλησία the congregation there (cp. Ps.-Pla., Eryx. 6, 394c οἱ ὄντες ἄνθρωποι=the people with whom he has to deal; PLond III 1168, 5 p. 136 [18 A.D.] ἐπὶ ταῖς οὔσαις γειτνίαις=on the adjoining areas there; PGen 49; PSI 229, 11 τοῦ ὄντος μηνός of the current month); cp. 14:13.—αἱ οὖσαι (sc. ἐξουσίαι) those that exist Ro 13:1 (cp. UPZ 180a I, 4 [113 B.C.] ἐφʼ ἱερέων καὶ ἱερειῶν τῶν ὄντων καὶ οὐσῶν).

② to be in close connection (with), is, freq. in statements of identity or equation, as a copula, the equative function, uniting subject and predicate. On absence of the copula, Mlt-Turner 294–310.

ⓐ gener. πραΰς εἰμι I am gentle Mt 11:29. ἐγώ εἰμι Γαβριήλ Lk 1:19. σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ Mk 3:11; J 1:49 and very oft. ἵνα … ὁ πονηρὸς … ἐλεγχθῇ [το? s. app. in Bodm.] μὴ ὢν θεός AcPlCor 2:15 (Just., D. 3, 3 φιλολόγος οὖν τις εἶ σύ).—The pred. can be supplied fr. the context: καὶ ἐσμέν and we are (really God’s children) 1J 3:1 (Eur., Ion 309 τ. θεοῦ καλοῦμαι δοῦλος εἰμί τε. Dio Chrys. 14 [31], 58 θεοφιλεῖς οἱ χρηστοὶ λέγονται καὶ εἰσίν; Epict. 2, 16, 44 Ἡρακλῆς ἐπιστεύθη Διὸς υἱὸς εἶναι καὶ ἦν.—The ptc. ὤν, οὖσα, ὄν used w. a noun or adj.and serving as an if-, since-, or although-clause sim. functions as a copula πονηροὶ ὄντες Mt 7:11; 12:34.—Lk 20:36; J 3:4; 4:9; Ac 16:21; Ro 5:10; 1 Cor 8:7; Gal 2:3 al.).—W. adv. of quality: οὕτως εἶναι be so preceded by ὥσπερ, καθώς or followed by ὡς, ὥσπερ Mt 13:40; 24:27, 37, 39; Mk 4:26; Lk 17:26. W. dat. of pers. οὕτως ἔσται ὁ υἱὸς τ. ἀ. τῇ γενεᾷ ταύτῃ so the Human One (Son of Man) will be for this generation 11:30. εἰμὶ ὡσ/ὥσπερ I am like Mt 6:5; Lk 18:11. W. dat. ἔστω σοι ὥσπερ τελώνης he shall be to you as a tax-collector Mt 18:17. εἰμὶ ὥς τις I am like someone of outward and inward similarity 28:3; Lk 6:40; 11:44; 22:27 al. καθώς εἰμι as I am Ac 22:3; 1J 3:2, 7; 4:17.—W. demonstr. pron. (Just., A I, 16, 1 ἃ ἔφη, ταῦτά ἐστι: foll. by a quotation; sim. 48, 5 ἔστι δὲ ταῦτα; and oft.) τὰ ὀνόματά ἐστιν ταῦτα Mt 10:2. αὕτη ἐστὶν ἡ μαρτυρία J 1:19. W. inf. foll. θρησκεία αὕτη ἐστίν, ἐπισκέπτεσθαι Js 1:27. W. ὅτι foll. αὕτη ἐστὶν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν J 3:19; cp. 21:24; 1J 1:5; 3:11; 5:11. W. ἵνα foll. τοῦτό ἐστιν τὸ ἔργον, ἵνα πιστεύητε J 6:29; cp. vs. 39f; 15:12; 17:3; 1J 3:11, 23; 5:3. W. τηλικοῦτος: τὰ πλοῖα, τηλικαῦτα ὄντα though they are so large Js 3:4. W. τοσοῦτος: τοσοῦτων ὄντων although there were so many J 21:11. W. τοιοῦτος: τοιοῦτος ὤν Phlm 9 (cp. Just., A I, 18, 4 ὅσα ἄλλα τοιαῦτά ἐστι).—W. interrog. pron. ὑμεῖς τίνα με λέγετε εἶναι; who do you say I am? Mt 16:15; cp. 21:10; Mk 1:24; 4:41; 8:27, 29; Lk 4:34 al.; σὺ τίς εἶ; J 1:19; 8:25; 21:12 al. (cp. JosAs 14:6 τίς εἶ συ tell me ‘who you are’). σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων; (Pla., Gorg. 452b; Strabo 6, 2, 4 σὺ τίς εἶ ὁ τὸν Ὅμηρον ψέγων ὡς μυθογράφον;) Ro 14:4; ἐγὼ τίς ἤμην; (cp. Ex 3:11) Ac 11:17; τίς εἰμι ἐγὼ ὅτι who am I, that GJs 12:2 (Ex 3:11). W. πόσος: πόσος χρόνος ἐστίν; how long a time? Mk 9:21. W. ποταπός of what sort Lk 1:29.—W. relative pron. οἷος 2 Cor 10:11; ὁποῖος Ac 26:29; 1 Cor 3:13; Gal 2:6; ὅς Rv 1:19; ὅστις Gal 5:10, 19.—W. numerals ἦσαν οἱ φαγόντες πεντακισχίλιοι ἄνδρες 6:44 (cp. Polyaenus 7, 25 ἦσαν οἱ πεσόντες ἀνδρῶν μυριάδες δέκα); cp. Ac 19:7; 23:13. Λάζαρος εἷς ἦν ἐκ τῶν ἀνακειμένων L. was one of those at the table J 12:2; cp. Gal 3:20; Js 2:19. τῶν πιστευσάντων ἦν καρδία καὶ ψυχὴ μία Ac 4:32. εἷς εἶναι be one and the same Gal 3:28. ἓν εἶναι be one J 10:30; 17:11, 21ff; 1 Cor 3:8.—οὐδʼ εἶναι τὴν πλάσιν τὴν τῶν ἀνθρώπων τοῦ θεοῦ (that) the creation of humankind is not God’s doing AcPlCor 1:13.—To establish identity the formula ἐγώ εἰμι is oft. used in the gospels (corresp. to Hebr. אֲנִי הוּא Dt 32:39; Is 43:10), in such a way that the predicate must be understood fr. the context: Mt 14:27; Mk 6:50; 13:6; 14:62; Lk 22:70; J 4:26; 6:20; 8:24, 28; 13:19; 18:5f and oft.; s. on ἐγώ.—In a question μήτι ἐγώ εἰμι; surely it is not I? Mt 26:22, 25.

ⓑ to describe a special connection betw. the subject and a predicate noun ἡμεῖς ναὸς θεοῦ ἐσμεν ζῶντος we are a temple of the living God 2 Cor 6:16. ἡ ἐπιστολὴ ὑμεῖς ἐστε you are our letter (of recommendation) 3:2. σφραγίς μου τῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε you are the seal of my apostleship 1 Cor 9:2 and oft.

ⓒ in explanations:

α. to show how someth. is to be understood is a representation of, is the equivalent of; εἰμί here, too, serves as copula; we usually translate mean, so in the formula τοῦτʼ ἔστιν this or that means, that is to say (Epict., Ench. 33, 10; Arrian, Tact. 29, 3; SIG 880, 50; PFlor 157, 4; PSI 298, 9; PMert 91, 9; Jos., C. Ap. 2, 16; ApcMos 19; Just., D. 56, 23; 78, 3 al.) Mk 7:2; Ac 19:4; Ro 7:18; 9:8; 10:6, 8; Phlm 12; Hb 7:5 al.; in the sense that is (when translated) (Polyaenus 8, 14, 1 Μάξιμος ἀνηγορεύθη• τοῦτο δʼ ἄν εἴη Μέγιστον) Mt 27:46; Ac 1:19. So also w. relative pron.: ὅ ἐστιν Mk 3:17; 7:11, 34; Hb 7:2. After verbs of asking, recognizing, knowing and not knowing (Antiphanes Com. 231, 1f τὸ ζῆν τί ἐστι;) μάθετε τί ἐστιν learn what (this) means Mt 9:13. εἰ ἐγνώκειτε τί ἐστιν 12:7; cp. Mk 1:27; 9:10; Lk 20:17; J 16:17f; Eph 4:9. W. an indir. question (Stephan. Byz. s.v. Ἀγύλλα: τὶς ἠρώτα τί ἂν εἴη τὸ ὄνομα) τί ἂν εἴη ταῦτα Lk 15:26; τί εἴη τοῦτο 18:36. τίνα θέλει ταῦτα εἶναι what this means Ac 17:20; cp. 2:12, where the question is not about the mng. of terms but the significance of what is happening.—Esp. in interpr. of the parables (Artem. 1, 51 p. 48, 26 ἄρουρα οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ γυνή=field means nothing else than woman) ὁ ἀγρός ἐστιν ὁ κόσμος the field means the world Mt 13:38; cp. vss. 19f, 22f; Mk 4:15f, 18, 20; Lk 8:11ff (cp. Gen 41:26f; Ezk 37:11; Ath. 22, 4 [Stoic interpr. of myths]). On τοῦτό ἐστιν τὸ σῶμά μου Mt 26:26; Mk 14:22; Lk 22:19 and its various interpretations, see lit. s.v. εὐχαριστία. Cp. Hipponax (VI B.C.) 45 Diehl αὕτη γάρ ἐστι συμφορή=this means misfortune.

β. to be of relative significance, be of moment or importance, amount to someth. w. indef. pron. εἰδωλόθυτόν τί ἐστιν meat offered to idols means anything 1 Cor 10:19. Esp. εἰμί τι I mean someth. of pers. 1 Cor 3:7; Gal 2:6; 6:3; and of things vs. 15. εἰμί τις Ac 5:36.—Of no account ἐμοὶ εἰς ἐλάχιστόν ἐστιν (telescoped fr. ἐλάχ. ἐστιν and εἰς ἐλάχ. γίνεται, of which there are many exx. in Schmid, I 398; II 161, 237; III 281; IV 455) it is of little or no importance to me 1 Cor 4:3.

③ be in reference to location, persons, condition, or time, be

ⓐ of various relations or positions involving a place or thing: w. ἀπό: εἶναι ἀπό τινος be or come from a certain place (X., An. 2, 4, 13) J 1:44.—W. ἐν: ἐν τοῖς τ. πατρός μου in my father’s house Lk 2:49 (cp. Jos., Ant. 16, 302 καταγωγὴ ἐν τοῖς Ἀντιπάτρου). ἐν τῇ ὁδῷ on the way Mk 10:32. ἐν τῇ ἐρήμῳ Mt 24:26. ἐν ἀγρῷ Lk 15:25. ἐν δεξιᾷ τ. θεοῦ at God’s right hand Ro 8:34; in heaven Eph 6:9.—W. εἰς: τὴν κοίτην Lk 11:7; τὸν κόλπον J1:18.—W. ἐπὶ w. gen. be on someth. of place, roof Lk 17:31; head J 20:7 (cp. 1 Macc 1:59); also fig., of one who is over someone (1 Macc 10:69; Jdth 14:13 ὁ ὢν ἐπὶ πάντων τῶν αὐτοῦ) Ro 9:5 (of the angel of death Mel., P. 20, 142 ἐπὶ τῶν πρωτοτόκων); also ἐπάνω τινός J 3:31.—W. dat. be at someth. the door Mt 24:33; Mk 13:29.—W. acc. be on someone: grace Lk 2:40; Ac 4:33; spirit (Is 61:1) Lk 2:25; εἶναι ἐπὶ τὸ αὐτό be in the same place, together (Gen 29:2 v.l.) Ac 1:15; 2:1, 44; 1 Cor 7:5.—W. κατά w. acc. εἶναι κατὰ τὴν Ἰουδαίαν be in Judea Ac 11:1; εἶναι ἐν Ἀντιοχείᾳ κατὰ τὴν οὖσαν ἐκκλησίαν were at Antioch in the congregation there 13:1.—W. ὑπό w. acc. τι or τινα of place be under someth. J 1:48; 1 Cor 10:1.—W. παρά w. acc. παρὰ τὴν θάλασσαν by the sea- (i.e. lake-) shore Mk 5:21; Ac 10:6.—W. πρός τι be close to, facing someth. Mk 4:1.—W. adv. of place ἐγγύς τινι near someth. Ac 9:38; 27:8. μακρὰν (ἀπό) Mk 12:34; J 21:8; Eph 2:13; also πόρρω Lk 14:32. χωρίς τινος without someth. Hb 12:8. ἐνθάδε Ac 16:28. ἔσω J 20:26. ἀπέναντί τινος Ro 3:18 (Ps 35:2). ἐκτός τινος 1 Cor 6:18; ἀντίπερά τινος Lk 8:26; ὁμοῦ J 21:2; οὗ Mt 2:9; ὅπου Mk 2:4; 5:40. ὧδε Mt 17:4; Mk 9:5; Lk 9:33. Also w. fut. mng. (ESchwartz, GGN 1908, 161 n.; on the fut. use of the pres. cp. POxy 531, 22 [II A.D.] ἔστι δὲ τοῦ Τῦβι μηνὸς σοὶ ὸ̔ θέλεις) ὅπου εἰμί J 7:34, 36; 12:26; 14:3; 17:24. As pred., to denote a relatively long stay at a place, stay, reside ἴσθι ἐκεῖ stay there Mt 2:13, cp. vs. 15; ἐπʼ ἐρήμοις τόποις in lonely places Mk 1:45; ἦν παρὰ τὴν θάλασσαν he stayed by the lakeside 5:21.

ⓑ involving humans or transcendent beings: w. adv. ἔμπροσθέν τινος Lk 14:2. ἔναντί τινος Ac 8:21; ἐνώπιόν τινος Lk 14:10; Ac 4:19; 1 Pt 3:4; Rv 7:15; ἐντός τινος Lk 17:21; ἐγγύς τινος J 11:18; 19:20; Ro 10:8 (Dt 30:14).—W. prep. ἐν τινί equiv. to ἔκ τινος εἶναι be among Mt 27:56; cp. Mk 15:40; Ro 1:6. Of God, who is among his people 1 Cor 14:25 (Is 45:14; Jer 14:9); of the Spirit J 14:17. Of persons under Christ’s direction: ἐν θεῷ 1J 2:5; 5:20 (s. Norden, Agn. Th. 23, 1). ἔν τινι rest upon, arise from someth. (Aristot., Pol. 7, 1, 3 [1323b, 1] ἐν ἀρετῇ; Sir 9:16) Ac 4:12; 1 Cor 2:5; Eph 5:18.—εἴς τινα be directed, inclined toward Ac 23:30; 2 Cor 7:15; 1 Pt 1:21.—κατά w. gen. be against someone (Sir 6:12) Mt 12:30; Mk 9:40 and Lk 9:50 (both opp. ὑπέρ); Gal 5:23.—σύν τινι be with someone (Jos., Ant. 7, 181) Lk 22:56; 24:44; Ac 13:7; accompany, associate w. someone Lk 8:38; Ac 4:13; 22:9; take sides with someone (X., Cyr. 5, 4, 37; 7, 5, 77; Jos., Ant. 11, 259 [of God]) Ac 14:4.—πρός τινα be with someone Mt 13:56; Mk 6:3; J 1:1f. I am to be compared w. IMg 12.—μετά and gen. be with someone (Judg 14:11) Mt 17:17; Mk 3:14; 5:18; J 3:26; 12:17; ἔστω μεθʼ ὑμῶν εἰρήνη AcPlCor 2:40; of God, who is with someone (Gen 21:20; Judg 6:13 al.; Philo, Det. Pot. Ins. 4; Jos., Ant. 6, 181; 15, 138) Lk 1:66; J 3:2; 8:29; Ac 10:38 al.; also be with in the sense be favorable to, in league with (Ex 23:2) Mt 12:30; Lk 11:23; of punishment attending a pers. τὸ πῦρ ἐστι μετʼ αὐτοῦ AcPlCor 2:37.—παρά and gen. come from someone (X., An. 2, 4, 15; Just., D. 8, 4 ἔλεος παρὰ θεοῦ) fr. God J 6:46; 7:29; w. dat. be with, among persons Mt 22:25; Ac 10:6. W. neg. be strange to someone, there is no … in someone Ro 2:11; 9:14; Eph 6:9.—ὑπέρ w. gen. be on one’s side Mk 9:4 and Lk 9:50 (both opp. κατά); w. acc. be superior to (Sir 25:10; 30:16) Lk 6:40.

ⓒ of condition or circumstance: κατά w. acc. live in accordance with (Sir 28:10; 43:8; 2 Macc 9:20) κατὰ σάκρα, πνεῦμα Ro 8:5. οὐκ ἔστιν κατὰ ἄνθρωπον not human (in origin) Gal 1:11.—Fig. ὑπό w. acc. be under (the power of) someth. Ro 3:9; 6:14f; Gal 3:10, 25.—W. ἐν of existing ἐν τῷ θεῷ εἶναι of humankind: have its basis of existence in God Ac 17:28. Of states of being: ἐν δόξῃ 2 Cor 3:8; ἐν εἰρήνῃ Lk 11:21; ἐν ἔχθρᾳ at enmity 23:12; ἐν κρίματι under condemnation vs. 40. ἐν ῥύσει αἵματος suffer from hemorrhages Mk 5:25; Lk 8:43 (cp. Soph., Aj. 271 ἦν ἐν τῇ νόσῳ; cp. TestJob 35:1 ἐν πληγαῖς πολλαῖς). Periphrastically for an adj. ἐν ἐξουσίᾳ authoritative Lk 4:32. ἐν βάρει important 1 Th 2:7. ἐν τῇ πίστει true believers, believing 2 Cor 13:5. Be involved in someth. ἐν ἑορτῇ be at the festival=take part in it J 2:23. ἐν τούτοις ἴσθι devote yourself to these things 1 Ti 4:15 (cp. X., Hell. 4, 8, 7 ἐν τοιούτοις ὄντες=occupied w. such things; Jos., Ant. 2, 346 ἐν ὕμνοις ἦσαν=they occupied themselves w. the singing of hymns).—Fig., live in the light 1J 2:9; cp. vs. 11; 1 Th 5:4; in the flesh Ro 7:5; 8:8; AcPlCor 1:6. ἐν οἷς εἰμι in the situation in which I find myself Phil 4:11 (X., Hell. 4, 2, 1; Diod S 12, 63, 5; 12, 66, 4; Appian, Hann. 55 §228 ἐν τούτοις ἦν=he was in this situation; Jos., Ant. 7, 232 ἐν τούτοις ἦσαν=found themselves in this sit.; TestJob 35:6 ἐν τίνι ἐστίν; s. ZPE VIII 170). ἐν πολλοῖς ὢν ἀστοχήμασι AcPlCor 2:1. Of characteristics, emotions, etc. ἔν τινί ἐστιν, e.g. ἀδικία J 7:18; ἄγνοια Eph 4:18; ἀλήθεια J 8:44; 2 Cor 11:10 (cp. 1 Macc 7:18); ἁμαρτία 1J 3:5.

ⓓ of time ἐγγύς of καιρός be near Mt 26:18; Mk 13:28. πρὸς ἑσπέραν ἐστίν it is toward evening Lk 24:29 (Just., D. 137, 4 πρὸς δυσμὰς … ὁ ἥλιός ἐστι).

④ to be alive in a period of time, live, denoting temporal existence (Hom., Trag., Thu. et al.; Sir 42:21; En 102:5 Philo, De Jos. 17; Jos., Ant. 7, 254) εἰ ἤμεθα ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν if we had lived in the days of our fathers Mt 23:30. ὅτι οὐκ εἰσὶν because they were no more 2:18 (Jer 38:15). ἦσαν ἐπὶ χρόνον ἱκανόν (those who were healed and raised by Christ) remained alive for quite some time Qua.

⑤ to be the time at which someth. takes place w. indications of specific moments or occasions, be (X., Hell. 4, 5, 1, An. 4, 3, 8; Sus 13 Theod.; 1 Macc 6:49; 2 Macc 8:26; Jos., Ant. 6, 235 νουμηνία δʼ ἦν; 11, 251): ἦν ὥρα ἕκτη it was the sixth hour (=noon acc. to Jewish reckoning) Lk 23:44; J 4:6; 19:14.—Mk 15:25; J 1:39. ἦν ἑσπέρα ἤδη it was already evening Ac 4:3. πρωί̈ J 18:28. ἦν παρασκευή Mk 15:42. ἦν ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων J 5:1. σάββατόν ἐστιν vs. 10 et al. Short clauses (as Polyaenus 4, 9, 2 νὺξ ἦν; 7, 44, 2 πόλεμος ἦν; exc. 36, 8 ἦν ἀρίστου ὥρα; Jos., Ant. 19, 248 ἔτι δὲ νὺξ ἦν) χειμὼν ἦν J 10:22; ἦν δὲ νύξ (sim. Jos., Bell. 4, 64) 13:30; ψύχος it was cold 18:18; καύσων ἔσται it will be hot Lk 12:55.

⑥ to take place as a phenomenon or event, take place, occur, become, be, be in (Hom., Thu. et al.; LXX; En 104:5; 106:6.—Cp. Just., D. 82, 2 of Christ’s predictions ὅπερ καὶ ἔστι ‘which is in fact the case’.) ἔσται θόρυβος τοῦ λαοῦ a popular uprising Mk 14:2. γογγυσμὸς ἦν there was (much) muttering J 7:12. σχίσμα there was a division 9:16; 1 Cor 1:10; 12:25. ἔριδες … εἰσίν quarrels are going on 1:11. δεῖ αἱρέσεις εἶναι 11:19. θάνατος, πένθος, κραυγή, πόνος ἔσται Rv 21:4. ἔσονται λιμοὶ κ. σεισμοί Mt 24:7. Hence τὸ ἐσόμενον what was going to happen (Sir 48:25) Lk 22:49. πότε ταῦτα ἔσται; when will this happen? Mt 24:3. πῶς ἔσται τοῦτο; how can this be? Lk 1:34. Hebraistically (הָיָה; s. KBeyer, Semitische Syntax im NT, ’62, 63–65) καὶ ἔσται w. fut. of another verb foll. and it will come about that Ac 2:17 (Jo 3:1); 3:23 (w. δέ); Ro 9:26 (Hos 2:1).—W. dat. ἐστί τινι happen, be granted, come, to someone (X., An. 2, 1, 10; Jos., Ant. 11, 255; Just., D. 8, 4 σοὶ … ἔλεος ἔσται παρὰ θεοῦ) Mt 16:22; Mk 11:24; Lk 2:10; GJs 1:1; 4:3; 8:3; τί ἐστίν σοι τοῦτο, ὅτι what is the matter with you, that GJs 17:2.—Of becoming or turning into someth. become someth. εἰς χολὴν πικρίας εἶναι become bitter gall Ac 8:23. εἰς σάρκα μίαν Mt 19:5; Mk 10:8; 1 Cor 6:16; Eph 5:31 (all Gen 2:24. Cp. Syntipas p. 42, 24 οὐκ ἔτι ἔσομαι μετὰ σοῦ εἰς γυναῖκα); τὰ σκολιὰ εἰς εὐθείας Lk 3:5 (Is 40:4); εἰς πατέρα 2 Cor 6:18; Hb 1:5 (2 Km 7:14; 1 Ch 22:10; 28:6); εἰς τὸ ἕν 1J 5:8.— Serve as someth. (IPriene 50, 39 [c. II B.C.] εἶναι εἰς φυλακὴν τ. πόλεως; Aesop., Fab. 28 H.=18 P.; 26 Ch.; 18 H-H. εἰς ὠφέλειαν; Gen 9:13; s. also εἰς 4d) 1 Cor 14:22; Col 2:22; Js 5:3.—Of something being ἀνεκτότερον ἔσται it will be more tolerable τινί for someone Lk 10:12, 14.

⑦ to exist as possibility ἔστιν w. inf. foll. it is possible, one can (Περὶ ὕψους 6; Diog. L. 1, 110 ἔστιν εὑρεῖν=one can find; Just., A I, 59, 10 ἔστι ταῦτα ἀκοῦσαι καὶ μαθεῖν; D. 42, 3 ἰδεῖν al.; Mel., P. 19, 127); neg. οὐκ ἔστιν νῦν λέγειν it is not possible to speak at this time Hb 9:5. οὐκ ἔστιν φαγεῖν it is impossible to eat 1 Cor 11:20 (so Hom. et al.; UPZ 70, 23 [152/151 B.C.] οὐκ ἔστι ἀνακύψαι με πώποτε … ὑπὸ τῆς αἰσχύνης; 4 Macc 13:5; Wsd 5:10; Sir 14:16; 18:6; EpJer 49 al.; EpArist 163; Jos., Ant. 2, 335; Ath. 22, 3 ἔστιν εἰπεῖν).

⑧ to have a point of derivation or origin, be,/come from somewhere ἐκ τῆς ἐξουσίας Ἡρῴδου from Herod’s jurisdiction Lk 23:7; ἐκ Ναζαρέτ (as an insignificant place) J 1:46; ἐκ τῆς γῆς 3:31; ἐκ γυναικός 1 Cor 11:8 al. ἐξ οὐρανοῦ, ἐξ ἀνθρώπων be of heavenly (divine), human descent Mt 21:25; Mk 11:30; Lk 20:4. Be generated by (cp. Sb 8141, 21f [ins I B.C.] οὐδʼ ἐκ βροτοῦ ἤεν ἄνακτος, ἀλλὰ θεοῦ μεγάλου ἔκγονος; En 106:6) Mt 1:20. Esp. in Johannine usage ἐκ τοῦ διαβόλου εἶναι originate from the devil J 8:44; 1J 3:8. ἐκ τοῦ πονηροῦ 3:12; ἐκ τοῦ κόσμου J 15:19; 17:14, 16; 1J 4:5. ἐκ τῆς ἀληθείας εἶναι 2:21; J 18:37 etc. Cp. 9 end.

⑨ to belong to someone or someth. through association or genetic affiliation, be, belong w. simple gen. (X., Hell. 2, 4, 36; Iambl., Vi. Pyth. 33, 230 τῶν Πυθαγορείων) οἱ τῆς ὁδοῦ ὄντες those who belong to the Way Ac 9:2. εἰμὶ Παύλου I belong to Paul 1 Cor 1:12; 3:4; cp. Ro 8:9; 2 Cor 10:7; 1 Ti 1:20; Ac 23:6. ἡμέρας εἶναι belong to the day 1 Th 5:8, cp. vs. 5. W. ἔκ τινος 1 Cor 12:15f; Mt 26:73; Mk 14:69f; Lk 22:58 al. (cp. X., Mem. 3, 6, 17; oft LXX). ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα belong to the twelve 22:3. ὅς ἐστιν ἐξ ὑμῶν who is a fellow-countryman of yours Col 4:9.—To belong through origin 2 Cor 4:7. Of Mary: ἦν τῆς φυλῆς τοῦ Δαυίδ was of David’s line GJs 10:1. Cp. 8 above.

⑩ to have someth. to do with someth. or someone, be. To denote a close relationship ἐξ ἔργων νόμου εἶναι rely on legal performance Gal 3:10. ὁ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως the law has nothing to do with faith vs. 12.—To denote a possessor Mt 5:3, 10; l9:14; Mk 12:7; Lk 18:16; 1 Cor 6:19. Esp. of God who owns the Christian Ac 27:23; 1 Cor 3:23; 2 Ti 2:19 (Num 16:5). οὐδʼ εἶναι τὸν κόσμον θεοῦ, ἀλλὰ ἀγγέλων AcPlCor 1:15 (cp. Just., A II, 13, 4 ὅσα … καλῶς εἴρηται, ἡμῶν τῶν χριστιανῶν ἐστι).—W. possess. pron. ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία Lk 6:20. οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι Mk 10:40 (cp. Just., A I, 4, 2 ὑμέτερον ἀγωνιᾶσαί ἐστι ‘it is a matter for your concern’).—To denote function (X., An. 2, 1, 4) οὐχ ὑμῶν ἐστιν it is no concern of yours Ac 1:7—Of quality παιδεία οὐ δοκεῖ χαρᾶς εἶναι discipline does not seem to be (partake of) joy Hb 12:11.—10:39.

⑪ as an auxiliary: very commonly the simple tense forms are replaced by the periphrasis εἶναι and the ptc. (B-D-F §352–55; Mlt. 225–27, 249; Mlt-H. 451f; Rdm.² 102, 105, 205; Kühner-G. I 38ff; Rob. 374–76, 1119f; CTurner, Marcan Usage: JTS 28, 1927 349–51; GKilpatrick, BT 7, ’56, 7f; very oft. LXX).

ⓐ (as in Hom et al.) w. the pf. ptc. to express the pf., plpf. and fut. pf. act. and pass. (s. Mayser 329; 377) ἦσαν ἐληλυθότες they had come Lk 5:17. ἦν αὐτῶν ἡ καρδία πεπωρωμένη their hearts were hardened Mk 6:52. ἠλπικότες ἐσμέν we have set our hope 1 Cor 15:19. ὁ καιρὸς συνεσταλμένος ἐστίν the time has become short 7:29. ἦν ἑστώς (En 12:3) he was standing (more exactly he took his stand) Lk 5:1.

ⓑ w. pres. ptc. (B-D-F §353).

α. to express the pres. ἐστὶν προσαναπληροῦσα τὰ ὑστερήματα supplies the wants 2 Cor 9:12 (Just., A I, 26, 5 Μαρκίων … καὶ νῦν ἔτι ἐστὶ διδάσκων; Mel., P. 61, 441 ἐστὶν … κηρυσσόμενον).

β. impf. or aor. ἦν καθεύδων he was sleeping Mk 4:38. ἦσαν ἀναβαίνοντες … ἦν προάγων 10:32; cp. Lk 1:22; 5:17; 11:14 al. (JosAs 1:3 ἦν συνάγων τὸν σίτον; Mel., P. 80, 580 ἦσθα εὐφραινόμενος). ἦν τὸ φῶς τὸ ἀλήθινόν … ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον the true light entered the world J 1:9, w. ἦν introducing a statement in dramatic contrast to the initial phrase of vs. 8.—To denote age (Demetr.: 722 Fgm. 1, 2 al. Jac.; POxy 275, 9 [66 A.D.] οὐδέπω ὄντα τῶν ἐτῶν; Tob 14:11) Mk 5:42; Lk 3:23; Ac 4:22; GJs 12:3.—Mussies 304–6.

γ. fut. ἔσῃ σιωπῶν you will be silent Lk 1:20; cp. 5:10; Mt 24:9; Mk 13:13; Lk 21:17, 24 al.; 2 Cl 17:7 Bihlm. (the child) shall serve him (God).

ⓒ w. aor. ptc. as plpf. (Aelian, NA 7, 11; Hippiatr. 34, 14, vol. I p. 185, 3 ἦν σκευάσας; ISyriaW 2070b ἦν κτίσας; AcThom 16; 27 [Aa II/2 p. 123, 2f; p. 142, 10]; B-D-F §355 m.—JVogeser, Z. Sprache d. griech. Heiligenlegenden, diss. Munich 1907, 14; JWittmann, Sprachl. Untersuchungen zu Cosmas Indicopleustes, diss. Munich 1913, 20; SPsaltes, Gramm. d. byzant. Chroniken 1913, 230; Björck [διδάσκω end] 75; B-D-F §355). ἦν βληθείς had been thrown Lk 23:19; J 18:30 v.l.—GPt 6:23; 12:51. (Cp. Just., A II, 10, 2 διʼ εὑρέσεως … ἐστὶ πονηθέντα αὐτοῖς ‘they achieved through investigation’).

ⓓ Notice esp. the impersonals δέον ἐστίν it is necessary (Pla. et al.; POxy 727, 19; Sir praef. ln. 3; 1 Macc 12:11 δέον ἐστὶν καὶ πρέπον) Ac 19:36; εἰ δέον ἐστίν if it must be 1 Pt 1:6 (s. δεῖ 2a); 1 Cl 34:2; πρέπον ἐστίν it is appropriate (Pla. et al.; POxy 120, 24; 3 Macc 7:13) Mt 3:15; 1 Cor 11:13.

ⓔ In many cases the usage w. the ptc. serves to emphasize the duration of an action or condition (BGU 183, 25 ἐφʼ ὸ̔ν χρόνον ζῶσα ᾖ Σαταβούς); JosAs 2:1 ἦν … ἐξουθενοῦσα καὶ καταπτύουσα πάντα ἄνδρα). ἦν διδάσκων he customarily taught Mk 1:22; Lk 4:31; 19:47. ἦν θέλων he cherished the wish 23:8. ἦσαν νηστεύοντες they were keeping the fast Mk 2:18. ἦσαν συλλαλοῦντες they were conversing for a while 9:4. ἦν προσδεχόμενος he was waiting for (the kgdm.) 15:43. ἦν συγκύπτουσα she was bent over Lk 13:11.

ⓕ to emphasize the adjectival idea inherent in the ptc. rather than the concept of action expressed by the finite verb ζῶν εἰμι I am alive Rv 1:18. ἦν ὑποτασσόμενος he was obedient Lk 2:51. ἦν ἔχων κτήματα πολλά he was very rich Mt 19:22; Mk 10:22. ἴσθι ἐξουσίαν ἔχων you shall have authority Lk 19:17 (Lucian, Tim. 35 ἴσθι εὐδαιμονῶν). ἦν καταλλάσσων (God) was reconciling 2 Cor 5:19 (cp. Mel., P. 83, 622 οὗτος ἦν ὁ ἐκλεξάμενός σε; Ath. 15, 2 οὗτός ἐστιν ὁ … καρπούμενος).—LMcGaughy, Toward a Descriptive Analysis of ΕΙΝΑΙ as a Linking Verb in the Gk. NT, diss. Vanderbilt, ’70 (s. esp. critique of treatment of εἰμί in previous edd. of this lexicon pp. 12–15).—Mlt. 228. B. 635. DELG. M-M. EDNT. TW. Sv.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > εἰμί
17 κλίνω

κλίνω, fut. κλινῶ, perf. κέκλικα, aor. pass. ἐκλίϑην, ep. u. ion. ἐκλίνϑην, in Zusammensetzungen auch ἐκλίνην, denn Her. 9, 16 ist κλινῆναι zweifelhaft, perf. κέκλιμαι, κέκλινται, plur., Xen. equ. 5, 5, – 1) biegen, beugen; feindliche Truppen zum Weichen bringen, Iliad. 5, 37 Τρῶας δ' ἔκλιναν Δαναοί, Odyss. 9, 59 Κίκονες κλῖναν δαμάσαντες Ἀχαιούς, vgl. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 151 u. Friedlaender zu Scholl. Aristonic. Iliad. 5, 37, auch Schol. Odyss. 9, 59, welches wohl ebenfalls aus Aristonicus Bammt; ähnlich Iliad. 14, 510 ἔκλινε μάχην ἐννοσίγαιος; Theogn. 711 ἐκλίνϑη μάχη; Euripid. Suppl. 704 ἔκλινε γὰρ (ὁ λόχος) κέρας τὸ λαιὸν ἡμῶν; – ἡμέρα κλίνει τε κἀνάγει πάλιν ἅπαντα τἀνϑρώπεια Soph. Ai. 131, der Tag beugt nieder u. hebt empor; τάλαντα κλίνειν, die gleich schwebenden Schalen der Wage in eine schräge Richtung bringen, so daß die eine steigt, die andere sinkt, Il. 19, 223, womit Plat. zu vgl. ἰσόῤῥοπον πρᾶγμα ἐν μέσῳ οὐχ ἕξει μᾶλλον οὐδ' ἧττον οὐδαμόσε κλιϑῆναι, Phaed. 109 a; ὄσσε πάλιν κλίνειν, die Augen zurückwenden, Il. 3, 427; τὰς δ' ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ τὰ δεξιὰ κλίναντες, Plat. Tim. 77 e; – ἐκ δὲ πυϑμένων ἔκλινε κοῖλα κλῇϑρα, er riß die Schlösser auf u. warf die Thüren zurück, Soph. O. R. 1262. – 2) anlehnen; κλῖνε δ' ἄρα μάστιγα ποτὶ ζυγόν Il. 23, 509; ἔκλιναν ἅρματα πρὸς ἐνώπια Il. 8, 435; ἔστησαν σάκε' ὤμοισι κλίναντες, indem sie die Schilder an die Schultern lehnten, Il. 11, 591; κλῖνόν μ' εἰς εὐνὴν αὖϑις Eur. Or. 227; κλίνατέ μ', οὐ σϑένω ποσί, leget mich hin, Alc. 268; ἷζε δ' ἐπὶ οὐδοῦ κλινάμενος σταϑμῷ, indem er sich an den Pfosten lehnte, med. Homerisch = passiv., Od. 17, 340; pass., κλινϑῆναι ἐυξέστῳ ἐνὶ δίφρῳ Il. 23, 335; στήλῃ κεκλιμένος 11, 371; κεκλιμένα καλῇσιν ἐπάλξεσιν 22, 3; ἀσπίσι κεκλιμένοι, auf die Schilde gelehnt, gestützt, 3, 135; κλισμῷ κεκλιμένη, in den Sessel gelehnt, Od. 17, 97; Ἀσία δὲ χϑὼν ἐπὶ γόνυ κέκλιται, Asien beugt sich u. fällt aufs Knie, Aesch. Pers. 894; ὑπτία δὲ κλίνομαι δείσασα πρὸς δμωαῖσι, ich lehne mich zurückgebeugt auf die Mägde, Soph. Ant. 1173; τοῖς ἐμοῖς πλευροῖς ὁμοῦ κλιϑεῖσαν Trach. 1216; Eur. κλίϑητί νύν μοι πλευρὰ ϑεὶς ἐπὶ χϑονός, Cycl. 544. Auch = sich auf die Seite lehnen, fallen, Od. 19, 470; sich niederlegen, Il. 10, 350. 23, 232; παραὶ λεχέεσσι κλιϑῆναι, sich neben der Braut im Bette lagern, Beilager halten, Od. 18, 213. – Dah. im perf. = liegen, ἔντεα δέ σφιν καλὰ παρ' αὐτοῖσι χϑονὶ κέκλιτο, die Waffen lagen auf der Erde, Il. 10, 471; Od. 11, 194; ἠέρι δ' ἔγχος ἐκέκλιτο καὶ ταχέ' ἵππω Il. 5, 356, eigtl. Schild u. Pferde waren an den Nebel gelehnt, in Nebel gehüllt, verborgen; auch von Orten, gelegen sein, liegen, (νῆσοι) αἵϑ' ἁλὶ κεκλίαται, die im Meere gelegen sind, Od. 4, 608; λίμνῃ, gegen den See gelegen, 13, 235, vgl. 11, 234, wobei an eine Abdachung nach dem Orte hin, der im dat. steht, anzunehmen ist; auch von Menschen, Ὀρέσβιος λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι, dessen Wohnsitz am kephisischen See gelegen ist, Il. 5, 709; ῥηγμῖνι ϑαλάσσης κεκλίαται, sie lehnen sich an den Strand, sind am Strande, 16, 68; sp. D., πόλις κεκλιμένη ἐπὶ Εὐρύτου ῥεέϑροις Coluth. 223; von den Himmelsgegenden, τὴν πρὸς ἀνατολὰς κεκλιμένην πλευρὰν τῆς Ἰταλίας Pol. 2, 14, 4; τὸ εἰς τὰς ἄρκτους κεκλιμένον 1, 42, 5, u. öfter, wie D. Sic. 1, 17. 2, 53 u. a. Sp. Bes. auch = b egraben sein, Ἀλφεοῦ πόρῳ κλιϑείς, am Alpheus, Pind. Ol. 1, 92; οὐ νόσῳ οὐδ' ὑπὸ δυςμενέων δούρατι κεκλίμεϑα, nicht durch Krankheit noch durch der Feinde Speer sind wir hingestreckt, Antp. Sid. 84 (VII, 493), u. öfter in der Anth. – Einen Platz zum Liegen anweisen, sich niederlegen oder niedersetzen lassen, z. B. zur Mahlzeit, Her. 9, 16. – Auch intrans., sich hinneigen, ἡ πόλις ὅπως ποτ' ἐπὶ τὸ χεῖρον ἔκλινεν Xen. Hem. 3, 5, 13; τῶν πραγμάτων ὁλοσχερῶν ἐπὶ Ῥωμαίους κεκλικότων Pol. 30, 10, 12; κλίνοντος ἡλίου, als sich die Sonne zum Untergang neigte, Ap. Rh. 1, 452; ἅμα τῷ κλῖναι τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτός Pol. 3, 93, 7; N. T.; vgl. Poll. 4, 158; – κλινεῖν ἐπ' ἀσπίδα Pol. 3, 115, 9, ποτὲ μὲν παρ' ἀσπίδα κλίναντες ποτὲ δ' ἐπὶ δόρυ, linksum, rechtsum kehrt machen, 6, 40, 12. – Bei den Gramm. = biegen, abwandeln, sowohl decliniren als conjugiren, Apoll. Dysc. synt. 319, 24.

Griechisch-deutsches Handwörterbuch > κλίνω
18 κλινω

     κλίνω

     (ῑ) (эп. aor. med. ἐκλινάμην; pass.: fut. κλιθήσομαι, aor. 1 ἐκλίθην с ῐ и ἐκλίνθην, aor. 2 ἐκλίνην с ῐ, pf. κέκλῐμαι; эп. 3 л. sing. praes. conjct. κλίνῃσι)

    1) склонять, наклонять

     (τάλαντα Hom.; τὸ πρόσωπον εἰς τέν γῆν NT.)

    οὐδαμόσε κλιθῆναι Plat. — никуда не склоняться, т.е. находиться в равновесии;

    ἡμέρα κλίνει τε κἀνάγει πάλιν τἀνθρώπεια погов. Soph. — (один) день (то) опускает вниз человеческие судьбы, (то) вновь поднимает (их)

    2) клониться, склоняться, подходить к концу

     (ἅμα τῷ κλῖναι τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτός Polyb.; ἥ ἡμέρα ἤρξατο κ. NT.)

    τῶν πραγμάτων ἐπὴ Ῥωμαίους κεκλικότων Polyb. — так как обстоятельства складывались в пользу римлян;

    κ. πρὸς φυγήν Polyb. — дрогнуть и обратиться в бегство

    3) прислонять, приставлять, упирать

    (μάστιγα ποτὴ ζυγόν, σάκεα ὤμοισι Hom.)

    ἀσπίσι κεκλιμένοι Hom. — опершись на щиты;

    ξύλα εἰς ἄλληλα κεκλιμένα Her. — прислоненные друг к другу жерди;

    οὐκ ἔχει ποῦ τέν κεφαλέν κλίνῃ NT. — ему некуда преклонить голову

    4) придвигать

     (ἅρματα πρὸς ἐνώπια Hom.)

    5) прогибать, т.е. взламывать

     (κλῇθρα Soph.)

    6) pass. опускаться, падать

     (φύλλα κεκλιμένα Hom.)

    Ἀσία χθὼν ἐπὴ γόνυ κέκλιται Aesch. — асийская земля пала на колени;

    ἐν νεκύεοσιν κλινθήτην Hom. — (Одиссей и Диомед, увидев троянца) припали (к земле) среди трупов;

    ὕπτιος κλίνομαι Soph. — я падаю навзничь

    7) класть, укладывать

     (τινὰ εἰς εὐνήν Eur.)

    κλίνατ΄, οὐ σθένω ποσίν Eur. — положите (меня), я не могу стоять на ногах

    8) pass. ложиться

     κλίνθη κεκμηώς Hom. — (Ахилл) лег усталый;

    κλίθητι ἐπὴ χθονός Eur. — ляг на землю;

    κλιθέντες ἐδαίνυντο Her. — возлегши, (массагеты) стали пировать

    9) pass. быть сложенным, лежать

     (ἔντεα χθονὴ κέκλιτο Hom.)

    10) pf. pass. быть расположенным, находиться

     (ἁλί Hom.; εἰς τὰς ἄρκτους Polyb.; πρὸς Φοινίκην Diod.)

    11) pf. pass. обитать, жить

     (λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι Hom.)

    δισσαῖς ἀπείροις κλιθείς Soph. — (Гелиос), обитающий на обоих материках

    12) pass. лежать в могиле, быть погребенным

     (Ἀλφεοῦ πόρῳ Pind.)

    13) смещать, сдвигать, передвигать

     (τι ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐπὴ τὰ δεξιά Plat.)

    14) отворачивать

     (ὄσσα πάλιν Hom.)

    ὅ δ΄ ἐκλίνθη Hom. — он же увернулся (от удара)

    15) поворачивать

    κ. μάχην Hom. — изменять ход сражения

    16) отражать, отбрасывать, обращать в бегство

     (Τρῶας Hom.; παρεμβολὰς ἀλλοτρίων NT.)

    17) поворачиваться

    κ. ἐπ΄ или παρ΄ ἀσπίδα Polyb. — поворачиваться в сторону щита, т.е. налево;

    κ. ἐπὴ δόρυ Polyb. — поворачиваться в сторону копья, т.е. направо

    18) грам. изменять по падежам или лицам, т.е. склонять или спрягать

Древнегреческо-русский словарь > κλινω
19 ἕλκω

ἕλκω ([full] ἑλκύω late, Tz.H.6.621), Il.24.52, etc., [tense] impf.

A εἷλκον A.Fr.39
, etc., [dialect] Ep.
ἕλκον Il.4.213
,al. (never εἵλκυον): [tense] fut.
ἕλξω A.Supp. 909
, etc., rarely ἑλκύσω [ῠ] Hp.Fract.2, Philem.174: [tense] aor. εἵλκῠσα Batr.232
, Pi.N.7.103, Trag. and [dialect] Att., E.Ph. 987, Ar.Nu. 540, SIG2587.23, al., etc.; ἥλκυσα IG11(2).287
B61 (Delos, ii B.C.), CIG4993,5006 (Egypt, iii A.D.); later εἷλξα, poet. ἕλξα AP9.370
(Tib. Ill.), Orph.A. 258, Gal.Nat.Fac.1.12: [tense] pf. εἵλκῠκα D.22.59
; [tense] pf. part. ἑολκώς prob.in Epich. 177:—[voice] Med., [tense] fut. - ύσομαι ([etym.] ἐφ-) Antyll. ap. Orib.6.10.9: [tense] aor. εἱλκυσάμην ([etym.] ἀφ-) v.l. in Hp.Art.11, subj. ἀφελκύσωμαι Ar.Ach. 1120
; rarely εἱλξάμην Gal.4.534
:—[voice] Pass., [tense] fut. ἑλκυσθήσομαι A.Th. 614
([etym.] ξυγκαθ-), Lyc.358, ἑλχθήσομαι Gal.UP7.7
: [tense] aor. εἱλκύσθην Hp.Epid.4.14
, ([etym.] ἐξ-) Ar.Ec. 688, ἑλκ- Hdt.1.140
, ἡλκ- IG12(7).115.11
([place name] Amorgos); later εἵλχθην Ph.2.11
, Philostr.VA8.15, D.L.6.91: [tense] pf. εἵλκυσμαι Hp.Superf. 16
, E.Rh. 576,Ph.1.316, ([etym.] καθ-) Th.6.50, ἕλκυσμαι ([etym.] ἀν-) Hdt.9.98, ἥλκυσμαι BGU1256.11
(ii B.C.): [tense] plpf. εἵλκυστο Hp.Epid.4.36
.—In [dialect] Att., ἕλκω, ἕλξω were alone used in [tense] pres. and [tense] fut., while the other tenses were formed from ἑλκυ-; cf. ἑλκέω (q.v.), ἑλκυστάζω. In Hom., Aristarch. rejected the augm. (Cf. Lat. sulcus, Lith. velkù 'drag'):— draw, drag, with collat.notion of force or exertion, ὣς εἰπὼν ποδὸς ἕλκε began to drag [the dead body] by the foot, Il.13.383; ἤν περ.. ποδῶν ἕλκωσι θύραζε Od.16.276
; τινὰ τῆς ῥινός Luc.Herm.73
; Ἕκτορα.. περὶ σῆμ' ἑτάροιο ἕλκει Il.24.52
; drag away a prisoner, 22.65 ([voice] Pass.); draw ships down to the sea, 2.152, etc.; draw along a felled tree, 17.743; of mules, draw a chariot, 24.324; ἑλκέμεναι νειοῖο.. πηκτὸν ἄροτρον draw the plough through the field, 10.353, cf. 23.518; ἕ. τινὰ ἐπὶ κνάφου Hdt.1.92
; περιβαλόντας σχοινία ἕ. haul at them, Id.5.85.

2 draw after one, ἐν δ' ἔπεσ' Ὠκεανῷ.. φάος ἠελίοιο, ἕλκον νύκτα μέλαιναν Il.8.486
; πέδας ἕ. trail fetters after one, Hdt.3.129; ἕ. χλανίδα let one's cloak trail behind, Ephipp.19(anap.); θοἰμάτιον Archipp.45
.

3 tear in pieces (used by Hom. only in the form ἑλκέω) , ὀνύχεσσι παρειάν E. Tr. 280
; worry, τὰς κύνας ὥλαφος ἕλκοι Theoc.1.135
; ἑλκυσθῆναι ὑπὸ κυνός Hdt.1.140
.

b metaph., carp at, Pi.N.7.103.

4 draw a bow, ἕλκε.. γλυφίδας τε λαβὼν καὶ νεῦρα βόεια Il.4.122
, cf. Od.21.419, Hdt. 3.21, X.An.4.2.28, etc.

5 draw a sword, S.Ant. 1233, E.Rh. 576 ([voice] Pass.):—[voice] Med., ἕλκετο δ' ἐκ κολεοῖο.. ξίφος Il.1.194
.

6 ἕ. ἱστία hoist sails, Od.2.426:—also in [voice] Med.,h.Bacch.32.

7 lift up scales, so as to poise them, ἕλκε δὲ μέσσα λαβών Il.8.72
, 22.212.

II after Hom.,

1 pull a barge-pole, Hdt.1.194.

2 tow a ship, Th.2.90, etc.

3 drag into court, ἕλκω σε κλητεύσοντα Ar.Nu. 1218
, cf. 1004 ([voice] Pass.); εἰς ἀγοράν Act.Ap.16.19
; drag about, esp. with lewd violence, ἕλκει καὶ βιάζεται D.21.150
; μηδένα ἕλξειν μηδ' ὑβριεῖν ib. 221; ἕλκειν γυναῖκα Lys.1.12
: metaph., ἄνω κάτω τοὺς λόγους ἕ. Pl. Tht. 195c, cf. Arist.SE 167a35; ἡμέας ὁ καιρὸς ἕλκει Herod.2.10
; also ἥλκυσμαι λαμπαδάρχης I have been compelled to serve as λ., BGU l.c.

4 draw or suck up, [ἥλιος] ἕλκει τὸ ὕδωρ ἐπ' ἑωυτόν Hdt.2.25
; ἕ. τὸν ἀέρα draw it in, breathe it, Hp.Aër.19, Ti.Locr.101d ([voice] Pass.), cf. Philyll.20: ζωὴν φύσιν Archel. ap. Antig.Mir.89; esp. of persons drinking, drink in long draughts, quaff, μέθυ E. Ion 1200
; ἄμυστιν Id.Cyc. 417
; τὴν.. τοῦ Πραμνίου [σπονδήν] Ar.Eq. 107; οἶνον ἐκ.. λεπαστῆς TeleclId.24 (lyr.); ἀπνευστί Antiph.74.14
, etc.: with acc. of the cup, δέπας μεστὸν.. ἕλκουσι γνάθοις ἀπαύστοις Id.237
, cf. Eub. 56.7, al.; so ἕ. μαστόν suck it, E.Ph. 987; inhale, ὀσμήν Antig.Mir. 89
; of roots, draw up nourishment, Thphr.HP1.6.10: metaph., χανδὸν καὶ ἀμυστὶ τῶν μαθηυάτων ἕ. Eun.VSp.474D.

5 draw from a receptacle, ἐξ ἑκάστου κιβωτίου πινάκιον ἕν Arist.Ath.64.1
.

6 ἕ. βίοτον, ζόαν, drag out a weary life, E.Or. 207 (lyr.), Ph. 1535 (lyr.); προφάσιας ἕ. keep making excuses, Hdt.6.86; πάσας τε προφάσεις.. ἕλκουσι Ar.Lys. 727
; ἕ. χρόνους make long, in prosody, Longin.Proll. Heph.p.83C.: hence intr., ἐπὶ τοσοῦτο λέγεται ἑλκύσαι τὴν σύστασιν.. that the conflict dragged on, lasted, Hdt.7.167, cf. PHib.1.83.9 (iii B.C.):—[voice] Pass., τῶν ἐγκλημάτων εἱκλυσμένων πλείονα χρόνον Supp.Epigr.2.281
(Delph., ii B.C.); also of a person, ἑλκόμενος καὶ μόγις Pl. R. 350d
.

7 ἕ. κόρδακα dance in long, measured steps, Ar.Nu. 540; ἓν τουτὶ ([etym.] σχῆμα) Id. Pax 328.

8 draw to oneself, attract, of the magnet, E.Fr. 567; by spells, τινὰ ποτὶ δῶμα Theoc.2.17
, cf.X.Mem.3.11.18, Plot.4.4.40, etc.; πείθειν καὶ ἑ. Pl.R. 458d; ἐχθροὺς ἐφ' ἑαυτόν D.22.59
; draw on, ἐπὶ ἡδονάς Pl.Phdr. 238a
; εἰς τυραννίδας ἕ. τὰς πολιτείας Id.R. 568c
:—[voice] Pass., to be drawn on as by a spell, ἴυγγι δ' ἕλκομαι ἦτορ Pi.N.4.35
; πρὸς φιλοσοφίαν Pl.R. 494e
.

9 of things weighed, ἕ. σταθμὸν τάλαντα δέκα draw down the balance, i.e. weigh ten talents, Hdt.1.50, cf. Eup.116: abs., τὸ δ' ἂν ἑλκύσῃ whatever it weigh, Hdt. 2.65; πλεῖον ἕ. Pl.Min. 316a.

b ἕ. τὰς ψήφους cast up the account, PPetr.2p.37 (iii B.C.), PHib.1.17.25 (iii B.C.).

10 draw or derive from a source, ἐντεῦθεν εἵλκυσεν ἐπὶ τὴν.. τέχνην τὸ πρός φορον αὐτῇ Pl.Phdr. 270a
, cf. Jul.Or.7.207a; τὸ γένος ἀπό τινος Str.11.9.3
; assume, μείζω φαντασίαν Plb.32.10.5
; ὁ ἄρτος ἕλκει χρῶμα κάλλιστον Ath.3.113c
.

11 ἑλκύσαι πλίνθους make bricks, Hdt.1.179, cf. PPetr.3p.137; ἕ. λάγανον Chrysipp. Tyan. ap. Ath.14.647e.

12 αἱ θυρίδες ἕλκουσι the win dows draw in air, Thphr.Vent.29.

13 ἕ. ἑαυτόν, expressing some kind of athletic exercise, Pl.Prm. 135d.

B [voice] Med., ἕ. χαίτας ἐκ κεφαλῆς tear one's hair, Il.10.15; ἀσσοτέρω πυρὸς ἕλκετο δίφρον drew his chair nearer to the fire, Od.19.506, cf. Semon.7.26.

2 draw to oneself, scrape up, amass, τιμάς, ἄφενος ἕλκεσθαι, Thgn.30.

3 ἕλκεσθαι στάθμας περισσᾶς in Pi.P.2.90, means lit., to drag at too great a line, i.e. grasp more than one's due-- but whence the metaphor is taken remains unexplained.

C [voice] Pass., to be drawn or wrenched, νῶτα.. ἑλκόμενα στερεῶς, of wrestlers, Il.23.715; of the nails, to be curved, Hp.Morb.2.48; to close in when the core is removed, of the timber of certain trees, Thphr.HP5.5.2.

2 to be drawn or to flow at a place, of streams, Lyc.702; πρὸς ἀντολίην ἕ. αἶα D.P.1086
.

3 to be drawn or contracted, εἱλκύσθη ἐπὶ τὰ δεξιὰ τράχηλος Hp.Epid.4.14
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἕλκω
20 ῥίπτω

ῥίπτ-ω, also [full] ῥιπτέω, and (in frequentat. sense) [full] ῥιπτάζω (qq. v.): —[dialect] Ion. Iterat.

A ῥίπτασκον Il.15.23
, Od.11.592, - εσκον Nic.Fr.26
: [tense] fut. ῥίψω Il.8.13
, etc.: [tense] aor. ἔρριψα 23.842
, etc. ( ἔριψα Arion 18
, Mosch. 3.32, ἀπέριψα Pi.P.6.37
), [dialect] Ep. ῥῖψα Il.3.378
; also [ per.] 3sg. [tense] aor. 2 ἔρρῐφε Opp.C.4.350
: [tense] pf. ἔρριφα Lys.10.9
:—[voice] Med., [tense] aor. ῥίψαντο Man.6.10
, ἀπο-ρίψασθαι Gal.16.146
:—[voice] Pass., [tense] fut. ῥιφθήσομαι ([etym.] ἀπορ-) S.Aj. 1019; ῥῐφήσομαι LXX Ez.7.19
, Plu. CG3 (v.l. in S.l.c.); 3 [tense] fut. ἐρρίψομαι Luc.Merc.Cond.17
: [tense] aor. ἐρρίφθην A.Supp. 484
([etym.] ἀπο-), E.Andr.10 (v.l.), Pl.Lg. 944d; also ἐρρίφην [ῐ] E.Hec. 335, Fr. 489, Pl.Lg. 944a, Sosith.3, etc.; poet. ἐρίφην AP12.234
(Strat.): [tense] pf. ἔρριμμαι Orac. ap.Hdt.1.62, E.Med. 1404 (anap.), Ar.Ec. 850, etc.; poet. redupl. ῥερίφθαι Pi.Fr. 318
, cf. PMag.Par.1.194, 2039 ([etym.] ἀπο-): [tense] plpf. ἔρριπτο Luc.Nec.17
. [[pron. full] ῑ by nature, Hdn.Gr.2.10; freq. written with ει in later Inscrr. (cf. ῥιπτέω, καταρρίπτω) and Papyri, as Phld.Ir.p.38 W., ([etym.] προς-) Rh.2.94 S.; the [dialect] Ep. [tense] aor. 1 is ῥῖψα, not ῥίψα: [pron. full] ῐ in [tense] fut. 2 and [tense] aor. 2 [voice] Pass.]:—throw, cast, hurl, σόλον, σφαῖραν Il.23.842
, Od.6.115; χερσί Pi.P.3.57
; ῥ. ἀπὸ βηλοῦ Il.1.591
, etc.; ἤ μιν ἑλὼν ῥίψω ἐς Τάρταρον 8.13
, cf. A.Pr. 1051 (anap.); ἐς τὸ δυστυχές Id.Ch. 913
; ἐς φλόγα S.Tr. 695
; ποτὶ νέφεα Od.11.592
; χθονὶ ῥ. ἑαυτόν throw on the ground, S.Tr. 790, cf. E.IA39 (anap.); ἐς ὕδωρ ψυχρόν Th.2.49
: abs., ἐρριμμένος prostrate, ἐρριμμένους καὶ μεθύοντας Plb.5.48.2
; ἔτι τῶν νεκρῶν.. ἐρριμμένων ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς lying, Plu.Galb.28; κλῶνας ἔχουσα ἐπὶ γῆς ἐρριμμένους Dsc.1.29
, cf. 4.169; ἔρριπται νεκροῖς ὅμοια, of hibernating animals, Aët.16.67;
τὰ μελίσσεια ἐν ἀγρῷ ἔριπται
have been deposited, PCair.Zen.467.5
(iii B.C.); cast a net, ἔρριπται ὁ βόλος the cast have been made, Orac. ap. Hdt.1.62; αὐτοῦ χερμάδας.. ἔρριπτον threw stones at him, E.Ba. 1097, cf. Cyc.51 (lyr.); ῥ. τινὰ πρὸς πέτραν throw him against a rock, S.Tr. 780; but κατὰ στύφλου πέτρας down from a rock, E.IT 1430, cf. A.Pr. 748; κατὰ κρημνῶν down a precipice, Th.7.44, Pl.Lg. 944a ([voice] Pass.); ὠλένας πρὸς οὐρανόν E.Hel. 1096
.

II like ῥιπτάζω, ῥ. ἑωυτήν toss oneself about, as in a fever, Hp.Mul.1.2; ἐπὶ λαιὰ καὶ ἐπὶ δεξιὰ σαυτόν AP5.118
(Crin.): generally, throw about, πλοκάμους E.IA 758
, cf. Ba. 150 (both lyr.); winnow, Gal.6.541.

III cast out of house or land, S.OT 719, Ph. 265, etc.; μὴ ῥιφθῶ κυσὶν πρόβλητος Id.Aj. 830
.

IV throw off or away, of arms, E.El. 820; of clothes, Pl.R. 474a, Lys.3.12; so ἔρριψε Πάγασος δεσπόταν threw him, Pi.I.7(6).44; esp. ῥ. ἀσπίδα (cf. ῥίψασπις), Lys.10.9, etc.; βιβλίον PUniv.Giss.20.12
(ii A.D.).

V ῥ. λόγους cast them forth, hurl them, A.Pr. 314, E.Alc. 680; τὸ προειρημένον ἀναποδείκτως ἐρρίφθαι Phld.Rh.1.57
S.; also, throw them away, waste them, A.Ag. 1068, cf. E.Med. 1404 (anap., [voice] Pass.); λόγοι μάτην ῥιφέντες Id.Hec. 335
; so οἴχεται.. ταῦτ' ἐρριμμένα set at naught, S. Aj. 1271.

VI ῥ. ἐπὶ πάντας τοὺς κλήρους, as in a scramble, Pl. R. 617e; ῥ. πάντα κύβον κεφαλῆς ὕπερθεν ἐμῆς AP5.24
([Phld.]): hence ῥ. κίνδυνον make a bold throw, run a risk, E.Fr.402.7.

VII ῥ. ἑαυτόν throw or cast oneself down, X.Cyr.3.1.25: abs., fling oneself, ἐς πόντον Thgn.176
; ἐς ἅλμην E.Cyc. 166
; τάφρον ἐς κοίλην Id.Alc. 897
(anap.); ῥ. ἐν πένθει κατὰ δρία Id.Hel. 1325
(lyr.), cf. Men.312, Vett. Val.126.22; cf. βάλλω A. 111
.

VIII dub. l. in Orph.Fr. 264.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ῥίπτω

Страницы

См. также в других словарях:

δεξιός — ά, ό και δεξύς, ιά, ύ (ή δεξής, ιά, ί) και δεξός, ά, ό (AM δεξιός, ά, όν) Ι. 1. (για τα μέλη τού σώματος) αυτός που βρίσκεται στο μισό μέρος όπως χωρίζεται με μια νοητή κάθετη γραμμή από το αριστερό μέρος (στο οποίο ακούγονται οι παλμοί τής… … Dictionary of Greek
πέλλα — I Πόλη στην περιοχή της αρχαίας Βοττιαίας, που την έκανε πρωτεύουσα των Μακεδόνων ο Αρχέλαος (413 399 π.Χ.). Υπήρξε έδρα του Φιλίππου και γενέτειρα του Αλεξάνδρου, απετέλεσε σπουδαίο κέντρο του ελληνισμού κατά την εποχή των διαδόχων, περιήλθε… … Dictionary of Greek
Μουσείο, Αρχαιολογικό Δελφών — Το Μουσείο των Δελφών, που στεγάζει μία από τις πλουσιότερες συλλογές έργων της αρχαίας ελληνικής τέχνης, χτίστηκε την πρώτη δεκαετία του 20ού αι., από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, με χρήματα του ελληνικού δημοσίου και την αρωγή του εθνικού… … Dictionary of Greek
Μουσείο, Αρχαιολογικό Δήλου — Το Μουσείο της Δήλου αποτελεί μοναδικό φαινόμενο. Eίναι ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της Eλλάδας, και όμως βρίσκεται σ’ ένα άγονο και ακατοίκητο νησί. Στο νησί, όπου σήμερα δεν επιτρέπεται η διανυκτέρευση παρά μόνο στους φύλακες του… … Dictionary of Greek
Μουσείο, Εθνικό Αρχαιολογικό (Αθηνών) — Το κτίριο της οδού Πατησίων 44 που στεγάζει το μεγαλύτερο μουσείο της χώρας άρχισε να χτίζεται το 1866, υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Παναγή Κάλκου, σε σχέδια του Ludwig Lange. Η αποπεράτωση της πρώτης οικοδομικής φάσης, με ορισμένες… … Dictionary of Greek
κινηματογράφος — Μέσο έκφρασης και παρουσίασης, το οποίο χρησιμοποιεί την τεχνική της αποτύπωσης ακίνητων εικόνων σε φιλμ και της προβολής τους σε οθόνη, μέσω τεχνικών διαδικασιών, οι οποίες δημιουργούν την ψευδαίσθηση της κίνησης. Τα κύριαφαινόμενα που συντελούν … Dictionary of Greek
καρδιά — Μυώδες κοίλο όργανο με τέσσερις χώρους, η λειτουργία του οποίου είναι θεμελιώδης για την κυκλοφορία του αίματος, καθώς παραλαμβάνει το αίμα από τις φλέβες και ως αντλία το τροφοδοτεί στις αρτηρίες. Η κ. του ανθρώπου βρίσκεται στο πρόσθιο μέσο… … Dictionary of Greek
ρήνος — (Rhein γερμανικά, Rhin γαλλικά, Rijn ολλανδικά). Ποταμός της κεντρικής Ευρώπης, που έχει συνολικό μήκος 1326 χλμ. και λεκάνη απορροής 225.000 τ. χλμ. Ο Ρ. είναι ένας από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους ποταμούς της Ευρώπης, φορέας… … Dictionary of Greek
Ρωσία — H Pωσική Oμοσπονδία αποτελεί το μεγαλύτερο σε έκταση κράτος της γης. Tα σύνορά της ξεκινούν από την Eυρώπη, καλύπτουν όλη την Aσία και φτάνουν στην Άπω Aνατολή. Bόρεια και ανατολικά βρέχεται από τον Aρκτικό και τον Eιρηνικό Ωκεανό και στα δυτικά… … Dictionary of Greek
δεξιόστροφος — Αυτός που στρέφει ή στρέφεται προς τα δεξιά. (Ζωολ.) Όστρακο των γαστερόποδων, στο οποίο η περιέλιξη γίνεται από τα αριστερά προς τα δεξιά. Για να διαπιστωθεί η φορά της περιέλιξης τοποθετείται το όστρακο με την κορυφή προς τα πάνω και το στόμα… … Dictionary of Greek
Νικόπολις — I Αρχαία πόλη της Ηπείρου, στον λαιμό της χερσονήσου της Πρέβεζας, που την ίδρυσε ο Αύγουστος μετά τη ναυμαχία του Ακτίου (31 μ.Χ.). Η θέση όπου ιδρύθηκε η N. δεν είχε τα προσόντα για να ελκύσει την προσοχή των αρχαίων Ελλήνων. Οι αρχαίοι… … Dictionary of Greek

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с греческого на все языки

πρὸς δεξιά

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с греческого на все языки

πρὸς δεξιά

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка: